Een nieu devoot geestelijck lietboeck

Een nieu Liedeken inden Persoon van een gheestelijcke Maecht, die spreeckt tot Jesum haren Bruydegom, ende gaet op de wijse, Cupido triumphant, Aenhoort mijn lamenteren.

Myn Heer en Godt eerbaer,
Ick sal v danckbaer wesen
Want door v goetheyt claer,
Soo hebt ghy my ghenesen,
Van veel sonden verblint,
Die ick langh heb bemint,
Doen ick seer werelts was ghesint.
Als ick in sonden was,
In v gramschap en thoren
Doen quam v graci ras,
My wonderlijck te voren,
Met menich soet vermaen,
Soo quaempt ghy voor my staen,
Om my te trecken alsoo saen.
Rechtveerdich zijt ghy Heer,
Oock soet en goedertieren,
Tot v neem ick mijn eer,

[p. 71]

 

Om dat ghy my soudt stieren,

 

In uwe weghen smal,

 

En v voetpaden al,

 

Bewaert mijn voeten vanden val.

 

Ghy zijt mijn schepper soet,

 

En mijn bruydegom schoone,

 

Die ick beminnen moet,

 

Mijn glori vreucht en croon

 

V liefde onbevleckt,

 

Heeft my tot v verweckt.

 

Maer ick ben cranck en onperfeckt.

 

Reyne Bruydegom fier,

 

Mijn cranckheyt wilt aenschouwen,

 

Gheeft my v gracie hier,

 

Dat ick mach onderhouwen,

 

Al u gheboden net,

 

En die Heylighe wet,

 

Van v Bruydegom sonder smet.

 

Ick sou seer gheeren zijn,

 

V dienstmaecht opder eerden,

 

Wilt ghy Bruydegom sijn,

 

My voor v bruyt aenveerden,

 

Soo sal ick v altijt,

 

Mijn lief ghebenedijt,

 

Beminnen want ghyt weerdich zijt.

 

Een verbont delicaet,

 

Hoop ick met v te maken,

 

Als dat ick metter daet,

 

De werelt sal versaken,

 

En v dienen alleyn,

 

Mijn Bruydegom certeyn,

 

Maeckt my voor v suyuer en reyn.

 

Tot uwen dienst bequaem,

 

Sal ick my gaen begeuen,

 

Met mijn siel en lichaem,

 

V dienen in dit leuen,

 

Want ghy v dienaers loont,

 

Met vreucht en glori croont,

 

Als ghy v seluen haer vertoont.

 

Als ghy ghetrouwe vrient,

[p. 72]

 

V dienaers sult betalen,

 

Die v hebben ghedient,

 

Ghy sult haer tot v halen,

 

In v schoon Hemels rijck,

 

Daer men soeten musijck,

 

Hoort singhen nu en eeuwelijck.

 

Lofsanghen soet en schoon,

 

Hoortmen hier bouen singhen,

 

Voor die maeghden idoon,

 

Die haer natuer bedwinghen,

 

En haren quaden lust,

 

Haer seden seer verwuft,

 

Die sullen smaken dese rust.

 

O lieue Bruydegom,

 

Wilt my doch zijn ghenadich,

 

Ick ben seer ionck en dom,

 

Van herten onghestadich,

 

Blijde en locht van sin,

 

Wanckelbaer niet te min,

 

V graci wilt my storten in-

 

Eerweerdich lief playsant.

 

Wilt doch in my ontsteken,

 

V liefde abondant,

 

Op dat ick mijn ghebreken,

 

En s’vyants streken loos,

 

Verwinnen mach altoos,

 

Hier toe ben ick seer kranck en broos.

 

Met eenen cloecken moet,

 

Sal ick nochtans beghinnen,

 

V mijn Bruydegom soet,

 

Herttlijck te beminnen,

 

En mijn ghebreken quaet,

 

Te steruen metter daet,

 

Hier toe gheeft my hulpe en raedt.

 

Aensiet mijn kranckheyt groot,

 

Lieue Bruydegom pure,

 

Ick ben van deuchden bloot,

 

V arme creature,

 

Gheeft my graci snel,

 

Om v te dienen wel,

[p. 73]

 

Te leuen naer v soet bevel.

 

Nae uwen lieuen wil,

 

Bruydegom uytghelesen,

 

Hope ick in deuchden stil,

 

V dienstmaecht hier te wesen,

 

Treckt ghy my een ionghe spruyt,

 

Roept my door v gheluyt,

 

Dat ick mach zijn v lieue Bruydt.

 

Soete Bruydegom ient,

 

Prince van grooter weerden,

 

Gheeft my een salich endt,

 

In deuchden te volheerden,

 

Dat ick met bly ghewach,

 

In mijnen sterfdach,

 

Der maechden croon ontfangen mach.