Proza-bewerkingen van het leven van Alexander den Groote in het Middelnederlandsch
(1898)–S.S. Hoogstra– Auteursrecht onbekend
Regelnummers proza verbergen
| |
[pagina 106]
| |
Hoe Alexander Porrum eyschede te camp.
| |
[pagina 107]
| |
18tente byden vuere also hy ghewoen is ende warm(t) hem.’ 19Doe wart Porrus zeer blide, omdat hy tegens enen ouden man 20vechten soude, want hy was jonc ende zeer verweent. Ende hy 21antwoirde: ‘Wat waent Alexander, ende wairvoir hout hy ons;Ga naar voetnoot21. 22wairomme en merct hy sijn outheit niet?’ Alexander antwoirde 23weder: ‘Heer, ic bin een mate ridder, sodat ick ten 24nausten niet en weet wat Alexander doet.’ Ende Porus wart 25te rade, dat hy doe Alexandrum dair enen brief gaf, dair 26ghedreich in stont gescreven, ende hy gelovede hem groet goet, 27op dat hy dien brief Alexandrum gave. Ende die zwoer Alexander 28selve, dat Alexander dien brief zien zoude, wat dairna 29quame. Ende dus voir hy weder te sinen heerewart Dairna 30als dese twee coninge inden camp vergadert waren ende sy 31vochten, so wasmen lange in twivele in beide dien heeren, wiet 32scoenste hadde. Ende Alexander was † wel op sijn hoede. Ende 33dair Porrus soude mit overmoede zien op sijn volc, so stacken 34Alexander so mitten zweerde, dat hy hem opgheven moeste 35te Alexanders wille, want hy stacken een groete wonde. Als dit 36dat volc van Indiën sach, so scoeten sy op Alexandrum om | |
[pagina 108]
| |
37dit te wreken. Mer Alexander verbat hem, dat sy en wouden 38een luttel hoeren spreken. Ende doe verwanse Alexander mit 39scoenen woerden, dat sy en over haren heer ontfingen ende 40bleven hem onderdaen. |
|