toch een zeer sterken indruk van zijn talent geven. [...] Het stelde mij dikwijls teleur dat de diepte en den omvang van zijn talent in de wereld der schilders, teekenaars, en kunstbeoordelaars zo zelden op de juiste waarden geschat werden. [...] Ik acht het [...] van veel belang wanneer ernstige vakbroeders tot het inzicht komen welk een degelijk artiest hun vakgenoot Hoynck is, welk een gevoelig en vaardig teekenaar hij is, hoe juist hij ziet, hoe smaakvol hij uitvoert wat hij ziet en hoe hij op zijn wijze den naam onzer Nederlandsche kunst bevordert en hooghoudt.’
Omdat Hoynck van Papendrecht uitermate zorgvuldig is in het weergeven van zijn onderwerpen en oog heeft voor detail, gelden zijn werken later als historische bron. Elk onderdeel van de uitrusting van bijvoorbeeld een soldaat heeft de kunstenaar tot in detail juist weergegeven.
Gedurende zijn leven verkrijgt Hoynck van Papendrecht aanzien in binnen- en buitenland. Zo wint hij in 1904 de bronzen medaille voor zijn inzending bij de wereldtentoonstelling in St. Louis in de Verenigde Staten, in 1906 krijgt hij een zilveren medaille voor Kunst en Wetenschap van de Huisorde van Oranje, in 1907 ontvangt hij de zilveren medaille bij de vijfde nationale kunsttentoonstelling en een eervolle vermelding op de Salon de Paris, een grote kunsttentoonstelling in Parijs. Twee jaar later heeft hij goud bij de kunsttentoonstelling in München. Op zijn zeventigste verjaardag wordt hij koninklijk onderscheiden als Ridder in de Orde van Oranje-Nassau.