Logo DBNL
Verzen voor de Leidse loterij en de rederijkerswedstrijd van 1596 (1994)

Verzen voor de Leidse loterij en de rederijkerswedstrijd van 1596

(1994)–Jan van Hout–rechtenstatus Auteursrechtelijk beschermd

Vorige Volgende

Kritische tekstuitgave

1. Jan van Hout (?): versjes op de loterijkaart van 1596
 
Deurleest dees Chaert// En 't gelt bewaert
 
Om in te legghen 1-2.
 
Der liefden aert 3-4// Thoont onbeswaert
 
Op Gods toesegghen,
5
Die ons ghebiet// Hier te ontfarmen
 
Mij hebdy niet// Maer wel den armen 5-6.
 
 
 
In alle Steden// wilt u bereden 7
 
Om winnen 't Lot:
 
't Hooft wil dat leden 9// hier gaerne deden
10
Na 10 zijn ghebot.
 
Geen uutvlucht vint// Om doen het best 11,
 
U ghelt dan wint// Dubbelt intrest 12.
 
 
 
Van overvloet// Den armen doet
 
Doch hier bijstant.
15
Al 't swerelts goet 15-17// Men laten moet,
 
Wanneer Gods hant
 
Over ons quaet// Is opgheheven.
 
Want God seer haet// Die gierich leven.
 
 
 
De Heer oock sal 19-24// Elck over al 19
20
Versien met Prijsen 20.
 
Die 't arm ghetal 21-22// Doof, blint, en mal
 
Bijstant bewijsen,
 
En visiteert// Berooft van sinnen 23,
 
't Loon ghij begeert// Sult boven vinnen.
2. Jan van Hout (?): Loterijreferein.
 
Refereyn op de heerlicke ende triumphante Loterije der Stadt Leyden.
 
 
 
1.
 
Begherelicke mensche, in giericheyt versot,
 
Hoe streckt 2 ghij staech + u ooghe op 't uutwendige lot +?
 
Niet op 't inwendighe dat God recommandeert 3,
 
Als dat ghij 4 d' arme luyden milt van u overschot
5
Bedencken 5 wilt, naervolgende 't gebot
 
Des Heeren? Hier hebt 't ooch 6, dees les zijn woort ons leert:
 
Barmherticheyt 7. Van hem geen offer wert begeert.
 
De naecte leden dect 8-11, den honger maech wilt spijsen,
 
De keel van dorst versmacht drenct, crancken conforteert 9.
10
Die zijn gestoct, gebloct 10, mit troost brengt verjolijsen,
 
Herbercht den vreemdeling, wilt vruntschap hen bewijsen.
 
Den hoochsten zielen Prijs 12 hier leyt, dit zeecker weet,
 
Voor alle Prijsen men dees waerde Prijs moet prijsen.
 
Tot desen eynde alleen tot Leyden es gereet
15
Gemaect een Loterij, van t' beste metael gesmeet 15.
 
Daer mildelick legt in, men sal daer tot gheen scha// stijghen 16:
 
Wie mild inleyt 17, es prijs bereyt, en zalse hier of hierna +// crijgen.
 
 
 
2.
 
De Casse 18 aenschout, verchiert met Prijsen veel uytwendich +,
 
Daer toe des menschen hart verknocht 19 en hijcht bestendich:
20
Dees t' inleg meest beweecht 20, elc poocht hier Prijs te winnen.
 
Maer u beweghen laet de liefde 21, die behendich
 
't Gemoet becruypt 22, en merct der armen noot ellendich.
 
Den hoochsten Prijs sult ghij hier of hier namaels vinnen.
 
Den armen mildelick en minnelick uyt minnen
25
Reyct u hulp, gevende 't gunt 25 sij hebben van doen;
 
Alleenlick niet 26 die los zijn van verstant en zinnen,
 
Mer oock hem die bevalt Gods geest 27 't romelisoen 27,
 
Zuft 28, pest, daer van u al + de goe God wil verhoen.
 
Al dees 29-32, 't voornemen es, om vrundelick te ontfanghen 29.
30
Men sorcht hier voor 't gebou alleen met meer te voen 30,
 
En voorts om alles te versorgen die bevangen
 
Met crancten zijn, en naer gesondicheyt verlangen
 
Als 't visken na de vloot 33. Voor dees wilt vroech noch spa// zwijgen 34;
 
Wie mild inleyt, es prijs bereyt, en zalse hier of hierna// crijgen.
 
 
 
3.
35
Bij onsen ouderen, dien vast was ingheprent
 
Der armen gonst 36 (van outs doen Liefd' was tfondament 36),
 
Es menich testament gemaect, niet voor den armen
 
Alleen, mer tot gesticht 38 van menich rijck convent +.
 
't Was schijn van Godes dienst. 't Gebruyck creech ander ent 39:
40
't Was, van pijn en peen bevrijt 40, naer niet te zwarmen +
 
't Nietich vagavyer 41. Die hier het drouvich karmen
 
Der armen stillen wil, geeft milt dewijl 42 ghij leeft.
 
Te laet want naer 43 de doot comt 't deeren 43 en 't ontfarmen:
 
't Goet es niet langer u 44, vergeefs men dan veel geeft.
45
Zo lang elck levende es, en 't goet in handen heeft,
 
Staet het tot zijn gebiet 46: hij mach daer milt afscheyden +.
 
Hier deur der zielen heyl deur Gods genade aencleeft;
 
Dus doende sal hem elck 48 in 't hoochste + een plaets bereyden.
 
Hij feylt, die meent 49 dat dit mer zij voor die van Leyden:
50
Tes voor den vreemden meest. 't Gehoor hiertoe wilt dra 50// nijgen:
 
Wie mild inleyt, es prijs bereyt, en zalse hier of hierna// crijgen.
 
Prince.
 
De menichfuldicheyt der armen es zo groot,
 
Dat 't Gasthuys (of zijse al met liefden in haer schoot
 
Geneycht 't ontfangen es, de Povere compangie 54)
55
't Gebou is veel te cleyn. 't Vernieuwen dwingt de noot 55,
 
Opdat de sulcke, dien vertrocken wert haer doot 56,
 
Haer leven sleypende hier mit druck, mit pijn onblije,
 
Bereyt sij goet logijs: dit 's 't slot 58 der Loterije.
 
Ondelft 't pont 59, wouckert hier +, wint doubelt interest +,
60
Jae cent pour cent 60. Ghij vint hier noch gunst noch pertije +;
 
Den handel valt oprecht 61, het eerst so wel als 't lest.
 
De kaers die voren gaet, en licht die niet wel best?
 
Weest mitten drouven drouf, de giericheyt wilt haten.
 
De doot treet op u hiel, sij strijcken 64 sal de rest.
65
Al wat ghij hier besit sal u, ghij dat verlaten;
 
Terwijl het dan es tijt, spoeyt u tot charitaten.
 
`Comt’, hoordy als God zal de goede van de qua// rijgen 67.
 
Wie mild inleyt, es prijs bereyt, en zalse hier of hierna// crijgen.
 
 
 
Liefd' es 't Fondament.
3. Jan van Hout: Gedichtje over liefdadigheid (voor loterij?)
 
Gij Heer verheven,
 
Die in 's hemels tent 2
 
Der armer smerten
 
Steets staen beneven 4,
5
Tot 't geven went
 
Der lieder herten 5-6.
4. Jan van Hout (?): Chaerte voor de rederijkerswedstrijd 1596
 
CHAERTE
 
 
 
Uuyt-gesonden bij de witte ACOLEYKENS tot Leyden, aen allen Cameren des GRAEFSCHAPS van HOLLANDT.
 
 
 
Dat grijse zwaricheyt, die 't herte quelling brengt,
 
Verdriet en onlust baart, de rust ver is verstotelic 2,
 
Mit vreuchden zoeticheyt 3, bijwijlen wert vermengt,
 
Niet min profijtich is, als eerlic, prijslic, notelic 4,
5
Men gans onlochbaer hout 1-5 5. Zo dolen die dan blotelic 5,
 
Die deur een misverstant, het vrolic zijn verpletten 6
 
Als het blijft ombepaelt 7, mit zijnen grens: en grotelic +
 
Hem jegens zeden out, goet, nodich, derven zetten 8.
 
Wat is dezulcke haer doen 9? De Zon, niet om vernetten +,
10
Die 't al verquict en voet, deze 10 in zijn wagen 9-10 hooch
 
(Vergeefs doch) poogen voort te stellen ander wetten:
 
Jae nemen wech 9-12. Wat wert een staech gespannen booch?
 
Hij breect en berst zijn cracht, zijn strac ende sterc vermooch 13.
 
Dit overmerckende, de prince 14 daer Rethorijckelic
15
Noch Liefd' is 't fondament, den broederen ten tooch
 
Stelt 15 't Acoleyken wit, en roupt ter feest gelijckelic
 
d' Hollandsche Cameren, daer consten noch zijn blijckelic.
 
 
 
Mey zessentwintich wilt voor Leyden al verschijnen
 
Om in te treen 19. Oncostelic en schoon + zij 't opper-cleet,
20
't Welc 't onderste bedect. Ten eenen 20 wij ons pijnen +,
 
't Ontfangen voor der poort 21 de Camers daer gereet +:
 
Elc naer een vrij logijs 22, van ons dan wert geleet.
 
Den dranc die gij daer vint, aenvaert tot u verschoonen 23
 
In danc. Des Intrees zin 24 (t' is noodich dat men 't weet)
25
Mit personeringen 25 beelt af, en wilt verthoonen
 
Het leven der Tyrannen: mit een, wat een beloonen
 
Zij oyt verworven hebben voor haer doot en naer 27.
 
Uut een geloofwaerdige Historie brengt chierlicke persoonen.
 
Stoops-vlessen 29, tweemael zes, van tin, puyr, louter claer
30
Zijn des bestdoenders 30 loon +. Den tweeden men voorwaer
 
't Getal van negene, in vereering zal genieten 31;
 
Den derden zes; voorts drie die volgen zal aldaer.
 
Elc mijde hem voor 33 schandael, spijt, en schimpich schieten +:
 
Mer tracht deur const na eer, laet u d' arbeyt niet verdrieten 34.
 
 
35
Des manendaechs 's mergens, omtrent den achten,
 
Schict u in 't selfd' habijt 36: wij comen u halen,
 
En geleyen op 't tonneel. Aldaer zal u wachten 37
 
Rethorica, wiens 38 minlic welcoom op u zal dalen,
 
En als Broeders ontfangen, mit lieflicke talen.
40
Wilt dan den zin uwes Intree 40 haer adverteeren +,
 
't Zij bij memory 41, of schriftlic: kent u, om niet te falen +.
 
Ten hoochsten met zes clausen 42, wel min +, na u zelfs begeeren,
 
Elx van vijftien regels wilt proponeeren 43.
 
Levert mit een 44 u Blasoen + aldaer beneven.
45
Die 't schoonste brengt, zal men mildelic vereeren
 
Mit acht schenc-kannen; voorts zal men d' ander 46 geven
 
Zes; daer aen vier; het laechste zal aencleven
 
Twee. Die best pronunchieert 48 van ons verbeyt +
 
Een Becken en Lampet 49, fraey gedreven +,
50
Deur zijn verdienst 50-51: want men voor een spreec-woort zeyt,
 
Die den eenen een deucht doet, d' ander een zorch bereyt.
 
 
 
Om schuwen alle twist, en wert hier niet gevraecht,
 
Want elc heeft gaern gelijc, de const zulx een afgrijsen// is:
 
Mer mit vier zeventienen 54, elc een ooc prijs bejaecht
55
Op deze Regele, die zeer goet te bewijsen// is,
 
Voor een beveynsde paeys 56, een rechte crijch + te prijsen// is.
 
In als 57 hout vrije maet, laet u aen geen sillaben 57 knopen:
 
Mit eenen aessem uytgesproken, een verjolijsen 58// is 57-58.
 
Den hoochsten wert vereert mit zesse tinnen stopen 59;
60
Den tweeden voorts mit vier; den derden staet zijn hopen 60
 
Op twee. En nademael 61 't gezang 't hert meest verheucht,
 
Zingt in een Liedeken, Hoe Godes gonst staet open 62,
 
Voor die den armen bijstant doen, en toonen deucht.
 
Dat levert ons in prent 64, opdat het strec tot vreucht
65
Des volx: hier toe laet een of meerder stemmen clincken.
 
Vier, drie, twee, cannen van fijn tin, tot prijsen zijn geveucht 66
 
Van 't werc 67; mer die best zingt, die zal men strac + beschincken
 
Mit Schalen, drie, twee, een, bequaem 68 om uyt te drincken.
 
 
 
Zo yemant lustich is 69, om geen tijt leech + te laten,
70
En een vermaecklic spel, of boertich batement 70
 
Geleert heeft, nieut of out, hij mach de moeyt' aenvaten 71,
 
En hem verzeeckeren 72 een redelic present.
 
Wie van de vertste [sic] plaetse ons comen zal omtrent,
 
Voor een vereeringe drie cannen eygen blijven.
75
Wat Camer coemt 75, die maect ons van haer comst bekent
 
Voor d'eersten dach van Mey, verwittigende ons door schrijven,
 
Opdat wij elcken een mit goet logijs gerijven.
 
Voorts noot men alle degeen, die nu ter tijt Camer houwen
 
Mit wil haers Overheyts 79 (daer jegens te verstijven +
80
Elc een hem mijden moet; die daet ons billic zou rouwen 80).
 
Ten laetsten verzoucken wij den broederen vol trouwen,
 
Uut elcke Camer een te stellen op 't Toonneel 82,
 
Om de gerechticheyt dees handels daer te aenschouwen 83,
 
En zien dat los van jicht 84 elc een becoemt zijn deel:
85
Daer Liefd' is 't fondament, valt zelden groot gescheel 85.
5. Jan van Hout: Missive
 
Broeders in const// die ons u jonst 1
 
Op ons verzouc geschreven 2
 
Hebt: voor een groet// gezontheyt goet
 
Hier mede u com 4 beneven 1-4.
5
Op d' uyr en dach// die u ooch zach 5
 
Daer naer 6 gij voor een wijl spoort 6
 
Vint u precijs 5-7// in Stadts logijs,
 
Alhier voor onzen Zijlpoort.
 
Ons cleyne macht 9// u daer verwacht.
10
En opdat gij meucht min falen,
 
Een cort gedicht// in d' oor u vlicht 11:
 
Beantwoort dat op 't inhalen.
 
d' ordre 13 wezen zal// als 't blint geval +
 
(Zoo 't es 14) zelf sprac in 't loten.
15
Ons Magistraet// zulx weten laet
 
Aldus was 't daer besloten.
 
O Maechd Rethorica, comt bij 1, en ons u oordeel geeft
 
Hoe men bequamelixt u volc 2 hier zal vereeren,
 
Dat op haer blijde incompst voor ander niemant 3 voordeel heeft;
 
Mer elc blijve onvercort 4, niet clagende 't verneeren +
5
Van cost, const, staet, tijt, macht. Ke 5, zegt ons u begeeren.
 
`Trect 't lot.’ 6-7 't Es recht. `Wel aen. Maect loten als 't behoort:
 
Rolt, schud, loot los van jicht 7, wilt achterdencken weeren +.
 
1.De jonst 8 grijpt 't voorste lot: 't Gouds Goudblomken comt voort.
 
2.Wie volcht? De Kempenblom 9, In liefden houtse accoort +
10
3.De derde? Aensiet de liefde 10, is d' Aeckerboom + gerievelic +.
 
4.'t Acoleyken Blaeu, Versaemt met minnen 11 dees naer spoort +.
 
5.Vijf? Es de Wijngaert-ranc, voor allen is zij lievelic.
 
6.Zes? Es 't Angierken Wit 13, 't onsteelt liefs harte dievelic,
 
Doch es 't in liefden trou, 't en zalse niet bezwijcken.
15
7.Voor acht comt Cooren-aer, verdrijft tweedracht miskievelic 15:
 
8.Gy liefd 15-16/ 't Speelcoorntgen 16 dat u volcht/ moet trou doen blijcken.
 
Wie blijft er in den gront 17? Wie comt laetst binnen strijcken?
 
9.'t Es mit genuchten 18: volcht, o Coorens uytvercoren blom.
 
U compst mij zo behaecht, dat ic de hooge Rijcken
20
Van mijn Parnas 20 verlaet en hier om u te hooren com.’
 
Van der poorten af, elc dan aldus geleyt wert
 
Naer der herberch, die voor elc van u bereyt wert,
 
Als in de Chaert gezeyt wert.
 
Goutblomken eel,
 
Uus logijs deel 2
 
Vint bij de Craensche schepen 3:
 
De Corper Gout
5
U wert vertrout,
 
Want 't es uyt jonst begrepen 6.
 
Gij Kempen-blom,
 
In const niet stom 8,
 
Daerin 9 gij wint en voort stout +:
10
In de Noornberchse 10 Croon
 
Neemt vrij u woon-
 
-plaets, daer gij in liefde accoort hout.
 
Slaet u zaec goom 13,
 
Oude Aeckerboom:
15
Comt hout hier binnenshuys school 15.
 
De liefde aenziet
 
Die u geschiet
 
Alhier in den Cabuys-cool 18.
 
Ons vreuchden rey 19,
20
Blaeuwe Acoley,
 
Vermeert: Versaemt mit minnen.
 
Comt neemt 't besit
 
Van d' Arent Wit:
 
Goe herberch zult gij vinnen.
25
Die van den dranc 25-27
 
Des wijngaerts ranc
 
Verhit, van consten vol stac,
 
Liefd' boven al
 
Plaets vinden zal
30
En rusten in den Wolzac 30.
 
De Witte Angier
 
Haer test vint hier 32,
 
En mach daer op haer tand scherpen.
 
In liefd' getrou
35
Zoo 't wezen zou
 
Comt vint 't Beleg van Handwerpen.
 
Het Fransche Schilt
 
Tot wasdom milt 38
 
(Och mocht men wreedtheyt smoren daer)
40
Als herwerts spoet
 
Liefd' blijcken moet,
 
Ontfangt de geele Cooren-aer.
 
Fortuyn van Gout
 
't Speelcoorntgen out
45
Haer Camer niet bezwijcken
 
Laet t' Haerlems zwaert
 
Alom vermaert,
 
In wien men trou ziet blijcken.
 
Valt in den schoot
50
Der Leeuwen Root
 
Bevrijt van alle suchten:
 
Die const bejaecht
 
En mit u draecht
 
De Coornbloem mit genuchten.
 
Elc van u luyden zij verdacht 1// dat daermen u zal inneleyden +,
 
U zal gezeyt zijn goede nacht// mit wat gedichts wij van u scheyden:
 
Gij meucht u daer wat toe bereyden 3.
 
Des maendaechs vrouch de clocke acht// wij d'eerste vijve 4 comen halen;
5
De rest naer middach op ons wacht// gecleet: men leyt u in der zalen
 
Van const. Wilt dicht mit dicht vertalen 6.
 
Gelevert hebbende u Blasoen// men zal u weer naer u logijsen 7
 
Geleyden: daer zal t' uwaerts spoen// ons afscheyt 8: laet u const dan rijsen:
 
Wilt Rethorijclic eer bewijsen.
 
De waerning 1, broederen, die men hiermede zent
 
`Alleen wracht 2 goede jonst’, tot u luyden ons confrateren +.
 
De grou 3 es dat de tong van dien, die niet gewent
 
En es voor 't volx gehoor te spreken, wat mocht tateren 4:
5
't Welc meest beschaemtheyt 5 baert en oorzaec geeft van snateren +;
 
En es: zou zijn 6. Dit schout +, onthout hem doch + haer schateren.
 
De Broeders der Witt' Acoleyen
 
Mit ijver naer u comst verbeyen.
6. Jan van Hout (?): Maetclinckent-gedichte
 
Maetclinckent 1-gedichte, gepronuncheert +,
 
Bij die van de WITTE ACOLEYEN,
 
Als men de Cameren heeft geforeert 3:
 
Daer zij naer Loting waren bescheyen 4.
 
Goude.
5
Dees herberge vrij/ is Liefbroeders dij/
 
Eel Goudblomkens, niet ondorper 6/
 
Als ander daer ghij/ oock zout wesen blij/
 
Als in desen gulden Corper 8 7-8.
 
Den dranck dien ghij vint/ uyt jonsten bemint/
10
Laet die vrolick zijn uyt gonsten gepepen 10/
 
Goede jonst ontbint 11/ En weest eens gezint/
 
Rethorica heeft Uyt jonsten begrepen.
 
Catwijck op Zee.
 
Ghij Kempenblommen, niet om volsommen 13/
 
Thoont ghij u In liefden accoort,
15
Die ghij 15 alommen/ zijt wel gecommen/
 
Daer Liefd' 16 is 't Fondament, het woort/
 
Dees herberch schoon/ alhier ten thoon 18/
 
Is voor u: draecht naer 't behoren zorch/
 
Dat liefd' ydoon 19/ woont inde Croon,
20
Zeer constich gemaect tot Norenborch 20.
 
Vlaerdingen.
 
Den Akerenboom, is zeer wellecoom/
 
Vermits 22 zij ons van als gerieft +/
 
Met huysingen vroom 23/ oock Schepen op 't stroom/
 
Tot 's menschen nut/ zij Aensiet Liefde,
25
In de herberch gaet/ die hier voor u staet/
 
Hout daer eerlick zonder Confuys school 26/
 
Rethorica raet 27/ dat ghij drinckt op maet +/
 
Het bier ghij vint/ in de Cabuys Cool 28.
 
Rotterdam.
 
Met Minnen verzaemt, zoo het recht betaemt 29/
30
Dat men Verzaemt met minnen,
 
Dus broeders vernaemt 31/ van dat ghij hier quaemt/
 
Verheuchden harte en zinnen 32/
 
Dies wij ons vermeyen 33/ Blauwe Acoleyen,
 
Als die Const/ uyt vele pitten/ carent 34/
35
Daer ghij zijt bescheyen 35/ doet uwer intreyen/
 
Neemt aen uyt jonsten 't huys van den witten/ Arent.
 
Haerlem/ Jonge Camer.
 
Gelijck den Wijngaert 37-38, van hem zelfs heeft zijn// aert/
 
Zijne vruchten voorts te brengen/
 
Zoo ghij oock med' fijn 39// baert in desen termijn// waert +/
40
U vruchten/ met groot verlengen 40/
 
Voorts te brengen/ ziet Edel Rancken wie 't/
 
Mocht benijen/ en 't herte vol stack 41/
 
Maer uyt liefden siet/ wij laten niet 43/
 
U te leyden in dese Wolzack.
 
Haerlem/ Vlaemsche Camer.
45
De Witte angieren, in den Test zeer fiere 45/
 
Jeuchdich staet/ onder 't 's hemels douwe/
 
In elcken quartieren 47/ den mensch neemt plaiziere/
 
En bloeyen In liefden getrouwe,
 
Ghij vint propijs 49/ voor u een Logijs/
50
Daer ghij zult commen u verstandt scherpen/
 
Rethorica wijs/ zal geven advijs/
 
Alhier in t' Belegge van Handtwerpen.
 
Catwijck opten Rijn.
 
Edel Coren-aren, die Constelick verclaren 53/
 
Die conste der Reden-rijcken/
55
Uyt u men vergaren 55/ des menschen welvaren/
 
Met recht schrijft ghij/ Liefd' moet blijcken,
 
Hier in 't Fransche Schilt, doch intrecken wilt/
 
Om u aldaer nu wat te rusten/
 
De onruste stilt 59/ schout den Bacchus milt +/
60
In Conste wilt u verlusten 60.
 
Haerlem/ d' Oude Camer.
 
Speelcorenken jent 61/ jeuchdich excelent/
 
wiens fame/ als een bazuyne/
 
Clinckt al om omtrent/ onder 't firmament/
 
Dies in den gulden Fortuyne,
65
't Bier daer ingeleyt 65/ voor u is bereyt +/
 
Om u Broeders te vereeren/
 
Morgen ons verbeyt 67/ zoo ons Chaerte zeyt/
 
Om u zelven te presenteeren.
 
Haghe.
 
Ghij die Met genuchten, en edele vruchten 69/
70
Ons bijcomt 70/ in desz [sic] Eeuwe/
 
En Leydsche gehuchten 70-71/ wij zonder duchten/
 
Logeren in den Roden Leeuwe,
 
O blom 73 vercoren, die wij naer behoren/
 
Achten voor 's menschen onderhout 73-74/
75
Geleerde Doctoren 75/ men in u besporen/
 
Op wien den mensch hem meest betrout 76/
 
Al is 't dat hem namaels berout 75-77.
 
Leyden Vlaemsche Camer.
 
Gelijck was in Eden, niet zijnde den tweden/
 
Maer den eersten Lusthove 78-79 schone/
80
Den Bome der Reden 80, en van quaet beleden/
 
In 't midden aldaer stont ten thone/
 
Zoo lustich plaisant lieflick abondant 82/
 
Is u Orange Leli, bloeyende/
 
En heerlick geplant/ alhier in Hollant,
85
En blijft altijt In Liefden groeyende.
7. Jan van Hout: So yemant waer belast, eerste versie
 
So yemant waer belast 1 om een onderscheyd ende oordeel uyt te spreecken
 
Uyt twee vaten wateren, teffens 2 geschept uyt eenen loopender beecken,
 
Zulc zoude hem billicken 3 niet zo zeer hebben te bezwaren
 
Als wij rechters, die van ons overheyt belast zijn rechtvaerdelic te verclaren,
5
Wie van allen hier bestdoenders 5 waren.
 
 
 
Oorzaecke: elc heeft hem 6 zo wel ende treffelicken gequeten,
 
De boucken overlopen 7, deurlesen, ondersocht de secreten,
 
De wercken ende daden zo met conste bespoeyt 8 niet, mer deurwrocht
 
En mit levende bewijsredenen 9 zo gestelt, gebonden, verknocht +,
10
Als immermeer wesen mocht 10.
 
 
 
Zodat, indien het waer mogelic, redelic en behoorlic,
 
Om niet licht te zijn van wijsdom 12, bot en doorlic +,
 
Wij zouden 't als een zaecke onscheydelicke 13, wien 't ooc zou moghen spijten,
 
Met Dolobella dit verzeynden 14 tot den Areopagyten +,
15
Om hen mit wijsdom te bevlijten 15.
 
 
 
Gneus Dolobella, wesende proconsul 16 van Asyen, quam te vooren +
 
Zo vreemden geschil, als men yewers oyt const hooren 17,
 
Van een Smyrmaensche vrou, die, hebbende van haren eersten man
 
Een zoon Abcd genaemt. Zij het tweede huwelic nam an 19
20
Mit Spellen, dien zij Eefge gewan 20.
 
 
 
De zoonen groeien op, werden groot, comen tot manlicke perfectie 21.
 
Mer gelijc gemeenlicken 22 stiefvaders ende -moeders dragen affectie +
 
Niet ten goeden, mer ten quaden zodanige kinderen 23
 
Die uyt 't voorbedde 24 gesproten zijn, zouckende haer schade + ende in alles te hinderen,
25
En haer recht comende goeden 25 te minderen:
 
 
 
Zo zochten Spelle, de vader, ende Eefg, de zoon, bederf te bejagen 26
 
Den onnoselen Abc, zweeren in zijn doot 27, leggen hem lagen +.
 
Hij valt er onwetende in. Zij smijten 28 hem t'samen doot,
 
Alleen om dat hij 't erff 29 niet meedeelen en zoude van dien hij eerst quam uyten schoot,
30
Wesende 30 ettelicke duysent sestertiën + groot.
 
 
 
O onversadelicke 31 giericheyt, waer toe beweecht gij 's menschen harten,
 
Wat brout gij al quaets! Wat tyranniger parten 32
 
Sticht en bout gij 33 in 't onversadelic gemoet!
 
En als men al becomt 34, wat 34-35 quellage + dan 't harte deurwroet,
35
Gezwegen van de zielverslinnende helsche gloet?
 
 
 
Letter, de moeder die haer eerste kint hadde gewonnen
 
Bij Grammaer, haren voorman 37, heeft 't schelmsche verraet ondervonnen.
 
Ende in haer zelfs overleggende 38, zo in slapen als waecken,
 
[ - ] de ijslicheyt der zaecken,
40
Begeeft haer 40 geheel ter wraecken
 
 
 
En vermoort man en zoon; wert daerop gevangen voor Dolobella gestelt.
 
Z' en wond er geen douxken om, heeftet rondelic bekent en vertelt
 
Van begin totten eynde, 't hooft mit alle de leden 43:
 
Dat zij de geene die haer eygen kint moordadelic bestreden,
45
Had mogen doden mit recht of reden.
 
 
 
Den proconsul Dolabella, de zaecken overwickende 46 aen beyden zijden,
 
Vont hem crachtich van redenen + bestrijden 47;
 
Wist niet om in de zwaerwichticheyt der zaecken te enden 48.
 
't Cryem 49 dootstraf, daer hem 's moers natuyrlicke treckingen + weer afwenden,
50
Vont de zaec goet totten Areopagyten 50 te versenden.
 
 
 
't Crym was gewislic 51 groot: man en kint te vermoorden!
 
't Es scrickelick in de ooren van al die zulcx oyt hoorden.
 
Mer d' oorzaec was zo in de wetten der natuyren 53 ende volckeren gesticht,
 
Van mit haer tween 54 voorbedachte lage niet verongelijct 't onnosele wicht,
55
Om 't goet 55, te berooven van leven en licht.
 
 
 
Hij schictse 56 naer Athenen, zulx als 't proces was gefurneert +,
 
En 't onberispelic Areopagytsche oordeel wert er 57 over begeert.
 
De zaecke rijpelic gepondereert 58, hen 58 niet min en ging bezwaren
 
Dan Dolabella, ende gingen 59 bij een interlocutoir + verclaren,
60
Dat naer 't verloop van hondert jaren
 
 
 
Men hem personelicken wederom zoude schicken 61
 
De twistende pertiën, om op eenige poincten van officiën 62 ende geen sticken 62,
 
Die in den verbale 63 niet en waren verclaert noch bekent,
 
Mondelinge te werden gehoort. Daer hangt 't proces noch en zal hangen zonder ent,
65
Tot men de pertiën zent.
 
 
 
Waer onsluy mogelicken 66 in desen te vinden zulcken uytvlucht,
 
Wij zoudens zoucken. Lacen 67 neen! Dies + ons hart overluyt zucht.
 
't Es ons geboden 68, want van hen die ons regeren,
 
Ons plicht es hen te hoorsamen, dienen en eeren,
70
En ons goetduncken voor hen te verneeren 70.
 
 
 
Daeromme, willende voldoen tot onsen last 71,
 
Hebben wij de zaecken al op 't nautste 72 doersien, doergront en doertast,
 
Gewict, gewogen, overleyt al in redenrijcke schalen 73,
 
Aenmerckende hier op const, daer op het 't menschelic falen,
75
Dat ons balanche dee rijsen en dalen.
 
 
 
Gij, Redenrijcke Maecht 76, die ons solaes + en juychnisse
 
Aensaecht, 't es u bekent, geeft gij daervan getuychnisse!
 
U scholieren doch 78-80 verclaert en in den geest verlicht,
 
Hoe onbeveynsdelic 79, van afgonst los en jicht +,
80
Wij handelen in dit gericht.
 
 
 
Ay mij! 't Gesicht verdwijnt, mijn cracht vergaet, de leden bezwijcken!
 
Den last valt mij te zwaer, 'k bent ongewent, wee mijns, noyt desgelijcken
 
Benautheyt 't hert beclemt! Men ziet mij bracke 83 zweeten deur de huyt breecken.
 
Eel blom 84 Rethorica, helpt mij, in wien men ziet niet dan onconsten ruyt + steecken +,
85
En zelver wilt hier van u oordeel uytspreecken.
8. Jan van Hout: So yemant waer belast, tweede versie
 
So yemandt waer belast 1 te wijsen + en een oordeel uyt te spreecken
 
Van twee vaten wateren, op eenen tijt geschept uyt eender beecken,
 
Zulc zoude hem 3 billicken, doch niet zozeer mit redenen bezwaren +,
 
Als wijluy Rechteren, die belast zijn rechtvaerdelicken te verclaren,
5
Wie van allen hier de beste doenders waren 5.
 
 
 
Om d' oorzaec te verstaen: elc heeft hem wel en treffelic gequeten,
 
De boucken overlopen 6, deursien, doerzocht, doerlesen de secreten,
 
De wercken en daden zo mit const alleenlic niet bespoeyt 8, mer wel deurwrocht
 
En uyt levende bewijsingen 9 zo gestelt, zo gebonden, zo doerknocht +,
10
Alst immermeer 10 wesen en geschieden mocht.
 
 
 
Sodat, waer 't mogelic, waer' t redelic, of liever: waer' t behoorlic 11,
 
Om niet beticht te zijn van wijsdom bot 12, onwijs, onwis of doorlic +,
 
Wij zouden 't als een zaec onvindelic 13 (wie 't ooc zou mogen spijten),
 
Als Dolabella deed, om hem in 't wijsen + oprechtelic te quyten 14,
15
Verseynden 15 tot den Areopagyten +.
 
 
 
Als Gneus Dolabell proconsul 16 was van Asiën, quam hem voren +
 
Een also vreemden zaeck, als yemandt oyt te voor had connen hooren,
 
Van een Smyrniaensche vrou, die, hebbende van haren eersten man
 
Een zoon, Abecede genaemt. Zij het tweede huwelic nam an 19
20
Mit Spellen, dien zij Eefgeha gewan 20.
 
 
 
De zoontgens groeyen op, werden groot, becomen 21 manlijcke dagen.
 
En als 't gemeenlic beurt 22: zulcken gonst als men gewoon es toe te dragen,
 
Niet om te vorderen, mer om te crencken en te verhinderen
 
Die uyt het eerste bedt 24 in echt geteelt + zijn - wettige kinderen
25
In heur goet recht men, lacen 25, zouct te minderen -
 
 
 
Só 22-26 zocht de stiefvaer met Eefgeha 't bederf te bejagen 26
 
d' onnosele Abecede. Zij zweeren hem doot, leggen hem bedriechlic lagen 27.
 
Onwetende, heylaes, hij valt erin. Zij smijten hem te zamen doot 28,
 
Alleen omdat hij 't erf 29 niet deelen zou van dien hij eerst + quam uyten schoot,
30
Veel duysenden sestertiën 30 zijnde groot.
 
 
 
O onversadelicke 31 goutgiericheyt, waertoe beweecht gij de harten
 
Des menschen! Ach, wat quaet gij brouwen cont, wat tirannycker parten 32
 
Gij sticht en bout 33 (ay mij) in 't onversadelicke + [ - ] gemoet!
 
En alsmen u becomt 34, hoe wert het hart van u geknaecht, deurwroet,
35
Gezwegen van de zielverlies in de helsche gloet 35.
 
 
 
De moeder Lettere die 't zelve haer kint 36 in echt, ziet, had gewonnen +
 
Bij haren eersten man, Grammaer genaemt, 't schelms verraet heeft ondervonnen 37.
 
Elc denc, hoe 't moerlic 38 hart dat overley +, zo in slapen als in waecken!
 
Hoe zij daer meer op peynst, hoe haer meer quelt de onmenslicheyt der zaecken.
40
Zij nemt besluyt en geeft haer heel ter wraecken 40:
 
 
 
Vermoort haer man [en] zoon. Zij wert gehecht 41, voor Dolabel gestelt,
 
Gehoort 42. Z' en wint daer geen wit douxken om: zij heeft de zaec vertelt,
 
Zowel 't eynde als ooc 't begin. Z' heeft zonder dwang bekent, *ron*t uyt beleden 43,
 
Dat zij zodane twee 44 die haer lieve kint moordadelic bestreden,
45
Ooc doden mocht mit recht of ooc mit reden 45.
 
 
 
De proconsul Dolabel overweecht de zaec te recht 46 aen beyden zijden,
 
Mer voelde hem zelven in 's herten hol nu hier, nu daer bestrijden 47.
 
Der zaecken wichticheyt was, ziet, zo groot: hij constse niet deureynden 48.
 
Dootstraf vereyste 't cryem 49, de tocht van 't moerlic hart + hem daer of weynden;
50
Vont goet de zaeck t' Athenen te verseynden.
 
 
 
Gewis, het criem was groot: zijn man en kint de vrou zelfs te vermoorden 51,
 
't Es screckelic in d' oor 52 voor hen die zulx oyt voorquam of verhoorden +.
 
Mer de bewegende oorzaec 53 zo in de wet van aert en volckeren was gesticht +,
 
Mit voorbedachter laech 54 zij mit hen tween 54-55 geensins ver*..*rt 't onnosel wicht,
55
Beneffens 't goet, te nemen lijf en licht 55.
 
 
 
Hij schictse 56 naer Atheenen mit het proces, zulx als 't was gefurneert +,
 
Der straten [ - ] daer over wert begeert.
 
De zaec gepondereert 58 den Raedt niet min en bracht + aen groot bezwaren
 
Alst Dolabella deed, en gingen 't saem een vluchtoordeel verclaren:
60
Dat naer 't verloop van d' eerste hondert jaren
 
 
 
Men hem weeromme zou zelfs in persoon in rechten daer beschicken 61,
 
Die claecht en wert beclaecht, om op poincten van officie 62 en zulcke sticken 62,
 
Die in 't proces verbael 63 niet angehoert en zijn, noch zijn bekent,
 
Bij mont te zijn gehoort 64. Daer 't proces en blijft hangen zonder ent,
65
Tot men aldaer de verresen 65 pleyters zent.
 
 
 
Waer onsluy mogelic 66 in desen ooc te vinden zulcken uytvlucht,
 
Wij namens gaeren aen. Mer, lacen 67, neen - dies + ons hart overluyt zucht.
 
't Es ons geboden 68, want van hem die God gaf + over ons 't regeren,
 
Wij zijn mit eedt verplicht gehoorsaem hem 69 te zijn, te dienen, eeren
70
En 't geen ons dunct 70 voor haer wil te verneeren.
 
 
 
Daeromme willende, gelijc 't behoort, voldoen tot onsen last 71,
 
Hebben wij de zaecken al op 't aldernautst doerzien, doorgront, doertast,
 
Gewict en overleyt, gewogen ooc in redenrijcke schalen 73;
 
Aenmerckende hier op const, aen d' ander zijde op 't menschelicke falen,
75
Want dees bylanch 75 rijst 't oordeel en doet dalen.
 
 
 
Gij, maecht Rethorica, die ons solaes 76, ons vreuchde en juychnisse
 
Aensaecht, wien ooc ons doen heel zijn bekent, geeft gij getuychnisse:
 
Verclaert 77 u Jongeren 78, alhier geschoolt +, den geest, 't gemoet verlicht,
 
Hoe onbeveynsdelic 79, van afgonst los, van gonst vrij, vrij van jicht +,
80
Wij handelen in dit u treffende gericht 80.
 
 
 
Den last valt al te zwaer mijn schouderen, wee mijns, noyt diergelijcken!
 
Ay mij, 't gesicht verdwijnt, mijn cracht vergaet, de leden mij bezwijcken!
 
Benautheyt 't hart beclemt, men ziet mij 't bracke 83 zweeten deur de huyt breecken.
 
Prince Rethorica, helpt mij, in wien niet dan onconsten ruyt 84 steecken +,
85
Comt hier, wilt zelfs hier van u oordeel uytspreecken.
9. Jan van Hout: Constlievende geesten
 
Constlievende geesten, wiens ijver wert vermaert wijt,
 
Die om const-ouffeninge hier vergaert zijt,
 
Gij mij zo veel 3 wel waert zijt, dat ic anneem *hier* 't geblijf.
 
'k Zal dees zaeck oordelen, wechnemende u van gekijff 4,
5
Daer van den liefde 5 alleenlicken 't fondament es,
 
En spreeckende van een zaecke die mij ten hoochsten bekent es;
 
't Welc doende zult gij verstaen dat ic, van 't hooge herwerts 7 gesonden,
 
Aen u luyden wetten of gewoonten niet geheel ben gebonden.
 
 
 
 
 
prijs opten intrey
 
 
 
Comt voort Speelcoorntgen, mijn trou tot u moet blijcken,
10
Gelijc de u 10 tot mij. Gaet gij naer huyswaert strijcken +
 
Mit d' alderhoochsten prijs gestelt tot 11 den intree.
 
Blaeu Acoleyken, dat mit minnen versaemt 12 in dezer stee,
 
U staet den tweeden ree 13, weest dat te huyswaert draechlic.
 
Voor die als derde volcht, mijn ooch best was behaechlic
15
De Haechsche Corenblom, zij quam hier mit genuchten.
 
Verbeyt 16 wat broederen, hout op u pijnlic zuchten,
 
De const en was niet min 17 van dien ic gaen verbij.
 
Comt Catwijc opten Zee, de vierde maec u blij 18
 
En berchtse onder de pij niet, steltse vrijelic voort 19,
20
Lief Kempenblomtgen waert, hout doch in liefden accoort.
 
 
 
 
 
prijs van best pronunchieren
 
 
 
Welaen die 21 van Den Haech, die u hier quaemt presenteren
 
Mit genuchten, ontfangt u loon van 't beste pronunchieren 22
 
Den zin van u intree 23. In 't vorder, ziet, mijn liefde
 
Moet blijcken, Coornaer, tot u, want gij ooc geriefde
25
Mijn oor 24-25 mit zoet gehoor, daer van ic hier beduyt maec 25;
 
Ontfangt dan kannen twee voor u naest besten 26 uytspraec.
 
 
 
 
 
extraordinaryse prijsen *
 
 
 
Daer vijfentwintich schutteren, in consten even fraey 27,
 
Zijn schietende om hooch naer eenen papegay 28,
 
Wat meesters d' andere zijn 29, 't mach hen wel wat verdrieten,
30
Mer van hen alleen één den zelve gaet ofschieten,
 
Niet dat de schuttersconst in d' ander zij te min;
 
Soe es 't mit uluy al, 't welc ic rondelic bekin 32.
 
Daer was niet een intree, daer de berisper aller zaecken 33,
 
Of hij 't meest wilde doen, mit recht zou mogen laecken 34.
35
Dit dan mij *nu* beweecht daervoor tot een belooninge,
 
Aen dien beste bewijs 36 van haer intreys vertooninge
 
Deden op he[t] toonneel. Eerst u, o Haechsche Coornbloem,
 
U bewijs mij best beviel, gij en hebt geensins verloren roem,
 
Acht vlessen; zes voor u o Haerlemsche Witte Angier,
40
Twelc es getrou in liefd; gij Goutblomken vier
 
Uyt Jonsten *hier* *an/be*grijpt; twee commen tot u loopen,
 
Wijngaertranc, liefd boven al, al fijne tinnen stopen 42.
 
 
 
 
 
prijsen van 't blasoen
 
 
 
Es dat nu zo bestelt 43? Tot recht: laet ons nu spoen +
 
En vorderen 44 den prijs van zo menich schoon blasoen.
45
Om dit mit recht 45 te doen mijn hart, ziet, in gequel es.
 
Wie zien ic hier doch staen? Welcoom, geest van Appelles 46!
 
Seusis 47, Timagoras +, Parrosius +, Polignote +,
 
Protogenes 48, Appollodorus +: welcoom, gij grote
 
En vermaerde schilderen *in* u voorduysentjarige tijt 49!
50
U heerelicken faem (of 't Cloto 50 ooc benijt,
 
Die de lichamen verslijt 51 en daernaer ooc de wercken)
 
Kan niet versleten zijn, zo lang men in 's hemels percken
 
De clare zon zal mercken. U zien ic daer ooc staen,
 
Bellini 54, Mantegna + beyde, de treffelicke Titiaen +,
55
Rafael 55 en Bastaen + en u, Angelycschen Michiel +,
 
Durer 56, Frans Floris +, Bloclant +. Staet gij daer, o cleyne siel
 
Van den groten Lucas 57, die dese *u* Leytsche stadt
 
Hebt vereert, vermeert, vermaert tot aen des werelts enden?
 
Al maect gij t*saem* van ons eeu [ - ] de tweede bende 59-60
60
Niet min en zijt vermaert dan d' eerste. U namen sterven
 
Geensins, maer zullen saem *des* werelts d*it/us* *beërven*.
 
 
 
[drie losse regels, fragmenten:]
 
 
 
Dees daet doet u verwerven de lichte pluym.
 
 
 
En heeft den teuch van der vergetelicken *hel v..* Leten 63
 
Den lost tot schilderen in u niet doen vergeten
 
 
65
Heeft u Mercurius uyt d' Eeliseeusche landouwen 65
 
Alhier voor mij gestelt om hier met lust t' anschouwen
 
En dienen mij van raet [ - ] malcanderen
 
Van d' Haerlemsche C C [ - ] Van Manderen.
 
Den levendige druyven 69 die gij opte dode panelen
70
Hier stelt en spreeckende maect deur u onsterflicke pincelen,
 
Den prijs te boven gaen zo wijt, zo zijt, zo verre,
 
Als Phebus 72 vlammige ooch voor d' aldercleynste sterre.
 
Constrijcke handen 73-76 weest gegroet, gij *wert/want* zijt waert
 
d' onsterfelicheyt, en of wel de verslindende aert
75
Naer gij *uns* levensloop ooc deese wert bederflic,
 
Zo blijft doch uwe naem mit al de deese 76 onsterflic.
 
Mijn oordeel geve ic dan 77-78, dit doende en es mijn pogen,
 
Geensins u const te schatten, alleenlic *mer* vertogen.
 
 
 
Gij [Haerlemse Witte Angieren,] die alhier brocht
80
't Geen door de hant van [ Carel van Mander] es gewrocht:
 
Te draechloon hier ontfangt voorts 't hoochst, tweemael vier kannen.
 
Gij [Speelcoren] zes [ - ] de vier anvaet gij mannen
 
Van [ - ] ziet gij breet gaen
 
[ - ] de twee voor u gereet staen.
85
Hoe bevalt mijn oordeel u, gij Coijschen Apelles 85,
 
Voorts geesten al te saem? Zij wijsen dat het wel es 86.
 
 
 
 
 
prijsen van den reviereynen
 
 
 
Tsa, brengt hier aen 't buffet 87 de constige reviereynen +,
 
Te geven prijs daerof 88 als*nu/men* ziet es mijn meynen +.
 
't Es wel, 'k verstaen elx zin 89. Zo hier mer menschen-ramen 89-90
90
Creech plaets, men zey gewis: `Zij winnen 't al te samen’.
 
'k Geeff u geen ongelijc 91-92, gij rechters, van bezwaert
 
Te zijn, daerin bij u yet rechts te zijn verclaert.
 
Gij billic 93 zeggen zout malcanderen: `Zij bennen
 
Gelijc als eyeren, geleyt van eender 94 hennen’.
95
Doch 95 esser wat verschils, niet veel, dit es mijn woort.
 
Ons Vlaerdings Aeckerboom, in liefden hout gij accoort,
 
Mitten hoochsten prijs gaet voort. Den tweeden prijs zal winnen
 
't Acoleyken Blaeu van Rotterdam, versaemt mit minnen.
 
Al blijft de laechste staen 99, ic weet zij brengt u vreucht,
100
O Hollants Haechsche hof: anvaertse mit geneucht.
 
Al d' ander broederen en rethrosijnsche telgen 101,
 
Neemet mij ten besten of 102, en wilt u des niet belgen +:
 
U wercken constich zijn deurwrocht, verstandich, leerlic 103
 
En voor der hoorderen 104 niet min dan d' ander heerlic.
105
Ic overwooch de const in d' alderbeste schalen
 
Die 't duyst deel van een aes 106 òf rijsen doen, òf dalen.
 
 
 
 
 
best pronunchieren
 
 
 
Mer evenwel en dient u stemme niet verneert 107,
 
Gij die best ende naestbest dit hebt gepronuncheert:
 
Een becken en lampet 109 daer voor neemt, Trou moet blijcken,
110
En cannen twee van tin gij, Aeckerboomsche rederijcken 110.
 
 
 
 
 
prijsen op 't liedeken
 
 
 
Het soetges*an*gt geluyt voel ic noch in d' ooren tuyten
 
Al meer dan harpen, veelen 112, [ - ] luyten 112
 
En fluyten. De liedekens bij mij gehoort,
 
En est niet billicken 114 dat die ooc comen voort?
115
Gewis jae 115. 'k Hebbe die in 't lang + gecomponeert
 
Mit mijn gesustere 116, die volgens mijn begeert 116-7
 
Gestelt heeft in den mont te spreecken dees sententie 117.
 
Gij Haerlemsche Witte Angier, van u maecke ic eerst mentie 118:
 
U comt den hoochsten prijs van 't liedeken, mer niet
120
Van het gesang. De tweede naer de Rotte vliet,
 
De Rotte die u, o Erasmus' stadt, maect schatrijc.
 
Het laechst vaert langs den Rijn en eynden zal tot Catwijc,
 
 
 
 
 
prijsen opt singen
 
 
 
Bij de gele Coerenaer. Mij rest de melodye
 
Alleen. Daervan het hoochst 124 't gemoet zal maecken blije
125
Van d' Acoleyken Blaeu. Het tweede gaet het pat
 
Verbij u Ouwerschie 125-6, tot d' alderoutste stadt 126
 
Van 't lant, gij die van outs ons Graven u naem 127 hebt gegeven,
 
Al lang tevooren eer men Hollandt vont bescreven 128;
 
Met recht zo hebt gij van outs van eeu tot eeu
130
In uwen schilt gevoert den Hollandischen leeu.
 
En d' alderlaechste prijs nae zulcken Wijc zal vaeren,
 
Die staechs Neptunys 132 slaet mit zijne bracke baeren.
 
 
 
 
 
prijs op 't vertste comen
 
 
 
Nu wil voorts de zaec ten eynde voor en naer bringen.
 
Gij die van verst hier quaemt neemt uwen prijs, o Vlaerdingen,
135
Die van de Leytsche stadt ooc liny-recht gemeten,
 
Eenige hondert roeden 136 meer dan Haerlem zijt gemeten,
 
Als Geometria mijn zuster 137 mij verhaelt,
 
Zo zij in de chijferconst (ic meen wel neen) niet faelt.
 
 
 
Tot u nu nederdaelt mijn woort, die clouc zijt spoeyende 139
140
Ende zouct de rechten const alhier, In liefden groeyende;
 
Gij, die alleen 141-4 om vre 141 verlaetende de Wit-
 
te Lelie, deurdien Beverwijc was in 't besit
 
Van dien, en om mit hen in twisten niet te comen
 
d' Oraingie Lelie mit gunst hebt angenomen.
145
Van u waerde 145 overheyt geen prijs alsnu verbeyt +,
 
Hoe wel u luyder niet minder heeft gegreyt 146
 
Mijn ooch, zo van de intrey 147, de verclarende balade,
 
Van 't constich refereyn gij en quaemt geensins te spade 148,
 
Van lustich liedeken, van melodieus gesing,
150
Van claer en heldre stem, en zonderling
 
Van constelic bewijs had gij prijs mogen winnen.
 
'k En had, gelovet mij 152, niet voor u connen vinnen,
 
Mer zo u overheyt doet wijse en cloucken raet 153,
 
Voorsiende dat daer uyt twist, tweedracht of eenich quaet
155
(Dat in dees tijt best diende gemijt) hadden connen rijsen,
 
Vont zij ongoet dat gij ontmoet zout zijn mit prijsen 156.
 
Laet u dan zijn genouch dit openbaer getuygen 157
 
En wilt voort zo gij doet mijns consten melc insuygen.
 
 
 
Voor 't spelen, broederen, werden bij mij vereert
160
Geensins de conste 160-1 van die yet heeft gecomponeert:
 
Ic neem alleen mijn ooch op 't handelen van spelen.
 
Voldoet dus mijn begeert, gij Liefde es tFondament,
 
Vermanende yegelick dat zij van geen getreur rasen 163,
 
Het Witte Angierken zes, den Aeckerboom uyt deelen
165
Wilt vier, 't Goutblomken twee, al fijne tinnen fleurvasen.
 
 
 
Dit zijn mijn oordeelen, wilt u hier naer gedragen 166.
 
Zijt gij mijn broederen 167, zo veel van u gewagen,
 
Mijt u te zeer te jagen naer prijs. Verdempt 168 in u
 
Te groten zelfmin 169 - 't es mij gewis een gru 169
170
Om dit te zeggen nu de liefde mij van dit hof dringt -
 
Denct bij u zelven eens hoe schandich eygen lof stinct.
 
In als hout middelmaet 172, in allen zaecken,
 
Noch prijst u zelven niet, noch wilt u zelfs niet laecken 173;
 
Zouct const vermeerdering, blijft in de gestelde paeyen 174.
175
Wilt op u benijders, die veel zijn, doch naerstich waecken 175,
 
Op dat den heeschen haen 176 (ke 176 broeders, laet u raeyen 176)
 
Uyt zijn verschorde crop u niet langer gae becraeyen!

Vorige Volgende

Over het gehele werk

organisaties


plaatsen


Over dit hoofdstuk/artikel

titels