Een liefde

[p. 12]

VI

NU zijn wij weder tot elkaar gekomen
En wederom heb ik je liefgehad,
En al wat in mijn wezen ligt vervat
Aan pijn en vreugden heb je aangenomen.

Eén oogenblik dacht ik: het is volkomen;
Maar toen je insliep dacht ik: 't is volbracht.
Ik kuste je voorzichtig goedennacht;
Koud maanlicht glansde op de naakte boomen.