Briefwisseling. Deel 1: 1608-1634
(1911)–Constantijn Huygens–
Auteursrecht onbekend525. P.C. HooftGa naar voetnoot6). (A.B.)Het Engelsch ooft van U Ed. in Hollantsch suiker gezult heeft mij grootelijx verplight, door de maghtighe schaemte, die 't onze boom- of liever aertvruchten aenjoegh, doende verwelken de festoenen, bij de dochter mijner huisvrouweGa naar voetnoot7), tot sieraet dezer zale opgehangen, ende alle andere siere haeren smaek verliezen. Want mijn swaegher SchuilGa naar voetnoot8), dat pas hier ende een liefhebber zijnde, daer een' zoetigheid uitzoogh, die hem dacht bet te bevangen, als Rijnsch oft eenigh ander zap, daer de lekkertanden gewoon zijn hunne vingers nae te slikken. Nu't Noorden | |
[pagina 291]
| |
lieflijkheden uitlevert van die geur ende dus nae onzen mondt, zoo magh Arabien zelf ende 't uiterste van Oosten den zijnen wel toehouden. De geest van dien man dunkt mij een tijdtgenoot van den zondtvloet, ende door een' van de zoonen der andere werelt beswangert te wezen. Want zoo hooghvlieghende vonden zijn elders, als op den aerdbodem, geraept, ende meer als mannelijk de kraght van adem ende kloekheit der spieren, waermede hij die ter keel is uitzettende. Niettemin, komende van onlanx U Ed. WijvenhaterGa naar voetnoot1) ende OntledingheGa naar voetnoot2) te bezichtighen, zoud' ick geen' minder moedt hebben op de handt van deze ende anderen van U Ed. afkoomst, als op eenighe van de zijne, zoo zij t'zaemen aen 't worstelen waeren. Hier ontfang ick U Ed. laesten met het Verlaet ende AfscheidtGa naar voetnoot3), die mij in noch dieper verwondering dompelen. Blijve doch echter daerbij, datter U Ed. Ambre blanqGa naar voetnoot4) ende PrintenGa naar voetnoot5) niet voor swichten zouden. Maer indien U Ed. in 't geslaght van mijn schrepel en krepel vernuft eenighen schijn vindt van zoo hoogh eenen tret nae te kuijeren, daer magh het U Ed. heusheit voor danken, die 't gelieft mij met U Ed. eighe voeten te meten. Evenwel de schaemschoe moet uit, ende tot een diepsel van deze uitstekende verwen en toghen, hiermede gescheept koomen een deuntjen, zoo fraei - plagh Mr. Jan Pietersz SweelingGa naar voetnoot6) te zeggen - als over twee voeten gaen magh. Want U Ed. heeft mij ijets van de stof eerst in 't hooft gehangen, dewelke nu uitgebroeit is van een smijdighe keel, die mij t'elkenmael in 't oor quam kittelen, met het slieren van dat rameine, in deze vaersenGa naar voetnoot7): Qui me le trouve et le rameine,
L'Amour, l'amour?
De rest zal U Ed. beter bekent zijn. Ik weet niet, hoe het begint. Op die wijze had ick het dan gaerne gehadt, alhoewel etlijke woorden geweighert hebben zich naer den troetelenden toon van die silb mei te vlijenGa naar voetnoot8). Ick laete te zeggen, dat het swaer valt, de nuchtere stemmigheit, in 't historyschrijven vereischt, van den stijl te spoelen, om den reigher niet te gelyken, die zeide, dattet quaed water was, ende kon niet swemmen. Maer zal mijn onschult zoeken in de gunste van U Ed., dewelke te verdienen meer gewenscht als gehoopt wort van ..... Den 27 van Oogstmaendt 1630. Hooghlijk ben ick gehouden in U Ed., voor 't verwittighen van de koomste zijner Vorstl. Doorl., ende zal 't noch bet zijn, zoo ons gebeuren magh, drie oft 4 daeghen, oft meer te vooren van den zekeren tijdt derzelve gewaerschout te werden. |
|