Momenta desultoria

In Nobilis & Illustris Zulichemii Domini
opus poeticum.

Ad
Saeculi nostri Bataviae Poëtas.

TOlle caput, dejecta cohors, inhonoraque vatum,

Turba, Poëtarum jam novus instat honos.

Sidera sublimi feriamus vertice cuncti,

AEthereâque velit quilibet ire viâ,

Nec sibi flectendas de speret Principis iras

Si quis in irato Principe Naso gemit,

Dum sacras quatit aula fides, vitinaque sceptro

Purpura Pierias vestit amica Deas.

Temporis haec fortuna mei est, quae falsa Quiritum

Gloria. Quis, Scythica dum dolet exul humo.

Quis fuit Ausonia magnatum doctus in aula?

Velquis Doctorum, dic mihi, visus amans?

Quis vindex, quis fautor erat? nemo, Hercule, nemo.

Ibat in exilium turba novena suum,

Barbarie capiente locum, cum surgere vates

Iussus; in augusta tunc nihil Vrbe fuit

[fol. **4v]

 

Augusti, magnique nihil. Nunc sidera splendent

 

Altera, & aulai in culmine Musa sedet;

 

Proscribitque malas artes, attentaque praestat

 

Ora Ducum, & cunctis civibus una placet.

 

Admirande virûm, cui lotis carmina labris

 

Fundere, & in Furias intumuisse pias

 

Affectem, nisi tanta tuae spiramina mentis

 

Sola forent. mihi tu praecine, ponè sequar.

 

Imus ego, tu summus eas. hoc ordine vates

 

Stant Batavi. noster Pollio in arte prior,

 

Mecaenas nos Belga praeit. Romana sequuntur

 

Nomina. tunc saecli gloria, vatis erat.

 

Nunc vatis quoque, sed vatum solius amantis

 

Hugenii, vel dic tersius, Eugenii est.

C. Boyus, IC^tus.

cIɔ Iɔ cxliv.