Roseliins oochies, ontleedt
(1639)–Daniel Joncktys–
AuteursrechtvrijXLVIII.
Ga naar margenoot+ SIet daer, den gulden Vchtend koomt,
Gesaelt, getoomt,
Met haer gesvvinde Rossen aen;
| |
[pagina 136]
| |
Die't koel vervvarmen
Van Tithons armen
Nu is ontgaen.
Apollo volgt haer stappen naer;
VViens glinst rend haer
Pronckt met een diamante-topp;
En tijd aen't jagen,
Met synen vvagen,
De bergen op.
Gy oock mijn Sonn, mijn ROSELIIN,
VVanneer sal't zijn
Dat ick uvv' OOCHIES vveer sal sien;
Die, door haer krachten,
De droeve nachten
Doen van my vlien?
En hoorje niet? vverd mijne klacht
Van u verachtt?
Schoon Phoebus schijnt, 'ten is geen dag,
Soo'ck 't soet vermogen
Van uvve OOGEN
Niet sien en mach.
|
|