Maar...
De rekruten worden onderscheiden in twee, zeer verschillende, kategorieën: de ‘getrouwde kerels’ en de ‘vrije jongens’. Ze zijn allemaal van dezelfde leeftijd, maar de eerste soort voelt zich veel ouder en ver verheven boven de lustige vagebonden van het vrije leven. En officieel is vastgesteld, dat ze ook ver boven deze lichtzinnige individuen uitsteken in vaderlandslievende prestatie, en dientengevolge ook een andere behandeling verdienen. Ze mogen thuis slapen, thuis eten, ze mogen veel meer verzoekjes indienen in verband met alle mogelijke huiselijke omstandigheden - of wat er voor doorgaat, want ze liegen alsof het gedrukt staat, de getrouwde kerels! - en bij het minste of geringste trekken ze een zuur gezicht: ‘Is dat nou een behandeling voor een getrouwd man?’ En dat heeft altijd succes. Ze maken werkelijk misbruik van hun bevoorrechte positie, de boeven.
De vrije jongens nu - een zeer, zéér gevaarlijk soort van jongens is dat! - mogen geen stap buiten het prikkeldraad doen. De getrouwde kerels evenwel gaan thuis ontbijten, thuis koffiedrinken, thuis eten. 's Nachts, dat is waar, moeten ze op Entos maffen, maar overigens zijn ze de hele godganse dag op reis naar en van de stad. Ze doen zo goed als geen dienst mee, lopen zich de tijd, dat ze op Entos waren, ijverig te verkleden, van werkpak in 't grijs, en van 't grijs in werkpak en laten de arme vrije jongens sjouwen. En die kankeren!
En 's nachts maken die bezadigde, meerwaardige ‘gehuwden’ een spektakel op de zaal, dat horen en zien vergaat. Om hun verdriet te verzetten waarschijnlijk.
Een van de vele vragen dezer dagen is: waarom worden die getrouwde lammelingen wel vertrouwd - met mate dan - en de vrije jongens niet? Dat vragen de vrije jongens in hun onnozelheid natuurlijk zelf.
Auteursrechtelijk beschermd