Briefwisseling. Deel 6: 1663-1687

2. Aan Anna Roemers³⁾. (K.A.)

Dit volckgen⁴⁾ singt zoo 't gebeckt is. Het is goet zien, dat zyluyden in 't geberchte verre boven 't waterpas van de werelt woonen. 'T is niet mogelyck, dat zy den handel van hier beneden uyt zoo grooten hooghte anders dan in 't vercleynen connen aensien. Waeruyt ick dan mede ghisse, dat spruyt dese importune cleynachtinghe van U.E. droevich verlies, 't welck ick mijnen 't halven altydt gestelt hebbe op den tweeden trap van de twee hooftswaricheyden, die ons in dit leven mogen overcomen. Wist ick, dat ghy in t minste aen mijn metlijden twijffelde, ick zou der U.E. alle mogelycke versekering soecken van te geven. Docht ick, dat U.E. troosters ende moetgevers in dese gelegentheyt ontbraecken, ick soude myn maghere wysheyt zoo verre trachten uyt te recken, datter U.E. emmers eenighe verlichtinge door zoude genieten. Maer 't eene en can ick niet te weghe brengen sonder myn eygen vriendtschap ende goet herte, nochte

3) Uitgegeven door Dr. N. Beets, Alle de gedichten van Anna Roemers Visscher, II, 1881, blz. 35.

4) Nl. de zanggodinnen.

[p. 468]

het andere sonder U.E. eygen wyse oordeel ofte te cort te doen, oft in twijffel te trecken. Dus swyghe ick voorsichtich stil, blyvende niettemin .....¹⁾.

1) Zonder plaats, datum en jaar. Maar het briefje begeleidde Huygens' Sonnet. De Sanggoddinnen aen Anna Roemers van 7 Maart 1619, waarmede hij Anna's Sonnet. Aen de Sanggoddinnen beantwoordde. (Vgl. Gedichten, I, blz. 134, 135.)