Kort, doch echt-verhaal van commandeur Marten Jansen (Uitgever G. Tresling, Leeuwarden)

Weegens het verongelukken van zyn schip, genaamd Het Witte Paard, en nog negen andere scheepen, dewelke alle verongelukt zyn, in Groenland. (...) Waar by nog copia, van een brief van comm. Hidde Dirks Kat, aan zyn huisvrouw

[fol. 2r]

Voorbericht.

IK was eerst voorneemens om een breed verhaal myner reize te geeven, doch toen ik in Holland kwam. bespeurde ik al ras, het verlangen van veele om maar een kort, doch echt Verhaal daar van te hebben. Te Amsterdam komende, spoorden deftige Handelaars my hier toe ook aan: Ik liet 'er my te ligter toe overhaalen, zo, om dat ik niet lang te Amsterdam dagt te vertoeven, dewyl ik na myn Vrouw en Kinderen verlangde, als, om dat ik voorzag, dat wanneer ik een breeder Verhaal schryven wilde, het nog te lang zoude aanhouden, eer ik aan het verlangen van het Publicq konde voldoen, dewyl myne omstandigheeden niet toelaaten, om nog zo bepaald te denken: Op Taal en Spelling, gelieve men niet te staan, dewyl ik voor geen Publicq-Schryver geschikt ben.

Myn Scheeps Journaal, is by het verongelukken van het Schip van Commandeur Kastricum, weggeraakt, dus kan ik van 't geen voor dien tyd gebeurd is niet omstandig spreeken. Het volgende heb zo goed ik konde, eerst met Roodaard, in een Boekje, dat een van myn Volk by zig had, aangeteekend: Naderhand heb ik met Robbenbloed en de Schagt van een Kraay het zelve by geschreeven. En zo verre ik weet, ben ik de eenigste die een Dagverhaal gehouden heb, dus kan men op het verhaalde volkoomen staat maaken.

Zo 'er hier of daar in de dag, de breedte of lengte eenige misslag mogt ontdekt worden, zo gelieve men te bedenken, dat de omstandigheeden my wel

[fol. 2v]

eens belet hebben aantekening te houden, 't geene ik dan naderhand deed, waar door het mogelyk is, dat men zig wel eens vergist.

Vraagd men my nu, wie al, of wie niet van het overige Volk nog in de Straatdavids is? Ik moet 'er op antwoorden, dat my dit onbewust is, dewyl zy eenige Mylen Noordelyker, en ook zommige Zuidelyker van ons af waaren: waar onder my maar bekend zyn, de Commandeurs Hidde Dirksz Kat, Hans Christiaansz en eenige van hun Volk dewelke, zo als de Wilden ons gezegd hebben, omtrent vyftig Mannen waaren.

Wat aanbelangd de Commandeurs Broertjes, Kastricum en Volkert Jansz, daar men my ook na vraagd. Ik verklaare wel gehoord te hebben, dat zy aan land zyn gekoomen, doch, wat moeite ik ook gedaan heb, ik heb 'er niets zekers van konnen ontdekken. Indien zy by die Wilden, daar wy eerst waaren, aangekoomen zyn, zo is 'er goede hoop, dat zy te regt zullen koomen: Doch gelyk in myn Verhaal zegge, het was daar alles gebrooken Land, wie weet dus waar zy heen geraakt zyn

Ik kan hier nog als eene byzonderheid byvoegen, dat het Land na Statenhoek lopende, zo bochtig niet is, als het in de Kaart staat afgeteekend, maar dat het zig meer in een regte lyn uitstrekt.

MARTEN JANSEN.

Amsterdam den 3 Juny

1778.