Nationale poëzy

[p. 122]

De kracht van 't Heilig Kruis.

Geen grooter voorwerp heeft myn zangster ooit gewekt,
Dan 't onwaerdeerbre Kruis, wiens heerlykheid bedekt
Het gansche Christendom met glorieryke stralen:
Haer denkkracht is te zwak, om 't heil naer eisch te malen!...

ô Eeuwige Opperal! leen haer uwe englen stem,

Die zongen 't glorielied in 't zaelge Bethlehem;
Dan zal ze 't heilbaer heil van 't Heilig Kruis uitzingen,
En met haer maetgezang 't versteend gemoed door dringen
Der goddeloozen, die betwisten 't groote nut
Van 't alvermogend Kruis, dat onze ziel beschut.
Bezield door heilgen gloed, laet zy haer zangen hooren,
En tracht met zwakke stem die grootheid na te sporen.
o Kruis! o heilryk Kruis! die ons het leven geeft!
Geheiligd door Gods zoon, die u gedragen heeft:
o Steunpilaer der kerk en zegel harer wetten,
o Schild, waermeê men 't hoofd des helschen draeks kan pletten;
Gy zyt, die 't deugdepad en 's hemels weg bereidt,
De roem van 't Christendom, der wereld zaligheid,
Gy zyt ons grootste schat, ons vreugde, ons zielvermaken:
Gy streelt ons met de hoop van 't goddlyk zoet te smaken;
Gy zyt de sleutel van der zaelge zielen woon;
De ladder, die ons leidt tot vòòr der Almagt troon;
Gy yt de vrede Gods! Door u kan men verwinnen
Den duivel, en het vleesch, ook ons bedorven zinnen!
Door u het Christenheir, drie dubbel zegeviert;

[p. 123]

 

Gy hebt uw kracht getoond als gy gevonden wierdt.

 

Gy zyt ô Heilig Kruis! de boom van 't eeuwig leven;

 

De standaert waeraen 't heil der wereld hing verheven.

 

Uw heilig teeken ons van 't helsch gespuis bevrydt,

 

Beschut ons van den gloed als Satan bliksems smyt,

 

Ja, kan hem, spyts zyn' kracht, in helsche kolken jagen,

 

Wat grooter kracht moet thans het wezentlyk niet dragen....

 

Gelukkig is het oord waer Jesus heeft gewild

 

Dat glimm' het Heilig Kruis in hunnen wapenschild:

 

Gelukkig is het volk, die zich op 't Kruis betrouwen;

 

Daerdoor kan men alleen dien 't heiligde beschouwen.