Den handel der amoureusheyt

(20ste eeuw)–Johan Baptista Houwaert– rechtenstatus



[Folio Gg2r]
De Naerprologhe oft t'zamenspraeck van twee Personagiens. Poëtelijck gheest. GHy hebt gehoort Vrienden de zoete Comedie, Hoe Leander en Hero vreucht hebben verpacht, En nu hebben wy vertoont de droeve tragedien, Hoe sy beyde zijn verdroncken in eenen nacht. Amoureuse fantasije. De vyerighe liefde, die daer wel op acht, Is zorghelijck, al eest dat sy d'Amoureusen wel groeyt, Zoo men naer schoon weder reghen verwacht, Zoo verwachtmen naer voorspoet tegenspoedicheyt. Poëtelijck gheest. Als Rampzalighe Fortuyne haer nette spreyt, Zoo komt sy de Minnaers subijtelijck beswaren. Amoureuse fantasije. Wat eest dan, 'tis al verloren ghezeyt, De natuere wilt haer altijt openbaren. Poëtelijck gheest. 'tBlijct aen Hero, hoe mocht een Vader syn Dochter bat bewaren, Dan op eenen Borgh daer niemant en quam ontrent? Met water wel bevrijt voor d'Amoureuse Minnaren, Die niet beklimmen en konnen zulcken stercken Convent. Amoureuse fantasije. 'tIs al te vergheefs al eest datmen ghewent Een wildt Dier ieuwers vast op te sluyten, Zoo zal't met practijcken door't inwendich torment Hem zelven verlossen en gheraken daer buyten. Poëtelijck gheest. Zoo quaet om stoppen zijn springhende conduyten, En quaet te verberghen zijn spillen in zacken,
[Folio Gg2v]
Zoo en willen d'Amoureuse Dochters inder muyten Niet blijven als sy verladen zijn met der liefden packen. Amoureuse fantasije. De Voghelen moeten wel vry van tacken te tacken Springhen zouden sy zinghen melodieusen zanck, Zoo naer wilde Dieren springhen de Bracken, Loopen d'Amoureusen gheern uyt alle bedwanck. Poëtelijck gheest. Als d'Ouders hun Dochters blijven houden te lanck, Zonder die te stellen, en de natuere willen dwinghen, Zoo moeten sy dickwils ghedooghen teghen hunnen danck Dat sy schandelijck in't wilde springhen. Amoureuse fantasije. En dan zietmen d'Ouders hun handen vringhen Door't inwendich verdriet 'twelck 'therte ghevult, Sy beklaghen dat sy boeleren met Ionghelinghen, En het is nochtans hun eyghen schult. Poëtelijck gheest. Nu dees vyerighe liefde is immers verkult, Dees twee Gelieven en zullen geen vreucht meer verpachten. Amoureuse fantasije. Dus ghy Amoureusen houdt v ghedult, En wilt v voor onkuysheyt wachten. Poëtelijck gheest. Als Cupido beghint te baren syn krachten, Zoo wederstaet de liefde in't beghintsele. Amoureuse fantasije. Zoo en zult ghy met doloreuse klachten V dwaesheyt niet beklaghen in't intsele. Poëtelijck gheest. Cupido is blint, en door verblintsele Doet hy d'Amoureusen dolen vroech en late, Godt jon v 'tverzintsele,, voor d'onderwintsele, Zoo dat ghy in liefden al Houdt middelmate. FINIS.

De Naerprologhe oft t'zamenspraeck van twee Personagiens.