| |
VIII. Capittel.
Eenighe gheschiedenissen naer de doodt van Ioanna.
OM de weerderinghe eenighsins te bewijsen, die Ioanna naer haere doodt inde ghemoederen der menschen nae-ghelaten heeft, sal dienstigh wesen, van vele merckelijcke gheschiedenissen hier ten minsten eenighe uyt-te-drucken, die haer aflijvigheydt ghevolght zijn.
Een jonghsken elf jaeren oudt, was inde stadt van Ruremonde met eenen wonderlijcken Buyckloop bevanghen, die dagh en nacht ontrent neghen jaeren gheduert hadde. Den buyck was buyten maete op-gheswollen: ende hier by queelde het kindt met de uyt-teeringhe van boven, ende met den water-sucht van onder. Maer konde gee- | |
| |
ne menschelijcke middelen vinden, om dese sieckten te weeren, oft te minderen: de welcke meer aen tooverije, als aen natuerlijcke kranckheden toe-gheschreven wierden. By de voorseyde quaelen heeft sich ten lesten oock eene breucke vervoeght: soo dat het kindt allensins ellendigh was. D'ouders en hebben geenen arbeydt oft kosten ghespaert tot ghenesinghe van haer soontjen: want sy soo binnen als buyten het landt met het kindt tot verscheyde ghenees-meesters ghegaen zijn, om hulpe ende baete te vinden. Maer alle remedien, die sy menighvuldelijck ghebruyckt hebben, zijn vruchteloos, ja achterdeeligh ghevallen. Soo dat de Medecijn-meesters self haere konste op-gaeven, ende het kindt ongeneesbaer hielen. Als alle menschelijcke hulpe op-gheseyt was, hebben de bedruckte Ouders haeren toe-vlucht tot den Almoghenden Godt ghenomen, door de voorspraecke van de weerdighe IOANNA van RANDENRAEDT die met ghemeyn ghevoelen van Heyligheyt inde selve Stadt ghestorven was: aen Godt belovende neghen achter-volghende daeghen t'haerder eere Misse te hooren, op dat dit kindt soo 't hem saligh was, door haere voorspraecke vande voorseyde qualen mochte ghenesen worden. Nauwelijcks en was dese Godtvruchtigheydt begost, oft men heeft terstont merckelijcke beternisse ondervonden: de welcke soo toe-ghenomen heeft, dat het kindt naer de voltreckinghe der selve daeghen ten vollen is ghenesen gheweest, soo vanden buyck-loop, swillinghe des buycks, teeringhe, water-sucht, als oock vande breucke sijns lichaems: sonder dat'er iet vande voorseyde quaelen is overghebleven. Ende in desen staedt van ghesontheydt
| |
| |
heeft het kindt volherdt, met groote, verwonderinghe, soo van andere, als oock vande gheneesmeesters, die gheerne bekent hebben, dat dese ghenesinghe, enckelijck voort-quam van Godt.
Een Gheestelijcke Dochter tot Antwerpen, verreckt hebbende de groote zenuwe onder de knie, ende dit ongeval in't beghinsel luttel achtende, is met eene groote stijvigheydt inde selve knie bevanghen gheweest. Sy heeft daer nae verscheyde ende seer pijnelijcke remedien ghebruyckt, die van eenen seer ervaren ghenees-meester voor-geschreven wierden: maer alle te vergheefs. In tegendeel, vermeerderde het quaedt: want op de knie quam een dickte op dry plaetsen, seer ghelijck aen dry ballekens. Den ghenees-meester oordeelde, dat dit het zenuwe-water was, het welck aldaer vergaederde. De pijnen, die dit quaedt veroorsaeckte, waeren als of'er stekende ende knaegende vormkens binnen de knie gheweest hadden. Door de reckinghe der zenuwe en konde sy de knie niet ployen, sonder d'uyterste pijnen: want het scheen dat alles uyt een schoot, als sy haer been wilde buygen. Ia sy en konde oock niet gaen, dan binnens huys op den platten vloer: ende dat oock niet sonder onghemack. Naer dat dese quaele seven maenden gheduert hadde, ende alle remedien onbaetigh ghevallen waeren, heeft-men goet ghevonden de knie te openen, om het zenuwe-waeter, dat van binnen vergadert was, daer uyt te trecken. Want men oordeelde, dat sonder dese openinghe gheene beternisse te verhopen en was. Ende gemereckt dat in dese openinghe groote swarigheydt ghevreest wierdt: soo heeft men voorder het oordeel van verscheyde Medecijn-meesters
| |
| |
onder-vraeght, die dese swaerigheydt niet en ontkenden: maer even-wel de openinghe noodelijck keurden, om tot beternisse te konnen gheraecken. Soo dat dese Dochter van alle kanten ghenoodtsaeckt wierdt dese openinghe te ghedooghen: tot de welcke sonder voorderen uyt-stel den dagh bestemt wierdt. Sy hadde groote vreese van't openen der knie, midts dat-men haer seyde, dat sy sich niet alleenlijck aen groote pijnen onder-wierp, maer daer-en-boven oock aen d'onsekerheydt van een volle ghenesinghe, want men haer waerschoude, dat sy, niet-teghen-staende de openinghe, in balance stont, van alle haer leven in dat been ellendigh te wesen, Hier door wierdt sy beweegt om haeren toe-vlucht tot den Hemel te nemen, ende tot ghenesinghe van dit quaedt de voorsprake te versoecken van JOANNA van RANDENRAEDT, die sy oordeelde inden Hemel veel te vermoghen. Maer alsoo den tijdt ontbrack, om volghens haeren wensch, eene neghen-daeghsche Devotie in te stellen, ter eere vande voorschreven Joanna, dede sy terstont neghen Missen doen van onse Lieve Vrouwe met voor-nemen van eene Novene tot Ruremonde te laeten doen aen haer graf. Op den volghenden dagh, naer dat de neghen Missen ghedaen waeren, (op welcken dagh de openinghe moest gheschieden,) de Dochter smorghens wacker wordende, en voelde geene pijne, noch besondere swackigheyt in dat been. Sy dese terstont alle de windels af: sy gonck sonder ongemack over de kamer, ende voort naer de Kercke, die wat verre was van haer huys: sy knielde aldaer wel een halve Misse, of meer: sy gonck daer naer een siecke besoecken, daer sy vele
| |
| |
trappen moest op ende afgaen: alles met lichtigheyt: 't welck haer te voren onmogelijck geweest was. Voorts den heelen dagh gonck ende stont sy, soo wel als oyt. Den dagh daer naer, was hare gesteltenisse, ghelijck den voorgaenden: ende gonck alsdan naer een verdere gheleghen Kercke, sonder ongemack. Den derden dagh, inde Kercke geknielt hebbende, voelde sy wederom groote pijnen inde knie, die dry dagen geduert hebben. Hernemende alsdan wederom den selven toevlucht, dede sy vele Missen doen, voornemende eene dagelijcksche devotie ter eere van JOANNA, met eene gedenckenisse die sy soude op-draghen aen den Autaer van onse Lieve Vrouwe tot Ruremonde ontrent haer graf. Als dan heeft sy volle beternisse bekomen: want sy van dien tijdt in haren ganck onbelet ende ongehindert geweest is. Sy heeft hier naer de knie laeten besichtighen vande voorseyde Genees-meesters, die de openinghe noodigh geoordeelt hadden: de welcke eenpaerlijck gevonnist hebben, dat het quaedt geheelijck verdwenen was. Ende ghemerckt dat sy van 't begin, als sy haren toevlucht tot Joanna genomen hadde naer dat de knie veroordeelt was, om gheopent te worden, geene medecijne gebruyckt en heeft, enckelijck steunende op den bystant des Hemels: soo dunckt haer, dat sy dese soo vremde ghenesinghe naest Godt moet toe-schrijven aen de voorspraecke van IOANNA.
Een ses-jaerigh kint is tot Ghendt met een sware gesletentheyt bevangen geweest: de welcke neghen jaren geduert heeft. Niet-teghen-staende dat-men niet en heeft achter-gelaeten 't welck men oordeelde tot genesinge van dese droeve quale eenighsins dienstigh te wesen. D'ouders merckende dat alle lic- | |
| |
haemelijcke genees-middelen vruchteloos vielen, ende hoorende dat door de voorsprake van JOANNA verscheyde persoonen verkreghen, dat sy door menschelijcke hulpe niet en hadden konnen bekomen, hebben insghelijcks door verscheyde wercken van Godtvruchtigheyt hare voorspraecke versocht, maer met seer weynige baete van haer kindt: tot dat sy, den moedt niet verloren gevende: maer noch stercker op dese voorspraecke betrouwende, ten laesten een deeltjen bekomen hebben van eenen bloedighen doeck, die IOANNA in haer leven op haren rugge gebruyckt hadde. Staet te bemercken; dat Joanna op de wonden van haer bloedige disciplinen eenighe doecken pleegh te legghen, om de grootheyt van haer lijf-kastijdingen te bedecken. Dese doecken heeft sy voor haer sterven, met andere dingen raeckende hare grouwelijcke lijf-kastijdinghen verbrant, vande welcke in 't elfste Capittel van 't tweede Deel sal ghesproken worden: doch een van dese doecken is naer haer aflijvigheyt overghebleven. De voorschreven Ouders een stucxken van desen doeck bekomen hebbende, hebben met besondere Godtvruchtigheyt ende betrouwen een Novene van neghen Missen ingestelt, inde welcke sy dagelijcks tegenwoordigh waren, ende t'samen den bandt van haer kint af-gedaen, legghende dit stuckxken van den voorseyden doeck op de breucke: waer door sy, voor't eynde der Novene soo volkomen ghenesinghe verkreghen hebben, als of'er noyt breucke gheweest en hadde.
Ick soude noch andere dierghelijcke gheschiedenissen hier konnen by-brengen: maer dese duncken my genoech te zijn, om aen den leser eenighsins aen te wijsen de weerderinghe, die Joanna naer
| |
| |
haer doodt in 't ghemeyn ghevoelen der menschen behouden heeft. Laet ons komen tot het tweede Deel, ende in 't kort haere deughden beschrijven.
|
|