Christelijck vermaeck

bestaende in verscheyden stichtelijcke rijmen en gesangen

Schade der ongheregheltheydt.

Toon: Rosemont die lach gedoken.

1.
EVen als de snoode Motten
Een uytnement mooy ghewaedt,
Door 'er knabb'len doen verrotten,
Dat 'et eyndelijck vergaet:
Ach! soo doet een vuyle klap
D'alderbeste wetenschap.

[p. 203]

 

2.

 

Even als de glade Slecken

 

Allerhande mooyigheydt

 

Leelijck metter slijm bevlecken,

 

Waer 'et sich maer neder leydt:

 

Soe bederven goede ze'en

 

Door de onghesouten re'en.

 

3.

 

Even als fenijnde Padden

 

Menich goedt en heylsaem kruydt

 

Door 'er vuyl vergiff bekladden,

 

Dat 'et sterft en wortelt uyt:

 

Soo vermoordt de geyle vreught

 

D'opghepronckte nutte Deught.

 

4.

 

Even als de vuyle Wormen

[p. 204]

 

Vaeck de beste bloem en bla'en

 

Met 'er knibbelen bestormen,

 

Ende wel ter neder slaen:

 

Soo vernielt onkuyssche minn'

 

Hart, ghemoedt, en siel en sin.

 

5.

 

Billijck dat wy stadigh trachten,

 

Om gheduerigh in den strijdt

 

Onse driften te verachten,

 

Eer 'et quaedt te diepe glijdt:

 

Laten wy ter schildtwacht staen,

 

Tot 'et strijden is ghedaen.

     Liever.