|
| |
Een nieu Liedeken oft samensprekinghe van de Siele, Lichaem ende Doot, inden persoone van een rijck edel Joncman, die naer des werelts welluste left, op de wijse: Hoe luyde riep de siel tot Godt van binnen.
ICK arme siele mach wel droeuich claghen
Want al dat mijn lichaem heeft ghedaen,
Dat sal ick moeten dragen,
En groote straffe daer voor ontfaen,
O Heere waer sal ick henen gaen,
Al van v groote plaghen,, ho mey.
O Siele wilt nu vrolijck met my leuen,
Mijn vruchten seer schoon te velde staen,
My is veel goets ghegeuen,
Mijn schueren zijn met coren ghelaen,
Mijn kelders zijn vol wijns ghedaen,
Ick ben seer hooch verheuen, ho my.
Lichaem al zijt ghy rijcke bouen maten,
En ghy hebt alle die schatten groot,
| |
| |
Als ghy moet steruen die bitter doot,
En ghy ligt inder aerden bloot,
Dan moet ghyt hier al laten, ho mey.
O Siel ick ben noch vroom en ionck van iaren,
Voor steruen en ben ick niet verveert,
Godt sal my noch lanck sparen,
Ick ben seer machtich en rijck vermeert,
Ick heb al wat mijne herte begheert,
Musieck en spel van snaren,, ho mey.
Lichaem al zijt ghy ionck en vroom van leden,
V leuen is als een bloeme saen,
Die daer wort afghesneden,
Haer schoonicheyt is seer haest vergaen,
Alsoo sal v oock comen aen,
Die doot sal v vertreden, hoe mey.
O Siele daer en wil ick niet op dencken,
Hier zijn mijn siluere schalen fijn,
Ick sal my laeten schencken,
Van mijn dienaren den coelen wijn,
Met schoone Vroukens ghenoechlijck zijn,
Wie sal my moghen crencken,, ho mey.
Ghy maeckt nu vreucht met eten en met drincken,
Van Goudt en costelijcke ghesteent,
V schoone cleeren blincken,
Die doot is v nader dan ghy meent,
Houdt op van sonden, bidt, sucht, en weent,
Eer v Godt laet versincken,, ho mey.
O Siele dit is mijn soete melodije,
Mijns herten wellust wordt nv gheblust,
Ick ben seer weeldich en wel gherust,
Ick doe wat mijn natuere lust,
Via melanckolye,, ho mey.
| |
| |
Lichaem hoe condt ghy sulcken vreught bedrijuen,
Die doodt staet voor v niet al haer cracht,
Daer ghy soo weynich hebt op gheacht,
Wy moeten nu scheyden op desen nacht,
O Heer waer sal ick blijuen,, ho mey.
Lichaem ghy moet v nu terstont bereyden,
Ick ben die afgrijselicke doodt,
Die Ziel en Lijf can scheyden,
V Ziel moet compareren bloot,
Voor den rechtveerdighen Rechter groot,
Terstont sonder verbeyden,, ho mey.
Wee my wat woordt hoor ick daer tot my spreken,
Die doodt ouervalt my met gheweldt,
Haer priem heeft my doorsteken,
Och hoe ellendich ben ick ghestelt,
Van sieckte en pijne soo seer ghequelt,
Mijn ionck hert moet my breken,, ho mey.
Ick ben die doodt die in v ben ghevloten,
Met mijnen wreeden snellen pijl,
Soo heb ick v doorschoten,
Ghy meynden te leuen een langhen wijl,
Ghebroken is uwen sterken stijl.
V vyer wordt uytgheghoten,, ho mey.
O doodt ghy comt mijn ionck hert doorbooren,
Doen ick noch was in mijn meeste vreught,
Doen quaemt ghy my versmooren,
Wat mach my nu baten mijn ionghe ieught,
In my en vinde ick niet eene deught,
Wee my ben ick verloren,, ho mey.
Lichaem ick heb v dit wel laten weten,
Maer ghy en hoorden mijn stemme niet,
Doen ghy waert hooch gheseten,
Vol weelden en rijckdom hoort mijn bediet,
Nu zijt ghy vol sieckten en swaer verdriet,
| |
| |
Die doot heeft v verbeten,, ho mey.
O Siel ben ick nu van Godt verdreuen,
Soo mach ick wel claghen op dit termijn,
Dat ick ontfinck het leuen,
Sal ick moeten smaken die helsche pijn,
Een stinckende spijse der wormen zijn,
Ick mach wel suchten en beuen,, ho my.
Lichaem en wilt noch niet gheheel wanhoopen,
Al comt v die doot gheweldich aen,
Wilt voor v sondighe borste slaen,
Roept als den moordenaer heeft ghedaen
Godts gratie staet noch open,, ho mey.
O Godt ick roep tot v met verlanghen,
Die om de sondige menschen voorwaer,
Aent Cruyce hebt ghehanghen,
Mijn sonden zijn groot menichfuldich en swaer,
Ontfermt v ouer my arme sondaer,
Mijn siele wilt ontfanghen.
|
|
Auteursrechtvrij