Briefwisseling. Deel 1: 1608-1634
(1911)–Constantijn Huygens– Auteursrecht onbekend762. P.C. HooftGa naar voetnoot3). (A.B.)Mij begint te dunken, dat ick lang geleeft moet hebben, nochte dat, om 't aenkloppen des ouderdooms, die tot hiertoe - God dank - op de herbergh van dit lichaem niet bewezen schijnt, maer om d'overkoomst van onverwachte zinlijkheden. Ick waende weleer, noit verleghen | |
[pagina 394]
| |
te vallen om eenigh lofschrift van vrienden, tot blanketsel der maelen en vlekken, daer de wangeboorten van mijnen geest mee ter werelt koomen, ende had ze liever onvermomt dan voor mompersGa naar voetnoot1) der menschen te laeten gaen. Kan echter niet ontkennen de lekkernij, uit de rijmen gekaeuwt, die 't U Ed. Gestr. heusheit eens geliefde mij, tot vereering van mijnen Henrik, t'huis te zeindenGa naar voetnoot2). Ende is mij de smaek daeraf zulx aengezoet, dat ick jeghen woordelijk watertande nae diergelijken gerecht op zijn FranschGa naar voetnoot3), zoo 't U Ed. Gestr. niet ongeleghen quam, zich tot het toestellen van dien te beleedighen. Een ongegiste voorval heeft het zijne gedaen tot het verwekken van deze lust, vies, jae, doch eenigher wijze te verschoonen in luiden, die zwanger gaen met zoo lomp een' vrucht, als het schepsel mijner Historien. Nochte vergaet zij mij, alhoewel ick den arbeidt op den hals heb, baerende lidt voor lidt, en de nu in hoope van Uwer Ed. Gestr. eerlang het bakhuis van den beer, oft eenig ander gedeelte, te toonen, om bij hulpe van haer likken, tot wat lijdelijker maxel gebraght te werden. Daerentussen is de Heer Brosterhuizen niet uit de gedachten, ende hebbe noch onlanx verscheide Heeren alhier zijne bequaemheit ten hooghsten aangeprezenGa naar voetnoot4). Maer 't beraedt noopende den artsenijhof kan tot geen overslagh komen. 'T moet evenwel aen een' zijde bij dese burgermeesters. Ende zooveel is 'er af, dat ick mij sterk maek, indien de toeleg voort-, niemandt voor zijn' E. gaen zal; immers bij zoo verre ijet gelden moghen de geneghenheit en ijver, verdient bij zijne deughden, maer tot dewelke bovenal, Mijn Heere, in haer verplicht is ..... 17 Feb. 1633. |
|