Nederlandse gedichten 1614-1625. Deel 2. Apparaat en commentaar

[p. 551]

[65] Een sott hoveling

Commentaar

Ook in deze print is een duidelijke driedeling te bespeuren. Na een reeks minder vleiende vergelijkingen ter lengte van twaalf regels volgt een lang middenstuk waarin Huygens de zotte hoveling portretteert door zijn aard en bezigheden te beschrijven. De dichter eindigt zijn portret met een tweeregelig grafschrift dat een dodelijk dieptepunt vormt voor de hoveling, maar het hoogtepunt is van de beschrijving:

Hier onder legt een romp ondaden van sijn' Geest,

Een Mensch, een Hoveling, een Niet-met-all geweest.

Naar het mij voorkomt heeft Huygens in dit negatieve portret vooral de tegenspelers van zijn tweede Ambassade-reis naar Engeland (5 december 1621 - 13 februari 1623) geschetst. Het Engelse hof van Jacobus i, dat hij in deze periode zeer goed leerde kennen, was eigenlijk ook het enige echte hof dat hij van dichtbij meemaakte. Elders heb ik gewezen op reminiscenties in deze print aan zijn satire 'tCostelick Mall, die hij in die periode in Engeland vervaardigde.¹ Huygens heeft deze print pas willen laten drukken nadat hij er een positieve pendant bij had geschreven: ‘Een wijs hoveling’ [112].

1 Leerintveld 1994.

Uitgaven

Worp Gedichten ii, p. 11-15; Eymael 1891, p. 27-31 (aantekeningen p. 92-98).

Literatuur

Wijngaards 1966; Strengholt 1982; Leerintveld 1994.

Translitteratie

35	H	van: over aanzet tot G (van Geleent?) heen?
57	H	Hoe: eerst w (van wind) willen schrijven?
87	H	walgh en: in H-Ot verduidelijkte Huygens de woordscheiding. Door inktvlekken zijn in H de woorden ouervloet (r. 87), 'twoelen, verandren (r. 88), 'tmidden (r. 89) en Danaes (r. 90) minder goed leesbaar geworden; in H-Ot verduidelijkt Huygens ze door ze opnieuw boven de vlekken te schrijven. Alleen in verandren bracht hij verduidelijkingen aan door overschrijving.
129	H	van dit lijjfs → deses lijffs. Huygens vergat van te schrappen.
136	H	shommelplaets: verschrijving voor schommelplaets

Overlevering

H

Autograaf Huygens, ka xl^a, 1623, fol. 39^v - 42^r. Fol. 39 maakt deel uit van het dubbelblad dat gefolieerd is: 36 en 39. Fol. 40 en 41 zijn een dubbelblad. Fol. 42 maakt deel uit van het dubbelblad 42-43. De bladen zijn van papier en meten 310 × 193 mm. De tekst is als volgt verdeeld: Fol. 39^v, regel 1-26; fol. 40^r, regel 27-52; fol. 40^v, regel 53-78; fol. 41^r, regel 79-106; fol. 41^v, regel 107-138 en fol. 42^r, regel 139-142.

H-Ot

H heeft behoort tot de kopij voor de Otia. Het volgnummer (<17>>18) naast de titel, formaatsignaturen, en vingers (vooral op fol. 40^v en 41^v) duiden daarop.

[p. 552]

	In deze fase bracht Huygens in een lichtere inkt varianten en correcties aan. Zie voor een samenvattende bespreking van de kopij der ‘printen’ de p. 503-511.
Ot	Otia 1625, ‘Lib. v. Characteres. Dat zijn Printen’, G3^r - H^v, p. 53-58.
Ot-e	Errata achter in Ot.
K1	Koren-bloemen 1658, ‘Derde Boeck. Zede-printen Ende Stede-stemmen’, S3^r - T^v, p. 151, 150-154.
K2	Koren-bloemen 1672, ‘Derde Boeck. Zede-printen Ende Stede-stemmen’, [S4]^r - T2^r, p. 143-147.

Datering

H is gedateerd: 26^a. 7bris. 1623. (= 26 september 1623).

Varianten

	[titel]
H	Een Sott Houeling.

1	Ha	Hij is een IJdel-man, een		Edelbeest	gelijck;
	b	[	]	Edel beest	[	]

2	H	Een	blaes die bersten will; een ouerguld stuck slijck;
	Ot	Een'	[	]

3	H	Een	wimpel aen het schipp van 'svaderlands		groot Stuerman;
	Ot	Een'	[	]	groot-Stuermann;
	K1	[		]	groot-Stuerman:

4	Ha	Een vreesslick		schaepen oogh;	een spijtigh borgers buerman;
	b	[	]	{schaepen oogh;}	[	]
	b	[	]	{hoender-hooft;}	[	]
	c	[	]	schaepen oogh;	[	]

5	Ha	Een deughniet op		*den vliet*;			een huerling om de sopp;
	b	[	]	sijn		hoofs;	[	]
	K1	[			]	hooft*;	[	]
	K2	[			]	hoofs;	[	]

8	Ha	Een Snijder		mette	tong; een		Wever	mette	beenen;
	b	[	]	met de	[	]	{Wever}	met de	[	]
	b	[	]	met de	[	]	{*slijper*}	met de	[	]
	c	[				]	Wever	[		]

9

H

Een trotse Treues-leew; een blixem opde straet;

11	Ha	Een' vuijle <m>>Muskus-doos; een onnutt		straet-gewicht;
	b	[	]	Staet-gewicht;

12

Ha

Een' sterr,

die

seuer

doof

van 'sPrincen

weerschijn

lichtt.

b

[

]

luijster

[

]

H-Ot

[

]

die,

[

]

doof,

[

]

[p. 553]

13		[marge]
	H	Dispereo, quotiès nobilitatem sanguinis Iactare quis piam audet vita ignobilis. Stob. ex. Epich.
	K1	Πνίγεμ᾽ ὅταν λὐγένοιαν, οὐδεν ᾦν, ϰαλως λεγῃ τὶς αυτὸς δυσγενὴς ᾦ τῷ τρόπῳ. Stob ex Ep. [Dispereo, quoties nobilitatem sanguinis iactare quispiam audet vita ignobilis.]

14	Ha	Is't		Masqer	van sijn doen; daer derft hij op		betijen
	b	[	]	Masker	[			]
	K1	[				]	betijen,

15	Ha	Als		waer		sijn	Ouderen de voor-eer van't Geuest
	b	[	]	off		[		]
	H-Ot	[			]	sijn'	[	]

16

H

Op schande waer' vergunt, op schelmerij geuest;

17	H	De Wijsheit derft hij self soo mannelick		verachten
	K1	[	]	verachten,

19	Ha	Als waer' het edelst eêl <gesoncken> geborgen in het		bloet,
	b	[	]	bloed,

20	Ha	En niet veel eer		in 'tmergh van 'tvoeder vanden		hoet;
	b	[	]	<*xxx*>['tmergh	]	hoed;

20		[marge]
		[In eerste instantie plaatste Huygens dit citaat bij regel 21. De verwijzende b haalde hij weg voor een a.]
	H	Prima mihi debes animi bona. Iuuen.

21	H	Daer Menschen-snijders doch		een Edelman	van binnen
	H-Ot	[	]	den Edelen	[	]

21		[marge]
		[In eerste instantie plaatste Huygens deze citaten bij regel 20. Van het verwijsteken a maakte hij later een b]
	H	Cum separauit alma mortales parens, os finxit aequalem in modum Faecunda Tellus, nil habemus proprium. Sunt semen unum nobiles Ignobilesque, lege sed discrimina Reperta perfecit dies. Mens cauta verè nobiles reddi, dei Quae dote, non censu datur. Stob. ex Eurip.
	K1	Τὸ γὰρ πάλαι ϰαὶ ζωζον ὁτ᾽ ἑγενομεθα Διὰ δ᾽ ἕϰρινεν ἁ τεϰοῦσα γὰβροτὲς Ομοίαν χθίν ἅπασιι ἐἠεπαίδευσιν ὄψιν Ἱδιον οὔδεν ἐχομεν μία δέ γονὰ το τ᾽ ευγενὲς ϰαι τὸ δυσγενες Νομῳ δε γαυρὸν ἄντῳϰράινει χρονος τὸ φρονιϰον ἐυγίνεια, ϰαὶ τὸ συνετὸν. Ὁ θεός δίδωσιν, οὔχ ὁ πλõυτος. Ib. ex Eurip. [cum ... Eurip.]
	K2	[Cum ... parens,] eos [finxit ... Eurip.]

22	H	Gelijcken bij		een	boer, op't huijs nae vande		sinnen;
	H-Ot	[	]	den	[			]
	K1	[				]	sinnen,

[p. 554]

22		[marge]
	H	Ου γαρ ἔν ἄλλω τινὶ τῶν ἀνθρωπινων εὐγένειαν ὑπάρχειν νυμιζομεν, ἀλλ᾽ ἑν ἀρετῇ. Dion Halicar. lib. 3. <non enim>
	H-Ot	< [gehele citaat doorgehaald]	>

23	H	Daer sproot de wortel uijt wel eer soo hoogh		geeert
	Ot	[	]	ge-eert
	K2	[	]	ge-eert,

24	H	Soo Adelick beloont, van Stout, Rijck of		<g>>Geleert;
	Ot	[	]	geleert.

25		[marge]
	H	Quis enim generosum dixerit hunc, qui Indignus genere et preclaro nomine tantum Isignis? etc. Iuuen.

26	H	Veraerde		bastarden	verdienen niet als		'thacken.
	Ot	[				]	't hacken:
	K1	[	]	bastaerden	[			]

27	H	Hij kent alleen het Stout, en		meijnt	het maeckt den Man,
	H-Ot	[	]	meint	[	]

27		27	[marge]
	H	Iuuenile	vitium est fastus atque audacia. Stob. ex Metrod.
	K1	Τὸ νεόν ἆπαν υψηχὸν ἐσι ϰαι θρασὑ [Stob. ex Metrod.]

28	H	<E>>Slaet van hem als een henxt, raeckt waer hij		reicken	kan;
	K1	[	]	rieeken*	[	]
	K2	[	]	reicken	[	]

29	H	Hij lieght soo veel hij		gaept,	maer wee die 't hem verwijten,
	K1	[	]	gaept;	[	]

30	H	Gij liegt	is hoogh Alarm, daer voor hij		andre	smijten
	H-Ot	Gij liegt	[				]
	K1	[		]	and're	[	]

30		[marge]
	H	Quantulacumque adeo est occasio sufficit irae. Iuuen.

31	H	Oft	slaghen wachten moet; en wordt hij dan		geueldt
	Ot	Of	[	]	geveldt,

32	H	Oft veldt hij andere, hoe is		sijn	Eer herstelt,
	H-Ot	[	]	sijn'	[	]

33	H	Hoe beter maeckt hem		'tquaet,	hoe hebben hem de plaschen
	K1	[	]	'tquaed;	[	]

34	H	Van sijn oft		andren	bloed de logen affgewasschen!
	K1	[	]	and'ren	[	]

[p. 555]

35

H

Wanschapen stouticheit, <*G*>>van ouer Zee geleent,

36	Ha	Wie heeft u 'thuijs verhuert van		'tedele	gebeent?
	b	[	]	'tEdele	[	]

37	Ha	Hoe onbevleckter		eer	waer', buijten vrienden palen,
	b	[	]	Eer	[	]

38

H

In <heme> Godes groot krackeel op't ongeloof te halen!

39

H

Wat vindt hij dagelickx, die naer wat keruens lust,

40	Ha	Verkoeling van sijn vier in		'swerelts	ongerust!
	b	[	]	'swerelds	[	]

41	Ha	Hoe		veijligh	waer' hij stout, die schouwde met de plecken
	b	[	]	veiligh	[	]

42	Ha	Van Abels		ruchtigh	bloed de handen uijt te strecken
	b	[	]	*broeder-*bloed[		]
	H-Ot	[	]	ruchtigh	[	]

43	H	Voor 't eewighe gericht, daer		'tlaeste	oogenblick
	Ot	[	]	'tlaetste	[	]

45	Ha	Daer't all moet		kinderlijck	van schrick voor leeren sweeten
	b	[	]	kinderlick	[	]

46	Ha	Dat manlijck		onuersaeght,	en saligh stout wil heeten!
	b	[	]	onuerzaeght,	[	]

47	H	Stout zij die 't wesen		will,	een is het inder daet,
	K1	[	]	wil;	[	]

48	H	Die		'tsteruen	niet en vreest om dat hij leuen gaet.
	H-Ot	[	]	'tsterven	[	]

49	H	Een Sondaghs		Sonneschijn	is 'thoogst van sijn begeeren,
	Ot	[	]	Sonneschijn,	[	]
	K1	[	]	Sonneschijn	[	]

50	H	Dan misten hij soo lief		sijn tafel	als		sijn	kleeren;
	H-Ot	[	]	den hutspott	[	]	de	[	]

51	H	Dan drijft hij door de wolck, als sterre met		een	staert,
	Ot	[	]	een'	[	]
	K1	[	]	een	[	]

52	Ha	Die		<voor>	op de		predick-uer	voor 'sVorsten huijs vergaert;
	b	[	]		[	]	Predick-uer	[	]
	K1	[	]		[	]	Predick uer	[	]

53	H	Trapt trappen op en aff, slaet door de		door-tapijten
	Ot	[	]	deur-tapijten
	K1	[	]	deur-tapijten,

[p. 556]

54	H		Als waer' sijn arm		een	sweep, als hoorde 't hem te spijten
	Ot		[	]	een'	[	]

55

Ha

Dat

ijet

bekommerlickx

sijn

incompst

wederstaet:

b

[

]

incomst

[

]

Ot

[

]

sijn'

[

]

K1

[

]

yets[

]

K2

[

]bekommerlickst

[

]

56	H		Geraeckt hij naer		sijn	Heer de naeste mann op		straet
	Ot		[	]	sijn'	[			]
	K1		[				]	straet,

57	Ha		Die schielick	omme siet, en vraeght hem <*w*>>Hoe de wind			is,
	b			/	/
	K1		[			]	is;

58	Ha		Schelt die dan anders denckt dan dat hij 't waerdste			kindt		is;
	b		Wee	[	]	kind		[]
	K1		[				]	is,

58'	H		[ontbreekt]
	K1	α	Dan dat sijn snel begrip,		sijn	kennis hoogh en diep,
	K2		[	]	sijn'	[	]

58''	H		[ontbreekt]
	K1	α	Gevraeght wert daer sich geern een minder op besliep.

59	H		Hij sluijt hem oor aen oor, en		antwoordt,	Oost ten		Noorden,
	K1		[	]	antwoordt	[	]	Noorden;
	K2		[	]	antwoordt,	[			]

60	H		Een schrickelick		geheijm,	'twaer schaed dat 't ijemand hoorden.
	K1		[	]	geheim;	[	]

62	H		Off aende Galgh verschijnt, off opde pijnbanck		beidt,
	H-Ot		[	]	leit;
	K1		[	]	leyt:

63	H		Maer een bestouen		krull	gekrinckelt om		sijn'	ooren
	K1		[	]	krul,	[	]	sijn	ooren,
	K2		[				]	sijn'	[	]

66	H		Maer 'tkijcken staet hem bij; van d'een' tot		d'ander'	spell
	K1		[	]	d'ander	[	]

68	H		In 't opgetoijde heir van murwe		Memme-dieren;
	Ot		[	]	Memme-dieren:

69	H		Ontvliegter een' een lonck, die hem van hondert:		naeckt,
	K1		[	]	naeckt;

[p. 557]

71	H	En, kleuter, weest gerust, men sal u naerder		spreken,
	K1	[	]	spreken;

73	H	Dat kost		<n>>	Naemiddaghen	van twee tot seuen		toe.
	Ot	[	]		Na-middagen	[	]	toe,

75	H	Nae dese	een tweede		Iacht,	daer slimme slobber-stegen
	H-Ot	+[] des'	[				]
	Ot	[		]	lacht,*	[	]
	Ot-e	[		]	lacht,	[	]

76	H	Het vlackste veld af		zijn;	die d'onbeschaemtste plegen
	Ot	[	]	zijn:	[	]

77	H	Bij		sterreloose	Nacht en auerechtse Maen;
	K1	[	]	sterreloosen	[	]

78	H	Hij maeckt de		Maendachsmerckt	getuijghe van sijn gaen,
	Ot	[	]	Maendaghs-Merckt	[	]

81	H	Aen 'tghen hij		garen	doet. Onstaender plaesters uijt,
	K1	[	]	geerne	[	]

82	Ha	En boort		de	Ziele-vleck		tot bouen door de huijt,
	b	[	]	het		Ziele-seer	[	]
	H-Ot	[			]	Zielen-seer	[	]

83	H	En hinckt hij nae den		slach	van Venus klapp om		d'ooren,
	H-Ot	[	]	slagh	[			]
	K1	[				]	d'ooren;

85	H	Aen 'tvijfde vierendeel van		Adels volle schilt,
	H-Ot	[	]	sulcken [Adels]		schild,
	K1	[			]	schild;

86	H	En die den beet ontsiet wat doet hij achter		'twilt?
	H-Ot	[	]	'twild?

87	H	Maer walgh en		ouervloet	versellen meest den		andren;
	H-Ot	[	]	overvloed	[			]
	K1	[				]	and'ren;

88	H	De volle		vreucht	bestaet in 'twoelen		van 'tverandren:
	H-Ot	[	]	vreugd	[			]
	K1	[				]	van't verandren:

89	Ha	Nu lust hem naer de bloem in 'tmidden		vande doorne,
	b	[	]	vanden doorn,

90	H	Naer druijven buijtens		reijckx,	naer Danaes in den		Toorn.
	H-Ot	[	]	reickx,	[			]
	Ot	[				]	Toorn:

91

H

Dat gelt v echte Bedd; en, Mannen, past op't vinckslagh,

[p. 558]

92

H

Daer

vliecht

een

Coeckoeck

om, en

dreijcht

v met een quinckslagh.

H-Ot

[

]

vlieght

[

]

Koeckoeck

[

]

dreight

[

]

93	H	Geluckt hem 'tquaetdoen niet, en komt hem		just	te voor
	Ot	[	]	juyst	[	]

94

H

Van

dusend

wijuen

een

die

d'eerbaerheijt

in d'oor

H-Ota

[

]

duzend

[

]

d'eerbaerheit

[

]

b

[

]

hondert

[

]

Ot

[

]

een'

[

]

95	H	De trouw in 'therte huijst, 't en kan hem niet als		spijten,
	K1	[	]	spijten;

96	H	Maer die 'them spijten doet en kan 'them niet		verwijten,
	K1	[	]	verwijten;

98	H	Verwijt is lijdelick die		'tschuldich	dragen		moet,
	H-Ot	[	]	'tschuldigh	[			]
	K1	[				]	moet;

99	H	Maer		onschult en verwijt valt steenigh om verdouwen,
	H-Ot	[	]	onschuld [	]

100	H	En doet d'onschuldighe der		onschult	self berouwen;
	Ot	[	]	ontschuld'	[	]
	K1	[	]	onschuld	[	]

101	H	Die wraeck wringt hij haer op: Hoe is Mevrouw		vergist
	Ot	[	]	vergist,

102

H

Die dieuegg heet, en heeft de stelens vreughd gemist!

103		[marge]
	H	Iam vino quaerens, jam somno fallere curam. Hor.

105	H	Daer gaet hij uijt sich selfs, en noemt		dat	vrolick doll,
	K1	[	]	het	[	]

106	Ha	En segt,		dat het	groot Rond-om der Schepselen is voll,
	b	[	]	Het	[	]

107	Ha	Hoe soud't de		mensch	niet zijn, die		'tkleijne beelt	van't groot		is?
	b	[	]	Mensch	[						]
	H-Ot	[				]	'tkleine beeld	[		]
	Ot	[							]	is!

108	H	Soo strijdt hij mette		Deught,	tot dat hij 'sauonds kloot is,
	H-Ot	[	]	Deughd,	[	]

110	H	Van menigh'		herssen-schroef	en ongeboorde fluijt.
	H-Ot	[	]	herssen-schroef,	[	]
	K1	[	]	herssen schroef	[	]

[p. 559]

111	Ha	De Middagh weckt hem op;		de hooftpijn	doet hem duchten
	b	[	]	den hooftsweer	[	]
	H-Ot	+ [				]

112	H	Dat 't weder Mergen is: hij voelt		sijn	Borse suchten,
	Ot	[	]	sijn'	[	]

112		[marge]
	H	Quin corpus onustum Hesternis vitijs animum quoque praegrauat unà, Atque affigit humo diuinae particulam aurae. Hor.

113	Ha	En swijmen op sijn'		sijd,	van		gister auonds	stoot;
	b	[	]	zijd,	[				]
	Ot	[	]	zijd',	[	]	gister-avonds	[	]

115	H	Op 'tloten		leijt sijn		hoôp,	en dobbel'		dobbel-kansen;
	H-Ot	[	]	leit sijn'		[				]
	H-Ot	[			]	hoôp,	[			]
	K1	[						]	dobbel-kanssen.

116	Ha	En	weigert hem 'tgeluck		sijn'		trommel	na te danssen,
	b	Maer	[						]
	H-Ot	[				]	pijpen	[	]
	Ot	[		]	sijn		[		]
	K1	[		]	sijn'		[		]

177	Ha	Sta bij dan kermis-konst; en		steenen			swijght,
	b	[	]	beleefde		[steenen		]
	K1	[			]	Steenen,	[	]

119	Ha	Daer moet gewonnen		sijn;	wil't qualick rechts gebeuren,
	b	[	]	zijn;	[	]

120	H	Men mach de Luck-godin		haer	slippen slinckx af scheuren
	Ot	[	]	haer'	[	]

121	H	'TGeluck is		wetenschap;	<gelu> die min <d>doet dan hij		can
	H-Ot	[	]	wetenschapp;	[	]	kan
	K1	[				]	kan,

122

H

<Verdie>Beklaeght sich t'ongelijck, al waer't hij nemmer wann.

123	H	Noch lijdt den Hemel		'tleedt,	noch		veijnst	hij niet te		hooren,
	H-Ot	[	]	'tleed,	[	]	veinst	[			]
	K1	[							]	hooren:

124	H	Tot dat den ouderdom komt sneewen om sijn'		ooren,
	K1	[	]	ooren;

125	H	Dan stort hij wraeck op wraeck, en d'een op		d'ander		quael,
	H-Ot	[			]	quael;
	K1	[	]	d'ander'		[	]

[p. 560]

126	Ha	Die bladers		maken	'tboeck van 'tstinkende verhael
	b	[	]	{maken}	[	]
	b	[	]	{vullen}	[	]
	H-Ot	[	]	maken	[	]

127

Ha

Van

sijn

verrotte

Ieugt,

die leest hij in sijn'

droomen

b

[

]

Ieugd,

[

]

H-Ot

[

]

sijn'

[

]

droomen,

K1

[

]

sijn

[

]

Ieughd;

[

]

128	H	Die droomt hij wakende, die doet		sijn	Ziele schroomen
	H-Ot	[	]	sijn'	[	]

128		[marge]
	H	Nocte breuem si fortè indulsit cura soporem, Et toto versata toro jam membra quiescunt, Continuò templum et violati Numinis aras, Et quod precipuis mentem sudoribus urgent, te videt in somnis. Iuuen. Nec hos tu Evasisse putes, quos diri conscia facti Mens habet attonitos, et surdo verbere caedit Occultum quatiente animo tortore flagellum, etc. Iuven.

129	H	Voor 'sleuens Auont-uer, en 'tscheiden		van dit lijffs
	H-Ot	[	]	deses lijfs

130	H	De vuijle		shommelplaets	van soo veel		wan-bedrijfs.
	Ot	[	]	schommel-plaets	[			]
	K1	[				]	wan bedrijfs.

132	H	Is 'tvoorslagh vanden		klock	der Goddelicke		slagen,
	H-Ot	[	]	klop	[			]
	Ot	[				]	slagen:

133	H	Dus <w>>leght hij noch en wenscht om		lang	en langer	pijn,
	Ot	[	]	langh'	[] langer'	[	]

134	H	Te vreden	verr van wel, om erger niet te		sijn.
	H-Ot	[		]	zijn.
	K2	Te vreden,	[			]

135	H	In't		worstlen		mette		Doodt	verleegt hij noch sijn' lippen
	H-Ot	[					]	Dood	[	]
	Ot	[			]	met de		[		]
	K1	[	]	worst'len		[				]

137	H	Die 'tnaeste paer betaemt, met schilden acht en		acht
	K1	[	]	acht,

138	Ha	Soo is hij dat hij is, tot dat		hij		t'enden	wesens,
	b	[			]	t'ende	[	]
	H-Ot	[	]	hij,		[		]
	Ot	[	]	hy't ende*			[	]
	Ot-e	[	]	hy t'ende			[	]

[p. 561]

140	H	Den wandelaer vermaeckt met		sestien	woorden lesens
	H-Ota	[	]	weinigh'	[	]
	b	[	]	sesthien	[	]

142	Ha	Een Mensch, een Houeling, een		Nietmetall	geweest.
	b	[	]	Nietmedall	[	]
	H-Ot	[	]	Niet-met-all	[	]
		[ondertekening en datering]
	H	Constanter. Hagae. 26^a. 7bris. 1623.
	H-Ot	<		>