Het leven van Philippus den Stauten, Hertoch van Borgonien, ende van Margarita van Male, Gravinne van Vlaenderen

[1403]

⁺ Naer dat de Franschen Isabella, weduwe van den overledenen coninck Richardus, wederom ghecreghen hadden (in 't jaer 1401) hebben sy dit jaer aen den coninck Henricus den oorloch verclaert omdat hy den coninck Richardus hadde laeten in de ghevanghenisse sterven ende qualijck ghehandelt hadde met Isabella, dochter van hunnen coninck. De Enghelschen desen oorloch aennemende hebben de zee seer onvry ghemaeckt, ende vooreerst eenighe vlaemsche coopmans-schepen, van Rochelle naer Vlaenderen commende, met wynen gheladen, ghenomen ende wechghevoerdt, waer over de Vlaminghen hun ghedeputeerden naer Parijs by den hertoch van Borgonien ghesonden hebben om oorlof te versoecken om hunnen coophandel te moghen vry hebben ende neutrael te moghen blyven; maer hy en heeft hun het selve niet willen toestaen.

⁺ Den derden van September (somighe segghen het voorleden jaer) is van de peste ghestorven Joannes Galeatius, hertoch van Milanen, vader van Valentina, huysvrauwe van den hertoch van Orleans, den welcken van gheen schryvers ghepresen en wordt; maer ter contrarie ghehauden wordt voor eenen twist-stocker, tooveraer, moordenaer, enz. Hy

+ 1403. Oorloch tusschen Vranckrijck ende Enghelandt.

+ De doodt van Joannes Galeatius, hertoch van Milanen.

[p. 251]

heeft sijn eyghen huysvrauwe, Isabella, dochter van Joannes, coninck van Vranckrijck, suster van den hertoch van Borgonien met fenijn vergheven, niet teghenstaende dat hy twee kinderen van haer hadde. Het selve heeft hy ghedaen aen synen eyghen broeder, ende Franciscus Van Ferrara. Met den selven middel meynde hy oock den keyser Robertus ende den coninck van Vranckrijck om hals te brenghen; alle sijn schelmstucken sauden te lanck sijn om hier te beschryven.

Joanna, hertoghinne van Brabant, enz. hadde eenighen⁺tijdt te vooren, om dieswille dat sy van Wenceslaus gheen kinderen en hadde, Anthonius, tweeden sone van den hertoch van Borgonien, voor haeren erfghenaem aenghenomen. Den hertoch van Borgonien vreesende dat naer haer doodt dese aenneminghe gheen succes en mochte hebben, is van Parijs naer Brussel vertrocken, ende heeft aen de staeten van Brabant voorghestelt dat hy Antwerpen ende Mechelen aen Brabant saude incorporeren, ende Dendermonde soo lanck onder hun macht saude laeten tot dat hy t'synen coste het landt van Cuyck ende Grave saude wederghecreghen hebben; waert saecke dat sy ten tyde van het leven van Joanna, synen sone Anthonius als hertoch wilden aennemen; maer de staeten hebben hem gheantwordt dat sy van de successie van het hertochdom niet en wilden handelen soo lanck als hun hertoghinne noch leefde.

Den afghestelden keyser Wenceslaus, coninck van Bohemen, sondt oock een weynich daer naer syne ambassadeurs om van de staeten van Brabant het selve hertochdom voor hem te versoecken uyt crachte van een seker accordt daer van ghemaeckt in 't jaer 1356; maer sy hebben de selve antworde ghegheven.

+ Den hertoch van Borgonien vraecht voor synen sone het hertochdom van Brabant.

[p. 252]

⁺ Daer en tusschen ghebruyckte den hertoch van Borgonien alle middelen om den edeldom tot synen candt te trecken, tot dat hy door hunnen raedt ende hulpe soo veel vercreghen heeft, dat hy tot Brussel ghecommen sijnde, de staeten van het landt aen Anthonius het selve hertochdom hebben toeghestaen, mits conditie dat hy den titel van hertoch niet en saude aennemen ten sy naer het overlyden van de hertoghinne.

⁺ Den dertichsten van April is gheboren Carolus, daer naer ghenoemt den Sevensten, coninck van Vranckrijck.

+ Anthonius wordt voor hertoch van Brabandt aenghenomen.

+ De gheboorte van Carel den VII, coninck van Vranckrijck.