Korenbloemen(1996)–Constantijn Huygens– Auteursrechtelijk beschermd Vorige Volgende Op het graf van Jacob van Campen Strijense Sas, 1 mei 1658 Hier ligt hij marmerloos, die zo veel marmer sleet, en zo wel slijten leerde, als nog heel Holland weet, en nog heel Neêrland ziet, en Neêrlands ommelanden; die 't Gotisch krullig mal met statig Rooms vermande, 5[regelnummer] en dreef ouw' ketterij voor oud're waarheid heen. Hoe ligt hij marmerloos? Hoe gunt m' hem niet een steen ter eer-gedachtenis, voor zoveel eed'le stenen? Ik meen, de reden is (en 't is wat meer als menen): [pagina 40] [p. 40] hier stond een grafgebouw, had hij het zelf bestaan. 10[regelnummer] Nu hij 't verwaarloosd heeft, en durft er niemand aan van alle leerlingen die uit hem zijn gesproten. Want, zeggen zij, was 't niet nét in zijn vorm gegoten, en schoeide lid voor lid niet even op zijn leest: waar nu zijn lichaam rust, ontroerde 't nog zijn geest... 15[regelnummer] En wat geest zou die geest, nu ledenloos, vernoegen, die nog in 't logge vlees geen geesten op en woegen? Vorige Volgende