Briefwisseling. Deel 3: 1640-1644

2960. Aan C. Barlaeus. (K.A.)aant.

Si bene tornatos incudi reddere versus, caet¹⁾.

Nobile, inquam, argumentum est, ferocibus heroïcis diris, si quis a te unquam impetendus exitiali

Ferrum nefasto qui posuit die²⁾.

Ego desultorio, ut soleo, tale quid subito effudi, insistens argumento nuper erga τὴν ἀποστάτιδα moto:

Verstaet ghij 't, Tesselscha?
Uw aensicht is aen stucken;
Ten minsten leert hier na
Aen beelden niet te bucken³⁾.

Vale, et modiolum epigrammatum propediem expecta, quorum nonnullis

1) Vgl. Gedichten, III, blz. 177.

2) Hor., Od., II, 13, vs. 1.

3) Tesselschade had haar linker oog verloren, dat door een vonk in een smidswinkel getroffen was. En daar zij in dezen tijd overhelde naar het Catholicisme, schreef Huygens die wreede regels.

[p. 270]

Heraclitus finem flendi faceret - nam et aliquot incerti sunt - nisi me fallit ille, a quo tantopere se cavisse magister rhetorum ait, inventionis amor. Exscribendi tantam farraginem hodie otium non erat; accedit enim solitis negotijs

Et Regina, gravi jam dudum saucia cura¹⁾,

quae, ut veniendo alios redditura est, me, nondum veniendo, tenet occupatissimum. Vale rursum, amicissime. Hagae, 5 Mart. 1642.

Mittit ad te Cl. Vicofortius Cartesij responsum ad theses Voetij sub nomine Regij editum. Quaeso te judicium tuum de illa controversia, mox atque chartulas illas lustraveris, mihi impertias candide, ἀναναγϰάστως, μετὰ παρρησίας, et quasi nullus Aristoteles extitisset.

1) Verg., Aen., IV, vs. 1. - Er wordt hiermede gedoeld op de Koningin van Engeland, die op het punt stond met hare dochter Maria, de jonge echtgenoote van Prins Willem, naar Holland over te steken.