Een nieu devoot geestelijck lietboeck

Een nieu gheestelijck Leysliedeken, op de wyse: Venus der minnaers Goddinne.

SIet nv wt Orienten lande,
Commen dry wijsen van verstande,
Ghereden als vrome valiande,
Met offerande.
In des Conincx Herodes daghen,
Soo ons Matheus doet gewagen,
In Jerusalem comen sy vragen,
Sonder versaghen.
Seght ons waer hy is gheboren,
Der Joden Coninck wtvercoren,
Wy saghen zijn sterre voorware,
In Osten clare.
Daerom soo comen wy ghereden,
Wy soecken hem in dese steden,
Om dat wy hem souden aenbeden,
Met weerdicheden.
Herodes hoorden dese reden,
Turbaci heeft zijn hert doorsneden,
Hy was verstoort vol onvrede,
Die borgers mede.
Daerom soo heeft hy doen vergaren,
Princen der Priesters die daer waren,
Dat sy souden openbaren,
De plaets verclaren.
Die waerheyt wou hy van haer weten,
Wt die schriftuere der Propheten,
Waer Christus gheboren sou werden,
Op deser aerden.
Die schrift gheleerde hooch ghepresen,
Sy seyden hem die plaets midts desen
In Bethleem moet het wesen,
Alsoo wy lesen.
Doen ginck Herodes neerstich vragen,

[p. 35]

 

Die Wijse op wat tijt en daghen,

 

Dat sy die sterre sagen,

 

Hy was verslagen.

 

In Bethleem heeft hy haer gesonden,

 

Hy sprack als ghy dat kint hebt vonden,

 

Soo willet my oock vermonden,

 

In corter stonden.

 

Op dat ick comende ter steden,

 

Dat Kindeken oock mach aenbeden,

 

Die Coninghen goet van seden,

 

Sijn wech ghereden.

 

Buyten Jerusalem sy quamen,

 

Haer sterre die sy weer vernamen,

 

Sy waren vrolijck te samen,,

 

Bly nae betamen.

 

Die sterre ginck voor haer van passe,

 

Bouen het huys daer t’kint in wasse,

 

Daer vonden sy hem seer rasse,

 

Die ons ghenasse.

 

Sy gingen in dat huys certeyne,

 

Daer vonden sy het kint seer cleyne,

 

Met Maria zijn moeder reyne,

 

Was daer alleyne.

 

Sy vielen neder opter aerden,

 

Haer schatten die sy openbaerden,

 

Voor dat kindeken groot van weerden,

 

Dat sy begheerden.

 

Dat cleyne Kindeken seer teere,

 

Aenbaden sy met grooter eere,

 

Voor haren Coninck en Heere,

 

Met vreuhden seere,

 

Sy offerden dat kint eendrachich,

 

Goudt Wieroock en Mirrhe waerachtich,

 

Dat cleyne Kindeken crachtich,

 

Was Godt almachtich.

 

Denckt toch hoe dat sy haer verblijden,

 

Dat Kindeken gebenedijden,

 

Laet ons oock in dese tijden,

 

Sijn lof belijden.

 

Laet ons dit cleyne kint oock geuen,

[p. 36]

 

Het gout der liefden hooch verheuen,

 

Op dat wy worden gheschreuen,

 

Int eewich leuen.

 

Laet ons oock Offeren met reden,

 

Bysonder in des Tempels steden,

 

Wierook van deuote ghebeden,

 

Met innicheden.

 

Oock Myrrhe bitter van consernen,

 

Dat is ons quade seden steruen,

 

Op dat wy die Hemelsche eruen,

 

Moghen verwerven.

 

Laet ons Godt danckbaerheyt bewijsen,

 

Met Hemelsche lofsanghen prijsen,

 

Dat hy ons met gratie wil spijsen,

 

In deuchden rijsen.

 

Gloria sy Godt inden troone,

 

En onsen iongen Coninck schoone,

 

Hy is ons glorie en croone,

 

Ons vreucht en loone.