Achtste hooftdeel.
Van Gedierten.
PYreikus wiert om 't schilderen van zijn aerdige beestjens zeer ruchtbaer.Ga naar margenoot(a) En een zeekere schilderye met Kikvorschen wort voor een van de grootste Juweelen van Japan gereekent. Allerley aert van gedierten behoort een schilder, die liefde tot de kunst heeft, als't hem gebeuren kan, na't leven te schilderen, en voornamentlijk die vreemd en raer zijn. Achmets Muilezel, die als een Tijger, of als een Poolschen hond, gevlekt was, is niet daeglijks te bekomen. Elefanten, Kameelen, Leeuwen en Beeren, Struizen, Arenden, Slangen en ongedierten, zijn niet altijts by der hand. Maer hebt gyze, toen't u beuren mocht, na't leeven gemodelt, haer natuerlijk kolorijt zal uw werk geweldich versieren. Maer Honden en Katten zult gy beter tot uw gerief hebben. Schoone Paerden zijn ook waerdich dat men haer met aendacht na't leven schildert; want daer men die niet en vind, ten waer binnen Venetien, behoortmen ook geen Schilder te vinden. Van de verwe der goede of slimste paerden zegt Maro:
Het Paert blaeuw schimmel, en kastanjebruin voorwaer
Is't beste, wit en vael het allerslimste haer.
En Vermander zingt de Schilderjeugt by na aldus voor:
De Paerden zijn van veelderhande kleur,
Hier vind de geest des Schilders ruime keur.
Men hielt van outs blaeuw, graeuw en donker roode,
Voor d'alderbest; maer somtijts is van noode
Een zuiver wit, koolzwart of schoon geplekt;
De kunst uit keur een kostlijk voordeel trekt.
Terpsichore maekt deeze Hooftdeelen wat kort; want zy, die de rechte Godin Pictura verbeelt, houd meerder van doen, dan van zeggen.
Auteursrechtelijk beschermd