J. van der Burgh.
S.P.
DEsultoria tua momenta, cum iis omnibus qui judicare valent,
Quid solidum crepet, aut pictae tectoria linguae,
grata, tum mihi gratissima fuisse, Vir Nobilissime, ne mirere, si enim caeterus lectoribus usu veniat illud quod mihi hesterna, quâ illa accepi, die, verendum profectio nequid in posterum Galenica natio & respublica Pharmacopaeorum detrimenti inde capiat: quippe cum isthaec primùm in manus sumpsi, è veterno, qui me jam aliquot menses occupat, ilicò evigilavi, & deinceps cintunâ lectione hepar mihi sensim deobstrui sentire mihi visus sum; quod si Tribunus quidam natione Suevus hac nuper transiens ad fontes Spadanos, dicens inter alia, Ich hab das hippopondria, hujus antidoti capax fuisset, non habuisset eò excurrere, homo, quantum ex naso colligere licebat, minimè ex aquae-potorum prosapia; sed ut seriò loquar, hoc absque figura dicere possum, me ita eorum lectione affici, ut difficile mihi sit non imaginari in pergula me cum amicis deambulare, & pristinae amicitiae condimenta regustare. Tui dum carendum fuerit, ad haec, tanquam ad tabulam genium tuum Barlaei, Hoofdii, Vicofortii caeterorumque amicorum mihi graphicè referentem, recurrem.
Auteursrechtvrij