Nederlandse gedichten 1614-1625. Deel 1. Teksten

[p. 291]

[100] Purmerende.^{(aant.) (aant.)}

Hoe oud en ben ick niet die't selver niet en weet?
Hoe weet ick't, die soo jong soo menigh meester sleet?
Sints^a Eggerts dicke Beurs den jongen Vorst verbonde,
Die mij te danckbaerheit het hooge huijs vergonde.
Maer dobbel was de gonst, all was sij't bij gevall,
Van die mijn' wooningen besloten in een' Wall;
Met werd ick Stad genoemt, met hebb ick stad gegrepen
In 'sVaderlands bewint; daer segh ick onbegrepen
Off, Ja, wanneer 'tmij lust, off, als ick weigher, Neen;
Wat schaedt mijn' kleinicheit? de grootste en zijn maer een.

a Jo^r. Willem Eggert hadde den jongen hertogh Willem van Beijeren (in ongenade van sijn' Vader hertog Albert zijnde) door bijstand van gelde sulx verplicht, dat hij hem onder andere belooningen vergunde het Slot te Purmereijnde te bouwen, daervan hij de eerste heere werd. a^o. 1410.