Een nieu devoot geestelijck lietboeck
(1605)–Nicolaes Janssens–
Auteursrechtvrij
[pagina 75]
| |
MYn Bruydegom Jesu ghebenedijt.
Die een minnaer en croone der maechden zijt.
Beweecht doch mijn hert en sinnen,
Dat ick v mach dienen met vreucht en iolijt,
En oock ghetrouwelijck beminnen.
Als ick in des werelts ghenuchten lach,
En haer sotte Idelheyt wel aensach,
Doen heeft my v graci gheraden,
Dat ick v sou dienen sonder verdrach,
En dese werelt gans versmaden.
Ghy zijt mijnen Heer en Coninck reyn,
V begheer ick te dienen int aertsche pleyn,
Wilt my hier van sonden ghenesen,
Op dat ick mach worden v bruyt certeyn,
En ghy mijn Bruydegom ghepresen.
Dit is mijn begheerte o Bruydegom soet,
V te soecken te minnen voor het hoochste goet,
Laet lijdtsaemheyt in my woonen,
Op dat ick in lijden en tegenspoet,
Patienci mach betoonen.
Als dat cruyt patienci in my is gheplant,
En dat my v gracy doet onderstant,
Soo sal ick seer gheeren verdraghen,
Wat ghy my sult senden in swerelts candt,
Om v Bruydegom te behaghen.
Leert my uwen wille en Heylighe wet,
En suyuert mijn herte van alle smet,
Wilt my met v liefde ontsteecken,
Op dat ick ootmoedich in mijn ghebedt
Aendachtelijck met v mach spreecken.
Een eenighe sone zijt ghy voorwaer,
Gheboren van een suyuer maghet eerbaer,
Die suyuerheyt mint ghy seere,
Wilt my hier dan maken schoon suyuer en claer,
Mijn lieue Bruydegom en Heere.
Nae den suyueren Maechdelijcken staet,
Die in weerdicheyt ander te bouen gaet,
Daer nae haeckt mijn siel sonder flouwen,
Wilt my geuen en leeren door uwen raet,
Dat ick die wel mach onderhouwen.
| |
[pagina 76]
| |
Al ben ick de onsuyuer met sonden bevleckt,
Ghy conde my vercieren met deughden perfeckt,
V graci can wonder maken
Waer door ghy soo menighen mensche treckt,
Dat sy dese werelt versaken.
Foy ghy vuyle werelt met uwen stanck,
Ick hoop door Godts graci mijn leuen lanck
Mijn vleesch en natuer te bedwinghen
Dat ick met de maeghden den nieuwen sanck
Voor mijnen Bruydegom mach singhen.
Aensiet my v dienstmaeght o Bruydegom schoon
Gheeft my te verdienen die gulden croon
Die de maeghdekens sullen ontfanghen
Met vreughden in uwen hemelschen troon
Daer nae haeck ick met groot verlanghen.
Bouen in Syon dat Hemels prieel
Daer woondt ghy mijn lief in vreughden gheheel
In den schoonen Hof der wellusten
Dit sal ick verkiesen voor het beste deel
Om met v eeuwich daer te rusten.
Renicht mijn siele en sondich lichaem
Maeckt dat ick mach worden een mensche bequaem
Naer u herte en wille te leuen
O Bruydegom door uwen heylighen naem
Wilt my hier toe v graci gheuen.
Ick ben Magdalena een sondersse plat
Gheeft my dat ick met suchten en tranen nat
Mijn sonden hier mach beschreyen
Op dat ghy my in v Hemelsche stadt
Naemaels met grooter vreucht meught leyen.
|
|