Zegepraal der goddelyke liefde

[p. 18]

V. Verkies het Beste.

Lata porta et spatiosa via quae ducit ad perditionem,
et multi sunt qui intrant per eam.

Si ce funeste lieu te doit seruir de fin,
Gardé toy bien mondain d'en prendre le chemin.

[p. 19]

Breede Weg.

VVyd is de poorte, en breed is de weg, die tot het
verderf leyd, en vele zyn'er die door
dezelve ingaan.

V. Gezang.

1.
JA kon men dus voor God bestaan

O mens! hoe menig was'er uitverkorē,

Die nu helaas! moet gaan verloren,

Door lust van langs den breedē weg te gaan.

De weg ten leven ons bereyd

Valt t'eng: op haar verschynt geen vrolykheit.

Men treed op doornen daar, en hier op rozen:

Hier mag zig 't hart

In lust verpoozen,

Buyten alle smart.

2.
Maar zaagt gy dwaze mens op 't end

Van deze baan, daar geene zorgen groejen,

Geen kwellingen u 't hart vermoejen,

En waar na toe zig alle weelde wend.

[p. 20]

 

Gy riept verbaast uit 's harten grond,

 

Wee my! ik wandel op der hellen mond.

 

'T zyn valse vreugden die hier 't hart verleyen.

 

Weg ydle lust,

 

Waard te beschreijen,

 

Gun myn ziele rust.

3.
De ziel door Jesus stem gewekt,

Tragt moejelyker voetpad op te streven,

't Geen uitloopt op een schooner leven,

En geen verderf met vals sieraad bedekt.

Vraagt gy waar 't legt? aan de enge poort,

Te vinden in de reyskaart van Gods woord.

Zoek deze, ô mens! en laat u niet verblindē,

Wie 't aards verliest,

Kan 't Hemels vinden.

Zie, wat gy verkiest.

Zoo ik u niet en volgde ô Heer! wat zou het zyn,
Een quelling voor myn ziel een eyndelooze pyn.

[p. 21]

Toepassing.

NIet op het schoon gebaande pad

Vól aangename wandelstreken,

Daar 't leven, noyt van weelde zat,

Niet als van vreugde weet te spreken.

Bekomt de ziel haar eewig heyl,

De kroon voor IESUS uitverkoornen;

Maar langs een weg heel smal, en steyl,

Beplant met distelen, en doornen:

Gelyk Matteus heeft voorzeyd,
Is 't leven dat ten hemel leyd.