Briefwisseling. Deel 4: 1644-1649

4925. Anna Beeck³⁾. (L.B.)

Ick hebbe my op t hoochste verwondert, dat U Ed. sich met andre lieden saecken soo verre bemoeit, omme imant een kint thuys te senden, sonder deselve alvoren de behoorlycke kennisse daervan te geven; de wet van caritaet en is myn, godt loff, niet onbekent; hebbe oock tot noch toe niet ledich geweest omme deselvege in t werck te stellen, oock in t regart van degene, die haer naecomelinge soo schandelyck abandonneert ende t enemael desart laet loopen. Wat ons maeghschap aengaet, soo langh daer naerder vrinden syn, ende oock van vermogen, soo en behoort men myn niet moeyelyck te vallen, insonderheyt daer ick by de grootvaeder ende hare barbarisch ontrouwe grootmoeder sooveel schade geleden hebbe, dat het op het houden van een kint of twee niet aenkomt. De deucht, die uw Ed. aen t selvige kint gedaen hebt, obligeert my tot danckbaerheyt ende wenste wel, dat ick sulcx mochte refonderen, maer en kan myn niet bewegen, om in een last te treden, die ick niet en ben geresolveert myn van imant in de werelt te laten opdringen. U Ed. vergeve my, soo de scherpigheyt van myn penne den fuer ende colere van myn herte wat breeder wtdruckt, als myn naturel ende myn conditie andersins wel medebrengt, want indien uwe Ed. sich het minste conde inbeelden van t gene my van haer gebeurt is, ick durve my verseeckeren ende soovele van uwe discretie, die alle menschen bekent is, wel beloven ende vertrouwen, dat men nooyt en soude gepoocht hebben met sulcken alteratie te laten overvallen eene, die voor de reste bereyt is te toonen, dat se is en blyft ..... Dordrecht, 1649, den 19 Martius.

3) Zie beneden.