Logo DBNL
Een testament, gemaeckt by Soetken van den Houte (1641)

Een testament, gemaeckt by Soetken van den Houte

(1641)–Soetken van den Houte–rechtenstatus Auteursrechtvrij

Het welcke sy binnen Gent in Vlaenderen metter doodt bevesticht heeft, anno. M.D. ende LX. den xxvij. Novembris, ende hare kinderen, David, Betken ende Tanneken tot een memorie, ende voor het alderbeste goet heeft na gelaten, als een yeghelijck lesen mach.


Vorige Volgende

Eenen Sendt-brief gheschreven uyt der liefden.

DEs Heeren vrede zy met u, mijn lieve Broeder ende Suster, weet dat ick twee Brieven ontfanghen hebbe, met datter in was, ende ick bedancke u hertelijcken seer van alle de vrientschap die ghy my oyt ghedaen hebt, ende noch doen sult, so ick hope, aen mijn drie schaepkens die ick achter late: ic beveelse den Heere, ende dien hy daer toe stieren sal door sijn ghenade. Hier mede neme ick noch eens oorlof, ick dencke dat het nu de laetste reyse is: ende wy zijn so wel gemoet om onse offerhande te doen, dat ick't niet uytspreken en kan: ick soude wel van vreughden springen, als ick dencke op dat eeuwige goet dat ons belooft is te besitten, alle die volherden in't ghene dat ons de Heere heeft bevolen. Ick en weet niet met wat prijs ick den Heere loven sal, dat hy Martha ende my tot sulcken staet verkoren heeft, wy die soo arme Schaepkens zyn, want wy en hebben doch noyt inder werelt gheacht gheweest, dan als weghwerpelingen, ende dat Godt sulcke verworpene, ellendige, slechte aert-wormkens heeft verkooren, dat hy door ons wil wercken dat wy sijne ghetuygen zijn souden, wy die niet weerdich en zijn van ons selven de alderminste gaven te ontfangen, die de Heere soude mogen geven, &c.

Och wie kan de kracht Godts begrijpen, dat hy die hier meest verworpen zijn, dat hy die meest ghedadich is om te ontfermen, als sy met betrouwen hem aenroepen, ende

haer hope vastelijck stellen op sijn ghenade totten eynde toe, het ware onmoghelijck dat hen de Heere verwerpen soude. Daerom bidde ick alle die den Heere lief hebben, dat sy haer herten vernederen: Want de Heere spreeckt door den Propheet Esaias: ‡ By+ dien wil ick woonen, die verslaghen van geeste, ende ghebroken van herte is, die van+ mijnen woorde beeft.

Och die haer alsoo verootmoedighen voor den Heere, datse haer niet en laten dencken wat voor God te zijn, ende voor de menschen, dien sal Godt verheffen ende rijck maken van de Hemelsche goeden. Gedenckt hoe Christus de nederheydt verkoos, als hy de heerlijckheyt sijns Vaders verliet, ende daelde hier in't nederste deel der aerden, uyt ghehoorsaenheyt sijns Vaders, ende uyt grooter liefde is hy mensche gheworden, met grooter ootmoedigheyt is hy hier tot onsen dienst ghekomen, pijne, versmaetheydt gheleden, met lijdtsaemheyt, met lanckmoediheyt, verdragende uyt gehoorsaemheyt sijns Vaders totter doodt toe, tot dat hy't al volbracht hadde, op dat hy ons saligh soude maecken. Och wat een liefde heeft hy ons bewesen, met benautheydt ende suchten, als hy seyde na sijnder menschheydt: † Och hoe banghe is+ my tot dat het al volbracht is.

Och mijn alderliefste, bedenckt onse voorganger Iesum Christum, hoe dat hy aensagh de ootmoedigheydt Marie, dat hy van haer wilde geboren wesen. Ende als wast datse tot sulcken staet verkooren was, soo heeft sy haer verootmoedight ende vernedert, seg-

gende:+ * Siet hier de dienstmaeght des Heeren, want God heeft aengesien de nederheyt zijnder dienstmaeght: daerom sal ick saligh +ghenoemt worden van alle geslachten, want sijn barmherticheyt duert van gheslachte tot gheslachten, alle die gene die hem ontsien of vreesen, want hy verstroyt de hoveerdighe. De machtige heeft hy van den stoel gestoten, ende den nederen heeft hy verheven: den hongerigen vervult hy met goede, den rijcken+ heeft hy ledigh gelaten, ‡ den armen wort +dat Euangelium gepredickt. * Saligh zijnde +die daer hongeren en dorsten na die gherechtigheyt,+ want sy sullen versaet worden.

+Och mijn alderliefste, mijn hertelijcke begeert ende bede is om de laetste reyse, dat ghy u beneerstight te wandelen in der liefde, ende inder simpelheydt eendrachtelijck onder malcanderen, altijdt inder vreese Gods, op dat ghy vervult meught worden vande Hemelsche goeden, ende verstaet van nu tot inder eeuwigheyt, Amen.

+Hier mede † wil ic u den Heere bevelen, ende het woort sijnder ghenaden, dat selve moet u alle troosten, stercken ende becrachtigen met sijnen Gheest, dat ghy meught uytvoeren, na dat ghy gheroepen zijt, tot lof ende prijs des Heeren, op dat ghy met malcanderen moghet verblijden, ende aen des Heeren tafel sitten, daer hy ons dienen sal met den nieuwen wijn, in't rijcke Godts sijns Vaders.

Dit is gheschreven, als wy onse laetste Avontmael ghedaen hadden, dat wy anders niet en wisten. Hier mede segh ick adieu aen alle mijn Broeders ende Susters. Ick ende

Martha mijn Suster in den Heere, doen u seer groeten metten vrede des Heeren, om de laetste reyse, alle die ons bekendt zijn, oft onbekent, waer sy zijn: wy zijn vrolijc inden Heere: wy seggen Adieu, tot dat wy by den anderen komen hier boven in dat nieuwe Ierusalem: Leest desen laetsten oorlof allen+ die dat begeeren te hooren, eer ghy dien wegh seynt: ende dan seyntse mijn Suster Betken.

Voort mijn lieve kint Betken, ick ben seer verblijdt dat my de Heere soo lange gespaert heeft, dat ick noch verblijt ben voor mijn doot door uwen brief daer ghy my mede gesterckt hebt. Ick bidde den Heere dat hy u wil stercken ende becrachtighen met sijnen geest, dat ghy alsoo voort meught gaen, ende het beste na komen, also ghy my geschreven hebt. &c.

Och mijn lieve Schaepkens, siet toe dat ghy uwen jongen tijt niet en verslijt in ydelheydt, noch in hoverdije, noch in suypen, noch in brassen, maer in soberheydt ende in ootmoedigheydt, inder vreese Godts, ende neersticheydt tot alle goede wercken, op dat ghy met de vercieringe der Heyligen meught bekleet worden, op dat Godt weerdich make door syn ghenade, dat ghy meucht totter bruyloft des Lams ingaen, ende dat wy u daer mogen sien met blyschap. Ende u Vader ende ic hebben u den wegh gewesen, met noch veel meer andere. Neemt een exempel aen de * Propheten ende † Apostelen, In ‡ Christus+ selve, hebben desen wegh gegaen: ende daer het hooft voorgegaen is, daer moeten immers+ de leden oock volgen.

Hier * mede wil ick u den Heere bevelen,+

ende het woort sijnder ghenade. Dit is mijn laetste oorlof, mijn lieve Schaepkens, ghedenckt malkander altijdt in der liefden, ende leert seer lesen ende schrijven, ende zijt ghehoorsaem eenen yegelijcken in't goede. Als u broeder David ende Tanneken by u komen, groetet u onder malkanderen met eenen vriendelijcken kus des vreden uyt mijnen name.

Hier mede segh ick Adieu mijn lieve kint Betken. Adieu mijn lieve kinderkens David ende Tanneken, Adieu mijnlieve Broeders ende Susters alle t'samen, vrienden over alle.

Noch segghen wy eens Adieu, groet my Oomken ende Moyken seere met eenen kus des vreeds uyt mijnen name.

Geschreven by my Soetken van den Houte u Moeder in banden. Gheschreven met haesten (al bevende van koude) uyt liefden van u lieder allen, Amen.


Vorige Volgende