Pia desideria

[p. **6v]

[p. **7r]

Desiderio
collivm aeternorvm
Christo Iesv
in qvem
Desiderant Angeli prospicere
amori et desiderio svo
Vir Desideriorum.

Domine ante te omne desiderium
meum, & gemitus meus à te non.⁺
est absconditus. Psal. 37.

+ o.

QVot mihi clàm tacitis mens aestuet anxia votis,

Indicio potuit discere nemo meo.

Nemo, nisi arcani qui pectoris intima lustrat,

Quem fugit humani nulla latebra sinus.

Ille, meos gemitus, mea scit suspiria solus;

Ille, oculis etiam persecatima suis.

Ecquis in alterius sua sensa prosuderit aurem,

Sit nisi secreti proditor ipse sui?

Sitamen vlla foret speranda hâc arte medela,

Ars desideriis haec foret vna meis.

[p. **7v]

 

Sed neque compressas leuat auris amica querelas,

 

Nec desideriis hâc fit ab arte modus.

 

Coeperat, heu! natos Rachel vlulare peremptos;

 

Mox, vbi nil flendo profuit, abstinuit.

 

Scilicet ipse suas facit ignis, editq́ fauillas,

 

Quasq́ pluit, nubes, ipsa resorbet aquas:

 

Sic melius, proprios quos fudi, combibo fletus,

 

Inq́ suum recidit tutiùs vnda sinum.

 

Quae mea sint igitur, dum tristè gemo, lamenta,

 

Non nisi nos soli nouimus, ille, & ego.

 

Quid voueam, tacitis dum compleo littora votis,

 

Non nisi nos soli nouimus, ille, & ego.

 

Quid clamem, mea dum sese suspiria rumpunt,

 

Non nisi, non nisi nos nouimus, ille, & ego.

 

O quoties fictas animus gerit histrio partes,

 

Et pugnant animo frons, oculiq́ suo!

 

Dum gemit & patitur tragicos mens caeca cothurnos,

 

Saepiùs in mimo Roscius ore salit.

 

Nulla fides lacrymis, lacrymae simulare docentur,

 

Fictaq́ tristitiam risibus, ora tegunt.

 

Soluor vt in fletus, putat omina tristia vulgus;

 

Soluor vt in risus, omina laeta putat:

 

Fallitur ah! nostri neque scit mendacia vultus,

 

Cùm laetor, lacrymor; rideo, cùm doleo.

 

Vix tibi tot, Protheu, quot sunt simulantibus ora,

 

Vota quibus laruam dant, rapiuntq́ suam.

 

Nemo meos gemitus, suspiria, votaq́ nouit;

 

Nemo, duo nisi nos, & duo sufficimus.