Bruun de beer

[p. 3]

1. Bij het raam.

Bruun zit in de ven-ster-bank; - bij het o-pen raam. Bruun is een beer.

Bruun is een leu-ke, dik-ke beer.

Hij lacht al-tijd. Hij lacht al-tijd met zijn é-ne oog, Weet je hoe dat komt?

[p. 4]

Zijn e-ne oog is zwart; maar zijn an-de-re oog is een knoop-je van glas.... Dat glin-stert zo.

De zon schijnt nog een beet-je.

De zon schijnt net in dat knoop-je van glas.

Kijk, de guit! Hij maakt een knip-oog-je.

't Is net, of hij je fop-pen wil.

Rie-tje zit in de gro-te stoel; - óók bij het o-pen raam.

Rie-tje is een kind-je.

Rie-tje is een lief, leuk kind-je - van twee jaar.

Och, maar wat scheelt er aan?

Ze lacht niet; ze speelt niet; ze zit maar heel stil-le-tjes in de gro-te stoel. Haar hoofd-je hangt een beet-je scheef.

Kijk eens!.... Haar wan-ge-tjes zijn zo rood als vuur; en haar hand-jes zijn zo warm; en haar brui-ne oog-jes glin-ste-ren zo,.... zo raar!

Hoe komt dat?

Rie-tje is ziek.

[p. 5]

Rie-tje heeft koorts.

Arm kind-je!.... Haar hoofd-je doet zo'n pijn, zó'n pijn!