Briefwisseling. Deel 2: 1634-1639

[p. 390]

1912. Aan prinses Amalia van Oranje. (H.A.)*

Er heeft hier een dwaas gerucht geloopen, dat Nymegen bijna verrast was. Zeker zal de vijand wel iets beproeven. - In den krijgsraad, in Frankrijk te houden, zal worden nagegaan, wie der beide maarschalken de schuld heeft aan het mislukken van 't beleg van S.^t Omer. Men zeide, dat de heer de Chastillon naar Holland zou uitwijken. De prins van Condé¹⁾ is nog niet gelukkig met het beleg van Fontarabie.

‘La femme de Grotius²⁾, ayant esté veoir Jan de Weert³⁾ au bois de Vincennes, il la receut si bien aveq quelques gentilshommes de ce païs, qu'il s'enyvra luy mesme extremement. Au sortir, comme ceste compagnie entra en carosse, il monta sur un de leurs chevaulx de selle, en sortit par la porte desjà ouverte, et estoit en estat de se sauver, sans qu'il eust trop beu, pour aviser à ce qu'il pouvoit faire, mais par bonnes paroles on regaigna la bride du cheval, et fut ainsi ramené dans sa cage’. - Z.H. is gezond, maar eet, vrees ik, te veel perziken en abrikozen. Kolonel Beaumont⁴⁾ komt terug uit Bergen; hij is goed behandeld, maar de andere gevangenen klagen allen. De heer van Spijk is veel beter, maar Calvart⁵⁾ gaat achteruit. Au camp à Noordgeest, le 5^e d'Aoust 1638.

1) Zie I, blz. 313.

2) Maria van Reigersberch.

3) Zie blz. 94. Hertog Bernard, die den 8^sten Febr. bij Rheinfeld door het leger des Keizers verslagen was, had den 3^den Maart den vijand weer aangevallen, hem geheel verslagen en Johann von Werth, dien hij gevangen had genomen, naar Parijs gezonden.

4) Zie blz. 384.

5) Zie blz. 366 en 377.