Zedezangen en stigtelyke liederen

[p. 92]

Petrus de Gelovige, Matth. XIV.
LXII. Zang.

Vois: Simple Courant.
Of Schoone oogen die met schoot op schoot.

Geloof! zoo hoog by God geagt,
Wat zijt ge groot van magt
Dat gy, door uwe kragt,
Al 't wonder ziet volbragt!

ô Petrus, door 't geloof behoed,

Treed gy uw Heer te moet

Die, zonder schroom

Gaat op den stroom

Met onbezweken voet.

Hoe fel de zeebaar brult, en tiert,
En 't onweer ruist, en giert,
Als hoop het schip bestiert
Is 't noodloos touw geviert.

Daar hoop en vast vertrouwen staan,

Zal schip nog man vergaan.

Geen waternood,

Geen hel, geen dood,

Die zy niet zal verslaan.

Gy egter (hier in hoe verligt
En blakende op 't gezigt

[p. 93]

 

Van Jesus) beeft, en zwigt

 

En wankelt in uw pligt.

 

Dus vreezende te grond te gaan } bis

 

Roept gy uw meester aan: } bis

 

Die nimmer doof } bis

 

Uw swak geloof } bis

 

Weer doet onwrikbaar staan. } bis

Dus van zyn hand weer ondersteunt,
Waar op uw zwakheid leunt
Treed gy, hoe 't onweer dreunt,
(Als een, die 't zig niet kreunt ) bis

Op uw geloof met vasten voet, } bis

Weer langs den weeken vloed } bis

Als was het nat } bis

Een effen pad. } bis

Zie wat gelooven doet. } bis

Geloof! zoo hoog geagt by God!
ô Zaligmakend lot!
Wie zag uw magt geknot!
Dat u de dwaas bespot.

Door u word hel en dood vertreen. } bis

Gy zijt vol godlijkheen. } bis

Gebergt en rots } bis

Beeft voor uw knots, } bis

En valt op uw gebeen. } bis

Tweede repetitie.

Gy meugt, gelijk vol godlijkheen,

Op slang en draken treen.

[p. 94]

 

Geen ongediert,

 

Hoe 't brult, en tiert,

 

Of 't wijkt voor u gebeen.