Briefwisseling. Deel 4: 1644-1649

3713. Susanna Boudaen-Velt⁹⁾. (L.B.)

Ick hebbe niet willen naerlaeten U Ed. t'adverteren 't ghene mij nu vorgecomen is, van weghen mijne jonckste dochter Constantie, die ten houwelijck

9) De naam Velt is niet volkomen duidelijk. Susanna was de weduwe van den raadsheer Boudaen (vgl. III, blz. 477) en op de eene of andere wijze met Huygens verwant; zij spreekt hem aan met neef.

[p. 51]

versocht wort van mijnheer Caron¹⁾; deshalven wenschten wel U Ed. presentie, om daer mondelinghe van te spreken, ende alsoo mij onbekent is, off U Ed. tot groote incomoditeijt soo haest vandaer comen can, alsoo den tijdt op ten 29 Augustij bestemdt is over 't houwelyck te sluijten van mijne dochter, soo hebben goet gevonden, U Ed. twee swaghers, te weten neeff Doublet ende neeff de Wilm, daertoe te versoecken; hiermede eijndende, wil UE. in de protectie des alderhoochste bevelen. In 'S gravenhaghe, den 27 Augusty 1644.

Mijnheere, d'oorsaeck van soo haestighe verreijsen is, dat de schepen sooveel laeter hier gecomen syn, soo moeten sij rekeninghe maecken om over een maendt te gaen.

1) François Caron (1600?-1673), geb. te Brussel, trad in 1619 in dienst der Oost-Indische Compagnie, vertoefde lang in Japan als opperkoopman en keerde in 1641 naar Java terug, waar hij het volgende jaar tot raad werd benoemd. Hij huwde - zijne Japansche vrouw, bij wie hij vele kinderen had, was gestorven - in 1644 bij volmacht de 18-jarige Constantia Boudaen. Zij ging naar Indië, waar Caron directeur-generaal werd, maar in 1650 werd hij geschorst en teruggeroepen en het volgende jaar eervol ontslagen. In 1664 stelde hij zich ter beschikking van Colbert en ging in 1666 zonder zijne vrouw, die te Parijs bleef wonen, als directeur der ‘Compagnie des Indes Orientales’ naar Madagascar. In 1673 is hij op de terugreis verdronken.