Korenbloemen

Op mijn tweeëntachtigste verjaardag
4 september 1678

Moordjaren, schei eruit, en denk niet meer aan mij.
Gij komt voortaan te laat. Had gij 't op mij geladen,
de aanslag is gemist; gij kunt mij niet meer schaden:
'k ben al uw zevenden en negenden voorbij.
't Is waar, om honderd jaar min één te moeten leven
ontbreken er nog wel twee negenen in all's:
maar wacht gij nog zo lang, en brengt mij dan om hals:
amen, van nu af aan is u de moord vergeven.