Een liefde

[p. 8]

II

IK kijk haar aan zooals een kind kan kijken,
Een kind voor 't raam in een provinciestad.
Het is alsof ik nooit heb liefgehad;
En nu ik liefheb, gaat de zomer wijken.

Zij wijst op 't bloemperk, waarin bloemen prijken:
- Hier op het zuiden heeft de wind geen vat. -
‘Ik hoop het ik’, zeg ik, en ik glimlach mat,
‘Er zijn er die voor de eerste vorst bezwijken.’