Ventiel, onderdeel van moderne koperen blaasinstrumenten. Het ventiel werd in 1813 uitgevonden en vijf jaar later gepatenteerd. Het dient om den grondtoon van een blaasinstrument te verlagen; door drie ventielen kan men bij trompet en hoorn de lacunes tusschen de boventonen* opvullen, zoodat op deze instrumenten alle chromatische* to-
[pagina 739]
[p. 739]
nen beschikbaar zijn. Drukt men een ventielknop neer, dan wordt een zijbuisje ingeschakeld, daardoor de lengte van de buis vergroot en de grondtoon verlaagd,resp. met een halven, een heelen en anderhalven toon.