| |
Een nieu Liedeken van die gloriose Hemelvaert Marie, op de wijse, Cupido triumphant, Aenhoort mijn lamenteren,
Wy zijn geheel verheucht,
In Godt het sal ons vromen,
Die v met groote vreucht,
Hier wt des werelts stof,
In zijn schoon Hemels hof,
Hem sy gloria eer en lof.
Want ghy hebt wel verdient,
Door v deuchdelijck leuen,
Van Godt v liefste vrient,
Met ziel en lichaem schoon,
| |
| |
Regneert ghy in des hemels throon.
Soo die Leraerts verclaeren,
Hebt ghy Maghet vermaert,
Gheleeft noch vyfthien Jaeren,
Hier voor ons menschen allegaer.
Door v deuchden perfeckt,
Ghy die werelt verlichten,
Cost alle menschen stichten,
Onder die bloemkens reyn,
Waert ghy hier in des werelts pleyn.
Seer vriendelijcken soet,
Waert ghy tot allen menschen,
Troosten ghy naer haer wenschen,
Ghy hebt haer deucht geleert,
In als Godts lof vermeert,
Daerom wordt ghy nu dus ghe-eert.
Perfect waert ghy geheel,
Een Maecht der Maechden fleure,
Soo gaeft ghy soeten geure,
Hebt ghy dees groote faem,
Voor Gode zijt ghy aengenaem.
Versocht ghy dickmael op dat pas.
V zijn Moeder t’huys te haeln.
| |
| |
Liet hy neder tot v dalen,
V te halen met vrolijckheyt.
Hier in waert ghy verheucht,
Want ghy v seer verblijden,
Met grooten lof en vreucht
In die schoon Hemelsche landou,
Want ghy hadt seer verlangt,
Dus hebt ghy Godt, gedanckt,
Met lofsanck v uytgelesen,
By uwen soon te trecken ras.
Een saecke hoort mijn bedien,
Begeerden ghy van v soone,
Voor v doot eens te sien,
Sijn lieue Jongeren schoone,
V Soon en cost v weygeren niet.
Door Godts cracht zijn vergaert,
Ghy ontfingt hem met vreucht,
En waert geheel verheucht,
Ghy loofden Godt van dese deucht.
Met die Hemelsche schaer,
Die doen met soeter talen,
Den Heer van t’nieuw Jerusalem.
Met vreuchden onbevreest,
| |
| |
En met cloecken verstande,
Soo gaeft ghy uwen Gheest,
Wat vreucht datmen daer sach,
Vrolijck was den vuytganck,
Van v schoon Maget blije,
Die Engelen met lofsanck,
Sy loofden Godt den Heer,
Alsoo verhief met vreucht en eer.
Hoe werdt ghy doen verheuen,
In dat schoon eeuwich leuen,
Van weelden vloeyt ghy abundant.
Die hebt ghy doen ontfangen,
Dat schoon vergulden cleet,
Ontfinckt ghy doen mee vrolijcheyt.
Deuotelijck wy v groeten,
Ons droefheyt wilt versoeten,
En met sterren zijt gecroont,
Ons Jesum uwen soone thoont
Van weelden zijt ghy rijck,
Bidt voor ons al gelijck,
Ghy die in vreuchden leeft,
| |
| |
Die v aldus verheuen heeft.
|
|