Momenta desultoria

cIɔ Iɔc xʟɪv.

In effigiem nobilis Heroïnae,
Vtriciae Ogle,
τῆς μελικωτάτης.

HOs oculos, illam coelesti fornice frontem,

Hoc nasi decus, hoc oris, & hasce genas

Aspicis, hoc ebur eximii tornatile colli,

Has Veneris, niveum tuber utrumq; pilas?

Ne pete de tacito divinum gutture carmen,

Omne quod intuitu percipis, harmonia est.

Tanta simul sumptis regnat concordia membris,

Nullus ut accedat Musicus hisce tonis.

Nec te falle tamen; nil vulgo dicimus: illud

Non omni temerè personat aure melos.

[p. 196]

 

Is modò, qui Coeli harmonicos per inane rotatus,

 

Vel tacitam in terris audiet Utriciam.

 

Jam spectatores oculos ubicùmque exerce;

 

Auscultatores hìc quoque, Lector, habe.

In natalem Iacobi van Campen, Architecti praestantissimi, qui est 2. Feb. ad amicum.

Campius oppressi vindex sub nube VitruvI

Inter, ain', Februas extulit ora faces?

Nil magis appositum est. edendus luce coruscâ,

Qui lucem terris redderet, ille fuit,

Adde quod expurgaturo tot sordidibus aevum

Lustrica decreta est & februata dies.

In effigiem meam, filiam unicam manu ducentis.

PRocul venustae: ne quidem viduis vaco,
Ne dum puellis: occupata dextera est.

Ad Illustrem Brederodium, in nuptiis
Sophiae Filiae natu maximae
Cum
Barone Christiano à Dona.

INgenium, ingentes animi, splendoris aviti
Stemma, viro dignae & Borusso milite voces,
Factus ad imperium vultus, captura Dionem
Lumina, trux lepor, acre decus ridentis ocelli,
Majestas & amor, calor & prudentia, forti
Melle joci, sale condîtus sine crimine sermo;
Omnia concurrunt & in uno singula ephebo.
Illustris Batavûm sanguis, Brederode, Deorum
Indigetum praeclare nepos, agnosce benigna
Fata tuae, non hoc donum, dare dona Sophiae.

Malum Citreum dono missum Medico imperito.

NOn malè collati videor mihi muneris autor:

Medicum ego malum mitto malo Medico.

[p. 197]

In ejusdem funus.

INgratos homines! obiit Medicaster agyrta:

Quanta viro funus, quantula turba facit?

Hem, legio. nihil est: acies immensa veniret,

Si tot humo meritum, quod dedit ipse, darent.

In statuam Veneris in horto meo tempestate subversam.

RIdeo ad excussam, solio constante, Dionem;

Haec animi, haec si quae est, sortis imago meae.

Nil mihi cum venere st, alibì fera regnet Erinnys;

Hìc multo rerum turbine strata jacet.

Pro Cottta, naturâ fure.

INvitis Dominis res contrectare alienas

Cogitur invitus Cotta, fugâ vacui.

In malos & clamosos Musicos.

IPsâ Alphabeti parte nobilissimâ,
Te, turba cantrix, laudo; &, omnis, inquio,
Vocalis ista Musica est, non Consonans:
Liquida est? nec illud. ergo, quaeso, Muta sit.

Furtum è naufragio.

LEmbus ut in Batavo periit modò littore, quidam

Dimidium fracti, qui benè cepit, habet.

Epitaphium Iacobi Vallensis Med.
&
Michaelis Mireveldii Pictoris,
utriusque praestantissimi, Delfis.

VAllensi comes hìc dormit Mireveldius: horre

Belga, minùs fati sic procul hora tui est.

Ambigitur Delfis, fas sit mortalibus istos

Addere, an indigetes inter habere Deos.

Nescio quid fuerint: homines fecisse recordor

Hunc immortales, hunc vetuisse mori.

[p. 198]

In natalem principis LXum: qui fuit XXIX. Ian.
cIɔ Iɔc xʟɪv. ad ipsum.

IPsa salus Patriae, Pater Unice, cujus ab ipso

Natali toties nascier ipsa solet.

Fas sit ad haec solus sileam cunabula; non est

Dictio quae sensus impleat ulla meos.

Qui sexagenos ità quod numeravis annos

Gaudeo, ut hos idem non numerasse velim.

Quid facias Vati ambiguo, qui, dispare voto,

Quem cupiat fieri non velit esse senem?

In clepsydram.

VErto vitrum; versae redeunt ad munia stillae:

Quisquis herì liquor hàc transiit, hìc hodiè est.

Dicite, queis summo jam descendentibus aevi

Colle parit primas ultima bruma nives,

Vespillo non esuriat, si fata senectae

Clepsydram dederint vertere cuique suae?

In Incendium, quo Hagae Templi Aulici tectum conflagravit, Cal. Feb. cIɔ Iɔc xʟɪv. triduo post
natalem Principis.

AVriacis iterùm natalibus assecla, caro,

Dicimus, an charo fulgurat igne dies.

Excipit illustrem cum plausu Patria casum,

Et fabricae tanti tantula damna putat:

Nec sic damna quidem. quid enim? Laquearia Templo

Coelitùs immissae diripuere faces?

Ergo, quod injungit Pietas, jam vertice nudo

Stamus: id officii novimus esse sacri.

Et sacra sub dio facientûm libera Coelo

Vota suus fervor, lumen & aura vehent.

[p. 199]

 

Audiet Auriacis longos natalibus annos

 

Poscentes demptâ sic quasi nube Deus.

 

O ego sim vates; ô ut, sine crimine nostro,

 

Impediant Patriae sidera sola preces!

In idem Incendium ad Pontificios exultantes.

ROma, quid exusti laetaris fornice templi?

Tam tu saeva tui non memor esse potes,

Quàmque tuas toties experta Ecclesia flammas

Pulchrior è flammis exiit usque tuis?

In mortem capite truncati.

CErvice quidam curtus hic Gallus jacet,
Fisco applicatis & subhastatis bonis.
Sera est amici quam velint opem dare:
Nec res nec ipse Gallus est in integro.

Incendii nocturni primus horror.

NVnciat immanis nocturna incendia clamor,

Et metus incerti est major ubique loci.

Felicem, qui cui metuat non novit, egenum,

Quasque vorent flammae non habet, inquis, opes.

O scleus, ô miserum contrâ, qui, pravus inopsque,

Nec se, nec sine se quem miseretur habet!

Epitaphium N. Nutiae, Matronae ditissimae & erga
pauperes munificentissimae.

NVtia in hoc tumulo est; cui, si quid mortua sentit,

Non dando vetulas credo dolere manus.

Ingentes habuit, sed quas, se judice de se,

Si non donasset non habuisset opes.

Omnia sic danti, cui se dedit illa, daturum

Omnia ne credas, crede dedisse Deum.

[p. 200]

Pro laude propria.

QVos genui laudare licet sine crimine natos:

Quod genui, contrà, non licet, inquis, opus.

Quidquid id est; quod non genui laudare licebit.

Ergo vetas laudem me quoque? me genui?

Ad filios Palimpsesto utentes.

DIscite & hinc aliquid, dociles, mea cura, puelli:

Sicca palimpsesti est pagina, non sterilis.

Scribendi studio assiduis incumbere curis

Vos nec tota quidem vox monet; ecce, πάλιν.

In Censorem nimis acrem.

FLammeus in caecum, zelo turbatus, Apellam

Irruis: at lachrymis dignior ille fuit.

O bone, non servat, perdit praepostera fratrem

Cura; quod induras igne, liquetur aquâ.

In Censorem parùm candidum.

ACris amicorum censor, non curo quòd irâ

Candescas, modò si candidus esse potes.

Terra, Mare, Insulae.

PLana superficies Terrae, Mons; AEquora, Vallis;

Insula quid? Terrae gibbus in Oceano est.

Pro Sartore subitò divite.

DItior est Croeso sartor, quem vidimus Irum:

Miramur si rem fecit? acu tetigit.

Bellum Danicum.

HOlsatiam invadit retrograda Suecia: solo

Divisum Imperium cum Jove Caesar habet.

[p. 201]

Terra uliginosa Bataviae,
de Venen.

ADdimus hoc etiam ad patriae miracula Terrae.
Est ubi corrodi patiens & viscera nobis
Vulnus alit venis & coeco carpitur igni.

In Frider. Spanhemii
facundiam extemporaneam.

EN quis ab ore viri torrens, quàm Tibridis instar,

Quàm de Romano fonte Latinus eat.

Non ex tempore, ne fallas; in tempus, in aevum

Dic, & in aeternum dicere Spanhemium.

In Aulum secundò nuptum.

MIramur Aulum, fronte porrectâ diù
Laevique, vultu nunc obire tetrico?
Habere se dolet miser quod non habet:
Habet secundas non secundas nuptias.

Pro Barone Couvrello, captivo innocenti.

QVisquis ut immemorem Patriae & virtutis avitae

Couvrellum sceleris credis habere reum;

Falleris adspersi pravâ spe criminis: omni

Fortius hoc pectus robore robur habet.

Murus aheneus est qui, ne pallescere culpâ

Inclusum faciat turris ahena, facit.

Ad Lectorem meum.

QVi mala plura bonis legis hic Epigrammata, plus hic

Mole liber, dices, quam bonitate valet.

Pauca, nec inficior, bona do, mala plurima: paucos

Quippe bonos, multos novimus esse malos.

Si sequitur fatum scriptor lectoris, ubique,

Omnibus ut placeat, non licet esse bono.

Senex.

NOn amo praesenti seniô perfectus: amabam:

Ille imperfecti temporis error erat.

[p. 202]

Anna moribunda.

VIvit, & affirmant Medici non vivere posse.

Quod facit Anna, nequit; quod nequit Anna, facit.

In Maevium.

MAEvius ut versum voluit vi claudere, verbum

Apposuit quod non congruit. appositè.

Ad Posthumum meticulosum.

POsthume, si, rem cum causis cognoscere, scire est,

Nescio te fortem vulgus habere Virum.

In Dictionarium Latino. Gallicum.

ECce simul corpus veniunt & corporis umbra:

Phoebeae pares lampadis autor agit.

Corpus, inoppressae est virgo facundia Romae,

Umbra, Latinorum Gallica barbaries.

Ergo vides, Lector, quid poma recentia distent

Putribus, è ramo pendula deciduis.

In Renati Cartesii Principia
Philosophiae.

NVllus erat toto Naturae vultus in Orbe:

Improba formosam larva tegebat anum.

Nativi pigmenta vicem fraudesque disertae

Implebant: unus gratia fucus erat.

Ut sub nocte diem frustra, sub nube nefanda

Quaereret Ixion. Orbis ubique Deam.

Personam capiti sacrae generosa parentis

Abstulit Heroïs dextera Cartesii.

Jamque, Dionaeos partus agitante Renato,

Prodit ab errorum Diva renata mari,

[p. 203]

 

Osque humerosque Deae similis stat nuda, novique

 

Floris & intactae Virginis instar habet.

 

Sic meruit veri vindex audire novator,

 

Mome? novatorem fecit Aristotelem.

Mulieres apologae.

EN ubi sunt, ubi sunt, infami crimine qui nos

Accusare solent de levitate Viri?

Quàm superent levitate leves, elementa loquentur.

Si levis est Mulier, pende, Vir est levior.

Molitor in hydromyla.

COgor aquam bibere; illud aquae me cogit egestas;

Et, si dentur aquae, vina repentè bibam.

Ad Balsacum cum Poëmatum libris.

ILle ego qui numeris soleo gravis esse solutis,

Ecce traho duris verba ligata modis.

Vir facunde, vir ipsa tuae Facundia gentis,

Excipe non duro supplicis ora genu.

Quem Batava toties in libertate tulisti

Jam satis est vincti si miserere mei.

Ad Posthumum.

MIrus homo dici poscis, quia nempe Poëta es.

Si non insanis, Posthume, mirus homo es.

Ad Aulum.

AVdire vis de nobili prosapia,
Non Civis, Aule; & nullus est qui disputet,
Quid Civis autem? ne quidem civilis es.

[p. 204]

Anglia.

BRitanniam lasciviae
Culparier justè negs?
Tamen fateri cogeris
Quòd Insula est, non continens.