Bonte blomme

[p. 82]

V. Impressies.

1. Zondagsmörreges boe·te.

Lekker-mals greun in veld en wei,
Roed-panne-deekskes gleuje blij,
Goudpoejer struijt et zonneleech
Oet op te beekskes en de weeg.
Wöllevend rèk ziech 't zèlver-blouw
Euver de lachende landouw.

Hierlik, die Zondag-mörreges
In 't Limburgs land, wie nörreges!

Plechtige stumming, wie gewijd,
LiG op et dörpke oetgespreid:
Zach reup van oet ten toremond
't Klökske z'n stum vermaonend rond.
Boer en boerin, in klook habiet,
Goon nao de hoegmès, braaf op tied.

Wierdig, die Zondag-mörreges
In 't Limburgs land, wie nörreges!

Stèl liG et werrek op et good,
Bakkes en sjeure zien op sloot,
Koojmeeg en knechs op t'eike baank
Doen ziech verhoole èlle-laank.
Trots kiek te pouw van aof te moer
Kuukskes en klók nao op te koer.

Röstig, die Zondag-mörreges
In 't Limburgs land, wie nörreges!

[p. 83]

 

Fèl jeug te beis, de snie liG dik;

 

Gein, dee z'n neus nao boe·te stik.

 

Rond um d'n heerd zien z'opgestèld:

 

Drikske de sjieper dee vertèlt

 

Euver e spook, dat woer bestont.

 

't Kleigood genut mèt ope mond.

 

't Is hun te kort, tot hunne spiet,

 

Zoe e verhool oet awwen tied.

 

 

 

Hoes'lik, die Zondag-mörreges

 

In 't Limburgs land, wie nörregess

Mei 1914.