Briefwisseling. Deel 1: 1608-1634

445. E. Dimmer. (H.A.)

Ik schrijf aan Z.E. over den Prins van Portugal, ‘pretendeerende gerechticht te zyn tot de helffte van de achterlaten goederen van lofflicke memorie myn vrouwen de Princesse’, zyne huysvrou³⁾, omdat hy met deselve gehuwet is geweest sonder huwelicxe voorwaerde, ende dat mitsdien, volgende de custumen van Hollant, daer t huwelick geschiet is, tusschen haere beyde excellentien geweest is gemeenschap van goederen. De hoochgemelte Heere Prince sustineert oock te worden tuteur van zyne kinderen ende recht te hebben om haerluyder goederen te mogen administreeren, enz.’ Daardoor zal allerlei ‘onrust ende onlust’ ontstaan, waarvan ik wel mijn deel zal krijgen. Mijne dochter gaat op reis naar Zeeland. Gaarne wil ik antwoord hebben op de bijgaande memorie en afschrift van de sauvegarde voor den bisschop van Antwerpen²⁾. Wt den Hage, den XX^en May 1629.

3) Emanuel, zoon van den Portugeeschen kroonpretendent Antonio van Crato, kwam in April 1597 met zijn jongeren broeder Christoffel in de Nederlanden. Den 7^den Nov. van dat jaar trouwde hij heimelijk met Emilia van Nassau, Maurits' volle zuster, zeer tegen den zin van den Stadhouder. Het jonge paar, dat een groot aantal kinderen kreeg, had met allerlei moeilijkheden te worstelen. In 1626 ging Emanuel met zijne beide zoons naar Brussel en verzoende zich met den Koning van Spanje, terwijl Emilia met hare zes dochters te Genève ging wonen, waar zij 16 Maart 1629 stierf en aan haar echtgenoot niets anders vermaakte dan een ring met diamanten. Emanuel kwam tegen dat testament op en heeft ook later een proces met zijne dochters gevoerd (zie Lodewijk Mulder in De Gids, 1886, III, blz. 250, 424.)

2) Zie N^o. 426.