Korenbloemen

Grafschrift van Tesselschade
15 juli 1649

Dit 's Tesselschades graf.

Laat niemand zich vermeten

haar onwaardeerlijkheid in woorden uit te meten.
Alwat men van de zon durft zeggen gaat haar af.

Hoe dat ze om 't leven kwam

verhaal ik even node:

wat dunkt u, moeders? 't Was haar dochter die haar doodde
en die zij 't leven gaf was die haar 't leven nam.

[p. 31]

 

Maar 't kind had weinig schuld.

10

De moeder zag het sterven

 

en stierf, omdat zij 't haar geliet te kunnen derven.

 

Zo barstte Tesselscha van wat te veel geduld.

 

Leert lijden met beleid

 

die van wat liefs moet scheien:

15

had dit hart uitgebloed en tijdig willen schreien,

 

nog schreide Tesselscha, en was nog onbeschreid.