Christelijck vermaeck
(1645)–Anthony Jansen– Auteursrechtvrijbestaende in verscheyden stichtelijcke rijmen en gesangen
[pagina 9]
| |
't Ghewas wordt vaeck wel kortjes afgesnoept,
Wanneer 'et al te veel wijtloopigh groeyt:
Maer 't dient, om meer te wassen tot profijt;
So wast den mensch, wanneer hem Godt kastijt.
2 't Weeldrighe Grasje sal beter bedij'en,
Alsmer somwijlen wat overheen gaet.
Door onderdrucken en sneuvelend lij'en
Raeckt vaeck de mensche tot hoogeren staet.
Godt is voorsichtigh in al t'saem sijn doen,
Hy doet dat wy in't minste niet vermo'en;
't Kastijden schijnt te zijn een zware straf,
En 't drijft wel selve alle hinder af.
3 Eenige Wonden in Meestersche handen,
Worden ghewreven, ghemortelt, ghedouwt,
Worden met vast, dicht om-sluytende banden
Dapper gheprickelt, en wacker benouwt:
| |
[pagina 10]
| |
't Is niet tot erghernisse van de pijn,
Maer op dat baet daer sou te eerder zijn;
Den Mensch gheslaghen op sen slimme zeer
Doet hem tot Godt den Heer bekeeren eer.
4 Slagen die konnen de kinderen dwinghen,
Datse niet loopen uyt Ouderen handt:
Slagen kan alle Gedierte doen dringen
Sille te liggen, gesloten aen bandt,
Al niet uyt boosheydt, maer om 't loss' begrijp
Te houden in den dwangh en redens knijp:
't Kastijden houdt de Ziel op't middel-padt,
't Kastijden leert den wegh van Hemel-stadt.
5 't Straffen leert dencken op vorige sonden,
't Dencken bevordert de schreden der Deught;
't Straffen leert ooggen op sondighe wonden,
't Straffen eerst treuren, baert Zielen-geneught:
| |
[pagina 11]
| |
't Is toch geen straffen dat uyt strafheyt rijst,
Maer 't is een straffen dat Godts goetheyt prijst:
Buygh uwe halsen gewilligh om laegh;
't Kastijden zalight, staegh weelde baert plaegh.
Liever. |
|