Momenta desultoria
(1655)–Constantijn Huygens– Auteursrechtvrij
[pagina 1]
| |
Constantini Hvgenii
| |
[pagina 2]
| |
Et damnosa libri folia, & cum sorte fritilli
Multa sinistrorsum vagus in discrimina discus,
Taedia longa viae fecit non longa videri:
Donec adoptati tardis progressibus Euri
Praecipites pepulere rates, quasi gnara futuri
Numina & instantis propedum praesaga procellae.
Jam Gulielmopoli à tergo, jam Goesia dextris,
Jam vada praevectis longè Circaea sinistris,
Vera truces caput inter aquas, turritaque prodit
Moenia, mox fidas pedibus substernit arenas,
Securoque procul tumidi de littore ponti
Exhibet horrores, dum fsulphure tota nitroque
Lucet, & emotas emotis ignibus undas
Temperat: Hinc multo convivas proluit auro,
Sesquipedesque scyphos, veterum servata per annos
Dona Ducum, Batavos inter despumat amicos,
Et Middelburgi calidos ad moenia mittit.
O te, magna Patrum domus, aut ignosce silendo
Si cupiam laudasse, aut fer, dignissima, de te
Indignas non digna loqui praeconia Musas,
Sive caput Valachtûm, sive urbs antiqua Metelli
Diceris, aut mediae melius telluris ocellus:
Plurima qui de te scivi potuisse referri,
Nunc quoque plura puto quam sint infirma ferendis
Numina non durae Batavorum in vota Camoenae.
Ergò focis, ergò totam civilibus armis
Illustrem, tormenta, tubas, laetosque tumultus,
Regalesque dapes & munera Principe digna
Sedulus omitto; superas encomia, dum te
Grandior exsuperas quàm quae tibi credere possis.
Nos propior Flissinga vocat: Cui cymba frequentem
Cum Duce devexit comitem. me turba pedestris
Ga naar margenoot+Et magè jucundi rapuit congressus amici,
In peditum praeeuntis iter: quo strata ruinis
Marmora, magni habitatoris, dum vita maneret,
Delicias, nunc relliquias, Souburga Philippi
| |
[pagina 3]
| |
Castra, sui cineres, avido pede pressimus: at me
Magna viri virtus & quà vixisse feruntur
Mortua saxa situ, memorem percussit, & illa,
Illa sui dudum compos praesentia coeli
Visa vagos animare lares, u tvivere post se
Creditur & priscâ Genius tellure morari.
Flissingam pariter subeuntibus omnis in armis
Adstitit ad portam laetus pedes, omnis eâdem
Laetior augustae civis tulit oscula dextrae.
Mox festas de more dapes & publica luxu
Pocula civili Patrum libamus in aula,
Quâ nil Mattiaci, nil fortè Batavia majus
Condidit; una pares praestas, Antverpia, turres.
Postera lux rubuit; facilem trajecimus Hontam
Sub Rectore suo, quem rustica littore Flandro
Turba sed armatis sequitur derisa maniplis.
Sic Groedam, sic sollicitae non ultima Slusae
Moenia Catzandam pransi emetimur & ipsam
Vespere non sero fessi conscendimus arcem.
Ardenburga diem totum lustrata sequentem
Occupat: hinc Slusae retrò de littore in ortum
Avehimur currente rotâ per penè quot urbes
Flandria major alis, totidem de cespite vivo
Oppida & aggestas in propugnacula glebas.
Isendica diem medium, Bier vlitia serum
Vidit & exceptis arrisit quaeque Batavis.
Mane novo parvam, magno de nomine molemGa naar margenoot+
Ingentem, magni magnus cognominis Haeres
Introit: hinc quam sit Romae fas dicere Nasam.
Proxima nocturnae lecta est Axella quieti,Ga naar margenoot+
Prima triumphorum Pueri, cui tota triumphusGa naar margenoot+
Vita fuit, totos explet victoria fastos.
Hanc quoq;, cum Phoebo nondum cessisset Amorum
Alba parens, primo ripam fugientibus orru,
Goesa sinistra voluptati fuit, Hulsta timori
Dextera, dum caecas nescit nauclerus arenas,
| |
[pagina 4]
| |
Ignotique vadi major formido propinquis
Incutit horrendum Batavis, sed inermibus, hostem.
Mox Deus & faciles favere volantibus Austri:
Vt nunquam certasse magis cum lampade Coeli
Visa sit in summum crescenti gurgite Scaldim
Rapta ratis. Locus est quo non vicinior alter
Ga naar margenoot+Imminet ingenti Antverpae, stat pervigiL illo
Miles & augustam votis capit invidus Arcem:
Hactenus Auriacam portarunt lintea classem,
Ulterius cum Fata volent latura triumphos,
Fata minus radio turres Antverpa sinistro
Despectura tuas. Restabat littore eodem
Area magna Ducum, furias frustrata facesque
Una ter Hesperias, & quam damnare ruinae
Ter voluisse Dei, ter non voluisse fatentur,
Berga pudor, totiesque pudor, fugientis Iberi.
Haec adita est, hic prora stetit, haec tota per orbem
Visitur, & bene defensas ostentat arenas,
Et campos ubi rubra fuit, cum totus Ibero,
Ratior Hollando manaret sanguine cespes.
Sed longè praedicta lues & sparsa per urbem
Contages minuêre moras: hinc Thola minori
Sede, pari affectu coenam non Principe, non se
Obtulit indignam: turbatum nocte soporem
Lenivit curata cutis tam vespere lauto.
Manè diem doluit nimiùm sibi nacta serenum
Tarda freto languente ratis, quasi pondus amicum
AEgriùs aveherent undae sibi & AEolus undis.
Ga naar margenoot+Vespere praecipiti Patrium sic littus & urbem
Introiit, sic mane novo properantior Heros
Per nebulas atrumque diem decessit eâdem,
Ga naar margenoot+Ut tua non aliàs, domitorum Regule Regum,
Celsior humanâ steterit virtute potestas.
Dorta nec inspecta est: eadem de Roterodamo
Cura fuit: Delphos quadrupes, mirantibus Euris,
Advehit, ut remorae proram vis nulla stitisset.
| |
[pagina 5]
| |
Haga domus Venerum, votorum terminus Haga
Ameliis reducem Fredericum tradidit ulnis.
Cedite civiles epulae, tormenta, triumphi,
Nulla voluptatum thalami par nata voluptas.
Amelii amplexus, iterata per oscula mille
Mille vices, iterum amlexus, iterum oscula mille
Este quod amplexus tales decet, este quod optat
Belga, nec Auriacos ultra differte nepotes.
|