Briefwisseling. Deel 4: 1644-1649

[p. 266]

4233. J. van Wassenaer. (H.A.)

Gisteren om twe uyren naer de middach creech ick hier de blyde bootschap, dat haer Maiestyten van Polen¹⁾ van daech hier door sou passeren, t welck myn niet weynich ambarasseerden, dewyl ick geen order hadt, op wat fatsoen ick haer sou ontfangen; evenwel vertrouwende, dat het Syn Hoogheyt, volgens syne gewoonlycke goedertierentheyt, niet quaelyck nemen en sou, heb ik myn wtterste debvoir gedaen, om haer, naer myn kranck vermogen, met alle beleeftheyt te onthaelen, met het guarnisoen in de wapens te doen koomen, met losbranden van canon en andere ceremonien; ben haer oock met de twe compagnien ruyteren tegengereden tot den Elshout toe, en wederom in t wtryden haer geconvoieert tot voorby Aelborch; hoop, dat Syn Hoogheyt in dit alles sal contentement nemen, want ick meer niet doen en kost. Haer Majesteyten deden myn de eer van hier te eten, soodat ick een pekelharing liet den keel affsteken; was desen morgen te tien uyren al hier; wou niet eten als by form van collationeren, omdat het vastendach was, maer haer dames en insonderheyt de Poolsche abgesanters met haer geselschap sooveel te beter; vraeten en soopen als wolven. - En arme, ick heb tot noch toe niet op het montstuck gehadt als een cleyn corstien broot met een dronck bier desen morgen, eer ick te paert ging sitten, en sal noch een paer uyren moeten wachten, eer de clock seven slaet, als wanneer ick het wederom hoop in te haelen. De Coningin maeckt staet, desen avont te Gorckum te wesen en morgen avont te Wttrecht, alwaer se haer treyn een dach off vier meent te laeten rusten en ondertussen een reys incognito te Amsterdam te doen. Der was van Fransen niemant van conditie by als de marescale de Guebrian²⁾, die, nevens den bisscop van Orange, in qualiteyt van ambassadrice met naer Polen gaet, en voorts Madame d'Obbigny³⁾, die dame d'honneur van de Coningin is. Den bisscop van Orange heeft myn geseyt, dat hy meent in den Haegh te gaan. Dit is het heele relaes, dat ick UWelEd. hiervan weet te doen, behalven dat der een hele groote confusie was. Soo UEd. enich naerder bericht wil hebben, sal naer nieujaer, als wanneer ick, met Godts hulp en Syn Hoogheyts goetvinden, hoop in den Haeg te koomen, UEd. van alles satisfactie geven. Heusden, desen 23 10bris (Dec.) 1645.

Indien Syn Hoogheyt, wanneer die compagnien wt de polder van Namen sullen koomen, myn wederom een van deselve wou bysmacken, sou myn heel

1) Marie Louise de Gonzague (1612-1667) was eene dochter van Charles de Gonzague, hertog van Nevers en van Mantua. Gaston van Orleans was doodelijk van haar, maar Maria de Medicis had een huwelijk verhinderd en haar zelfs gevangen gezet. Later was zij zoo goed als verloofd met Cinq-Mars. In September 1645 trouwde zij bij volmacht te Parijs met Wladislaus IV, Koning van Polen. Het huwelijk had met groote plechtigheid plaats en de Koning van Frankrijk schonk haar een grooten bruidschat. Zij reisde door de Zeven Provinciën, bezocht o.a. Utrecht en Amsterdam, waar zij met groote eerbewijzen werd ontvangen, en trok over Groningen, Hamburg, Rostock en Stettin naar Polen. Na den dood van Wladislaus (1648) is zij hertrouwd met zijn broeder en opvolger Johan Casimir († 1668).

2) Renée du Bec-Crespin, maréchale de Guébriant († 1659), werd in 1643, na den dood van haren echtgenoot, als ‘ambassadrice’ van Frankrijk naar Polen gezonden, waar zij het huwelijk van den Koning met Marie Louise de Gonzague tot stand heeft gebracht.

3) Zeker d'Aubigny.

[p. 267]

wel koomen, om op den boer wederom myn guarant te vinden van t geene de Coningins treyn, soo menschen als beesten, myn hebben affgegeten en gedroncken; anders is t myn onmogelyck te vinden.