Hoofdstuk XIV
In een uitlopende groeve van de Britse stellingen stond de schildwacht grauw en gehavend tegen de vernielde zandzakken van de borstwering en loerde, peilde de nevel in schemerende morgen.
‘Daar!’ riep de korporaal, die naast hem stond, wees door het verzakte kijkgat in het sperdraad en nam een handgranaat uit z'n gordel... ‘Beweging... Zie je?’
‘Ja, verdomd!’ De schildwacht schoof z'n geweer door het kijkgat. ‘Moffepatrouille!’
‘Nee!... Niet schiete!... Om godswil niet schiete!!’ gilde Jim rijzend. ‘Englishman!!... English!!’
‘Moffe-Engels!’ grijnsde de schildwacht en richtte.
‘Niet schiete!... English.., Vierde Regiment...’
‘Pruisische Garde!’ lachte de korporaal en slingerde z'n handgranaat.....