Letterkundig overzigt en proeven van de Nederlandsche volkszangen sedert de XVde eeuw
(1828)–Jacob Carel Willem le Jeune– AuteursrechtvrijC.
| |
[pagina 311]
| |
Wier ick er bie, in wier ick er bie,
In wier ick, in wier ick, in wier ick er bie
Ick sies tioege heer in sie to mie,
Hoe lick sinnen wie ien ender.
3.
Wen ick heer hous fom feouren biesie,
Soo ken ick mie so fermeytse,
De pocken ho stee ick hier dus allie
Sto ick deer ick mo weytste,
De tioese die komt, de tioese die komt,
De tioese, de tioese, de tioese die komt,
Mien molyk in mien emmer beklet in beklont,
Hoe sel ick die wieter bereytse.
4.
Femke mien liaf mien swiekerige beck
Da siste so swiete tiemme
Tit oppe del dyn emmer ies leck
In leet ons 't leck besemmen,
Wotte mie in de stee, wotte mie in de stee;
Wotte mie, wotte mie, wotte mie in de stee,
Bie hin bie Griet en bie kruck en bie tee
Wie sollen tensen en spielen oppe tenge.
5.
Wen ick deer yn ende Tiemke bie sin,
Ick mecher min eyws om tinse,
Den stee ick as of ick ien ochse bin,
Ick kender min lievde schinse,
| |
[pagina 312]
| |
Meer as ick bie die, meer as ick bie die,
Meer as ick, meer as ick, meer as ick bie die,
Is 't niet as bullen fleysch an mie,
Mit singen, poerten en dinsen.
6.
Princesse ier mut ick allien steen,
De tiet die geet to leere,
Opperste sullen wie to keemer geen
En densen mot elkeere.
Wot de spielman spielt, wot de spielman spielt,
Wot de spie, wot de spie, wot de spielman spielt,
Meer meeckyt da soo beas da er mie fersiet,
So wol 'k jen met mien mes to keereGa naar voetnoot(*).
Amsteldamsche Minnezugjens, I. bl. 87. |
|