Christelijck vermaeck
(1645)–Anthony Jansen– Auteursrechtvrijbestaende in verscheyden stichtelijcke rijmen en gesangen
[pagina 28]
| |
[pagina 29]
| |
Op't Pinxter-feest,, bleeck'et meest // aen de Geest,
Aen de tael // van'er juychen en verhael;
't Harte sprongh // en de tongh // vrolijck
songh Godes lof // met een stijl en hoog achtbre stof.
2 O! wat vrolijckheydt en vreucht,
Wat vermaeck heeft haer de ziel verheught,
| |
[pagina 30]
| |
Toen de windt // over haer quam gheswindt,
Quam gedaelt // en 'er zielen heyligh heeft bestraelt.
't Volck seer verbaest //heeft geraest // en geblaest,
En gheseydt // 't is de Wijn die haer verleydt:
Maer een deel // waren veel // in't gheheel
Seer bevreest // door 't gehoor van'er groote Geest.
3 Maer sy seyden overluydt,
't Is gheen dranck die onse lipp' ontsluyt;
't Is geen most // die 't verstant maeckt verbost,
't Is gheen sap // van de Druyven, maer 'tis wetenschap,
Die Godes kracht // en sijn macht // heeft ghebracht
In ons hert // dat'et vol van tonghen werdt;
Godt is soet // Godt is goedt // die dit doet
Tot u baet // nae sijn Wil en Al-wijsen raedt.
4 Daer vloeyt in uytheemsche Tael
Voor het volck een Goddelijck verhael,
| |
[pagina 31]
| |
Dat'er ziel // en 'er hart wel beviel,
En dee staen // datse vraeghden, acht! wat dient ghedaen?
Sy seyden: doet // in ootmoet // recht boet,
Valt den Heer // voor sijn heyl'ghe Voeten neer,
En dan voort // alst behoort // op sijn woordt
Laet dan toe // damen u't Heyligh Doopsel doe.
5 Yder, als dit was gheseydt,
Was terstondt tot desen dienst bereydt,
En't ghetal // groeyde strack dat 'et al
Quam terstondt // op drie duysent/ die in't Heyl-verbondt
Waren ghetre'en // onder een // wel te vre'en,
Wel gherust // met een ziel- en harten-lust.
Heyligh Godt,, leydt ons tot // u Ghebodt
Oock met vreught // dat wy soo blijven in de Deught.
Liever. |
|