Briefwisseling. Deel 1: 1608-1634

769. P.C. Hooft¹⁾. (A.B.)

Voor eenighe daeghen heb ick uwer Ed. Gestr. gebieght zekere mijne slingerzucht nae eenighe Fransche rijmen op mijnen Henrik de Groote²⁾, ende verzekert mij haere heusheit genoegh, dat U Ed. Gestr. deeze windtlust niet ongeboet en zoude gelaeten hebben, zoo 't haerder bezigheit had moghen beuren, aen 't vernoeghen van zoo ijdele zinlijkheden te peinsen. Haere eerste leedige uire nochtans dar ick mij zelven toeleggen, ende in korten tijdt het verwerf mijner ontijdighe bede verbeiden. Noch loopt mijn' stoutheit hoogher, ende zondighende op de voorighe blijkken haerder goede geneghenheit, komt haer hiernevens verghen 't overzien van 't lidt mijner Historie, dat het beleg van Haerlem vervaet³⁾. De lompe ongerijmtheden, strijdende tegens alle reden van oorloghe, in andere schrijvers gespeurt, doen duchten, dat 'er mij misschien geen' minder uit de penne gedropen zijn, ende wenschen om de zuivering eener krijgskundighe handt, eer ick deeze klad in 't net doe stellen. Indien 't mijnen Heere Wijtz⁴⁾, dien ick achte met de jeghenwoordighe toerusting ten halze toe in 't werk te steeken, niet te lastigh viel, temet een uirken t'mijner onderrichting in dezen uit te breeken, daer en waer niemandt, van wien ick die met grooter eerbiedenis ontfinge. Indien niet, het en kan U Ed. Gestr. aen geen' anderen mangelen, die, haer te gevalle, mij door zulk eene moeite verplichten zullen. In 't bezonder verlangt mij te leeren, oft de middelen van beschaedighen sedert dien tijdt toegenomen hebben; want dat die van 't beschermen grootelijx gebetert zijn, is ook den leeken in dat stuk kenlijk. Ende indien de aenvechting dat pas even vinnigh, 't verdaedighen nerghens nae zoo veiligh geweest is, zoo zoude deeze beleghering mij, onder verbetering, wel de pijnlijkste dunken, die tot noch toe in Nederlandt is uitgestaen. 'T welk de waerom is, die mij daeraen zooveel' woorden heeft doen te kost leggen. Voorts, alzoo ick geen dubbelt en heb van deze 2 stukken, zijnde het 12 ende 13^de mijns arbeids, zal mij lief zijn van den ontfank derzelve verwittight te werden. De zaeken van den artzenijhof zijn noch in den ouwden staet, ende eer geschaepen terugge, dan voorwaerts te gaen. Echter houd' ick oogh in 't zeil, ende zal geenen windt overgeven, om den besteevenden hoek voor den H. Brosterhuizen aen te doen. Ondertussen houde de godlijke zorghvuldigheit in schut en scherm U Ed. Gestr. samt Mevrouwe, haere gemaelinne, ende mijnen Heere Wijtz, aen alle dewelke, nevens hartgrondelijke groetenis, zich in gunste gebiedt ..... Uit Amsterdam, den 12en van Lentemaent 1633.

1) Uitgegeven door Huydecoper, t.a.p., blz. 287; Van Vloten, t.a.p., II, blz. 297.

2) Zie blz. 395.

3) In het 7^de en 8^ste boek der Historien.

4) Zie blz. 199.