Momenta desultoria

In hominem.

NOn satis Hugenio vocalem versibus Hagam.

Condere, vel saxis addere verba fuit.

Prodigio propiore Diis adscribitur. ante

Vis hominum, linguae vis fuit ante loqui;

Solus homo semper solo fuit ore disertus:

HugenI eloquiis, ecce, vel ossa sonant.

Artibus HugenI jam toto corpore lingua,

Nec semel aut iterum garrula lingua sumus.

Lingua sumus pede, lingua manu. de vertice summo

Ad talos vox est Hugenianus Homo.

Quae mens, quis genius, quis spiritus hos agat artus,

Non Dj, non homines, iste loquator Homo.

In quo, muta suis linguis cum membra loquantur.

Garrula nunc oris lingua tacere potest.

Henricus Bruno.